Αφιερωμένες στους καλούς μου συναδέλφους που υπηρετούν την εκπαίδευση στο νησί του Λασκαράτου και με φιλοξένησαν το καλοκαίρι που πέρασε. Οι φωτό τραβήχτηκαν από τον admin στη παραλία του Μακρύ Γυαλού λίγο έξω από το Αργοστόλι.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
Τα συν και τα πλην στο νέο σύστημα εξετάσεων
Διαβάστε εδώ σχετικά με το νέο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Το δημοσίευμα είναι από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Η γυαλιστερή λαμαρίνα...
Την έβλεπα χτες...
Και καθώς ο ήλιος είχε ανατείλει πριν λίγα λεπτά, η λαμαρίνα γυάλιζε...
Διέκρινα πλήθος ιριδισμών...
Ομως δε διέκρινα ανθρωπιά...
Όμως δε διέκρινα αξιοπρέπεια.
Όμως δε διέκρινα αλήθεια...
Όμως δε διέκρινα καρδιά...
Όμως δε διέκρινα προσφορά..
.
Όμως δε διέκρινα αγάπη...
Όμως δε διέκρινα χρόνο ν΄ ακούς...
Ήθελες μόνο να μιλάς...
Ακουμπούσες πάνω στο ψυχρό καλογυαλισμένο μέταλλο
έχοντας ψευδαισθήσεις...
Δεν άκουγες τις φωνές τριγύρω...
Ή δεν ήθελες ν΄ ακούς...
Ωτασπίδες έβαλες που σου εξασφάλιζαν την μόνωση...
Κι οι άνθρωποι τριγύρω σου πλήθος...
Όχι, δεν ήθελαν τα λεφτά σου...
Επειδή τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.
Αυτό το ξέρεις μα σηκώνεις τείχη μπροστά σου.
Σε ενοχλεί να στο υπενθυμίζουν...
Κι οι άνθρωποι τι ήθελαν, ξέρεις;
Αλήθεια ξέρεις;
Ένα χέρι ήθελαν.
Στις δυσκολίες της ζωής αυτό θέλουμε όλοι.
Μα εσύ πως να το δώσεις σε άλλους;
Αφού και στον εαυτό σου, το αρνείσαι.
Κρατιέσαι από τη γυαλιστερή λαμαρίνα.
Αυτό πιστεύεις πως είναι το στήριγμά σου...
Μη ξεχνάς όμως πως μια μέρα θα σκουριάσει...
Αργά ή γρήγορα...
Μη το ξεχνάς.
Και καθώς ο ήλιος είχε ανατείλει πριν λίγα λεπτά, η λαμαρίνα γυάλιζε...
Διέκρινα πλήθος ιριδισμών...
Ομως δε διέκρινα ανθρωπιά...
Όμως δε διέκρινα αξιοπρέπεια.
Όμως δε διέκρινα αλήθεια...
Όμως δε διέκρινα καρδιά...
Όμως δε διέκρινα προσφορά..
.
Όμως δε διέκρινα αγάπη...
Όμως δε διέκρινα χρόνο ν΄ ακούς...
Ήθελες μόνο να μιλάς...
Ακουμπούσες πάνω στο ψυχρό καλογυαλισμένο μέταλλο
έχοντας ψευδαισθήσεις...
Δεν άκουγες τις φωνές τριγύρω...
Ή δεν ήθελες ν΄ ακούς...
Ωτασπίδες έβαλες που σου εξασφάλιζαν την μόνωση...
Κι οι άνθρωποι τριγύρω σου πλήθος...
Όχι, δεν ήθελαν τα λεφτά σου...
Επειδή τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.
Αυτό το ξέρεις μα σηκώνεις τείχη μπροστά σου.
Σε ενοχλεί να στο υπενθυμίζουν...
Κι οι άνθρωποι τι ήθελαν, ξέρεις;
Αλήθεια ξέρεις;
Ένα χέρι ήθελαν.
Στις δυσκολίες της ζωής αυτό θέλουμε όλοι.
Μα εσύ πως να το δώσεις σε άλλους;
Αφού και στον εαυτό σου, το αρνείσαι.
Κρατιέσαι από τη γυαλιστερή λαμαρίνα.
Αυτό πιστεύεις πως είναι το στήριγμά σου...
Μη ξεχνάς όμως πως μια μέρα θα σκουριάσει...
Αργά ή γρήγορα...
Μη το ξεχνάς.
Ενας χαιρετισμός με λόγια απ΄ τα παλιά χρόνια...
Αγαπητέ φίλε, σε σένα αναφέρομαι που ζήσαμε στην όμορφη πόλη που τη ρήμαξε ο πόλεμος, σε ευχαριστώ για το χαιρετισμό σου με λόγια και φράση που είχα χρόνια ν΄ ακούσω. Με έκανες θα θυμηθώ την καθημερινή ζεστή καλημέρα του οδηγού του σχολικού λεωφορείου που μ΄ έπαιρνε κάθε πρωί κάτω απ΄τη "Μανάρα". Μ΄ έκανες να θυμηθώ τα ξυπόλητα παιδιά που χαιρετούσαν το σχολικό μας, καθώς περνούσαμε πλάι απ΄τις παράγκες τους στο καταυλισμό του Μkalles. Μ΄ έκανες να θυμηθώ τη ζεστασιά που οι άστεγοι αυτοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν όλους εμάς, Εμάς που είμαστε ξένοι στο τόπο τους, αλλά η ζεστασιά των αισθημάτων τους μας έκαναν να νιώθουμε πως είμαστε στην πατρίδα μας. Εκείνη την πόλη, εκείνη την πατρίδα δεν θα τη ξεχάσω όσο θα ζω. Εκείνα τα καλοσυνάτα πρόσωπα δε διαγράφονται απ τη μνήμη μου. Εδώ και μερικά χρόνια επισκέπτομαι τους δικτυακούς τόπους που σχετίζονται με τους ΄Ελληνες που εξακολουθούν να διαβιώνουν στην πόλη. Θυμάμαι αρκετούς παρά το πέρασμα των χρόνων. Κι ο νόστος μου για τη πόλη αυτή και τους φίλους απ΄ τα παλιά είναι έντονος. Σου ξαναλέω κι από εδώ πως ένα ταξίδι εκεί, είναι στα σχέδιά μου. Για να ακούσω το "αχλαμ ουα σάχλαμ". Εναν χαιρετισμό που τον εκφράζουν από καρδιάς. Καλό απόγευμα φίλε.
Το σπήλαιο τ΄ Αλαδινού στην Άνδρο
Δείτε το εδώ το βίντεο του Βαγγέλη Λουκίσα , της κινηματογραφικής Λέσχης Άνδρου, που αναφέρεται στο σπήλαιο του Αλαδινού. Το Αλαδινού είναι ένα χωριό που βρίσκεται πριν φτάσουμε στη Χώρα και καθώς πάμε γι αυτήν στα δεξιά μας.
Συνεπαγωγές και ισοδυναμίες
Διαβάστε εδώ το άρθρο του Σχολ. Συμβούλου των Μαθηματικών στο Ν. Τρικάλων κ. Δημ. Ντρίζου, σχετικά με τις ισοδυναμίες και τις συνεπαγωγές που διδάσκονται στους μαθητές της Α΄ Λυκείου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)