Στην Πάτρα...

Με ταξίδεψε το τηλεφώνημά σου φίλε.
Πήγα πίσω, πολύ πίσω.
32 χρόνια πριν ήμουν εκεί, στο ΚΕΤΧ.
32 χρόνια πριν ανέβαινα καθημερινά στην Αρόη.
32 χρόνια πριν ημουν ΥΕΑ Α΄ και Β΄ με τα συν και τα πλην της ιδιότητας.
Θέλω να διαβώ και πάλι την πύλη εκείνου του στρατοπέδου. Να θυμηθώ...
Μνήμες δίχως διάβρωση...
Ευτυχώς!!!

Λόγια ενός αναβλέμματος...

«Τούτος ο τόπος είναι μύθος από χρώμα και φως,

ένας μύθος κρυφός, με τον κόσμο του ήλιου δεμένος,

Κάθε αυγή ξεκινά ν’ ανταμώσει ξανά το δικό του αθάνατο γένος.

Τούτος ο τόπος είναι ένας κήπος με κλαμένα παιδιά,

στη γαλάζια ποδιά κάποιας μάνας για πάντα χαμένης...»


Νίκος Γκάτσος


Φίλε για σένα, σαν απάντηση στην ανάρτησή σου.
Και σαν βρεθείς εκεί στη μικρή παραλία του νησιού σου,
εκεί έξω από το γαλακτισμένο ξωκκλήσι, κάνε μια μικρή
αλλά ταπεινή προσευχή με τη καρδιά σου.
Για όλους μας.

Φωτό απο σιδηροδρομικούς σταθμούς

Ο Σ.Σ. στους Τοξότες Ξάνθης

Ο Σ.Σ. στα Λιβερά της Θράκης

Ο παλιός Σ.Σ. στο Ναύπλιο.

Ο Σ.Σ. στο Αδενδρο Θεσ/νίκης.

Ο Σ.Σ. στο Τυχερό του ΄Εβρου.

Ημουν κι εγώ εκεί. Η μεγάλη απόβαση στον Μαραθώνα

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ που αναφέρεται στον Μαραθώνα και την περίφημη μάχη του με αφορμή την επέτειο των 2500 ετών από τη διεξαγωγή της.

Εξομολογήσεις ενός οπαδού, ξορκίζοντας μια καλά θαμμένη ενήλικη ενοχή

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Αναφέρεται σε άλλες εποχές μα προβληματίζει.

Η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου το καλοκαίρι είναι η μεγάλη πρόκληση για τους γονείς

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Και ο ίδιος ο γονιός μπορεί να είναι πρότυπο

Διαβάστε εδώ δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για το πως ο γονιός μπορεί να γίνει ένα πρότυπο για τα παιδιά του.

Χωρίς υποχρέωση, μόνο για απόλαυση.

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ σχετικά με το διάβασμα βιβλίων.

100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή Γιάννη Ρίτσου

Διαβάστε εδώ το ψηφιακό λεύκωμα που δημιούργησε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου.

Χτες βράδυ εκεί.

Ευεργετικός ο περίπατος εκεί.

Η γέφυρα των συνειρμών.

Ηταν μια όμορφη βραδιά με ένα αεράκι που σε δρόσιζε δίχως να σε κάνει να αισθάνεσαι πως κρυώνεις. Τα φώτα της πόλης αντικατοπτρίζοταν στα νερά του Ευρίπου σε μια ανεπανάληπτη συμμετρία χρωμάτων. Η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και έκανε τους ψυχικούς κόσμους να πλησιάζουν περισσότερο. Εβλεπα τα νερά να ορμούν με μεγάλη ταχύτητα στη δική τους ανεξερεύνητη για πολλούς διαδρομή. Με προβλημάτισαν πάλι τα γιατί της επιστήμης. Άκουγα με προσοχή έναν καθάριο λόγο που με χαλάρωνε. Αντικρίζοντας την φωταγωγημένη εκκλησιά που ήταν στην απέναντι ακτή, μια σκέψη γινόταν κυρίαρχη στο νου. Μια σκέψη-ευχή ήταν. Μια σκέψη-επίκληση ήταν. Ναι στάθηκα τυχερός. Φωτογράφιζα το παρελθόν μου σε μια διαδικασία συγκρίσεων. Με βοηθούσε η ροή του νερού που έπαιρνε τη σκέψη μου και τη στροβίλιζε. Θα ξαναπάμε γρήγορα εκεί. Και τη φορά αυτή θα ανέβουμε εκεί ψηλά. Στις φωταγωγημένες αρχαιότητες της πόλης. Θα είμαστε σε θέση ισχύος πιά. Θα πάμε να δούμε τις πολεμίστρες. Δεν υπάρχει απάντηση στο γιατί θα πάμε εκεί. Μέχρι τώρα στις πολεμίστρες δεν είμαστε; Αλλά νικήσαμε. Καιρός ήταν. Κι αργήσαμε...