Και τι δε θυμήθηκα βλέποντας αυτό το ρημαγμένο διώροφο στην Αμνάτο του Ρεθύμνου....
Θυμήθηκα τις συγκλίσεις...των οδοιπορικών που ξεκίνησαν από τη Μεσαριά της Άνδρου και από το χωριό αυτό που βρίσκεται κάτω από το μοναστήρι του Αρκαδίου. Σημείο σύγκλισης η Αλεξάνδρεια, η Μανσούρα, αλλά και γιατί όχι το πανέμορφο Μπερούτι!!!!
Θυμήθηκα τον εξαιρετικό εκείνο φιλόλογο στο σχολείο του Mkalles που ήταν ένας ξεχωριστός δημοτικιστής μα και την αδελφή του διαπρεπή αλλά και αυστηρή φιλόλογο και Δ/ντρια στο τότε 6-τάξιο Γυμνάσιο της Μήλου.
Θυμήθηκα εκείνες τις επιστολές της προς τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη που ανέβλυζαν γνώση μα και συναισθήματα.....
Και σαν βρέθηκα προσκυνητής στην ιστορική Μονή αναζήτησα στοιχεία που θα με οδηγούσαν σε οπισθοπορεία.......Άφησα μερικές μνήμες μου εκεί μα τύλιξα κάποιες άλλες σε ένα κομμάτι πορφυρού βελούδου που κι εγω δε ξέρω πως βρέθηκε στη τσάντα μου.
Η αλήθεια είναι πως τσιτώθηκαν......κάποια συναισθήματά μου. Κάποια στιγμή σκέφτηκα πως η ώρα είχε περάσει..... Και ξεκίνησα για το κατάλυμά μου στην ευρύτερη περιοχή καθώς στη σκέψη μου προβλήθηκαν...... οι στίχος.....
