Ήταν μια άλλη συνάντηση.
Εκεί που συμβαίνουν πολλές από τις συναντήσεις της εποχής μας.
Ήταν μια απρόσμενη συνάντηση.
Που αφορμή είχε μια συνύπαρξη πολλά χρόνια πριν.
Η συνάντηση αυτή είχε τις δικές της όμορφες παραμέτρους.
Παραμέτρους που σχετίζονταν με αριθμούς, με χρώματα, με προβληματισμούς, με συζήτηση "περιεχομένου".
Δεν την ανάμενα.
Αλλά τα απρόσμενα είναι όμορφα πολλές φορές.
Και στη προκειμένη περίπτωση θυμήθηκα την ομορφιά εξαιτίας ενός σχολείου.
Εξαιτίας των μαθητών και των εκπαιδευτικών του.
Ταξίδεψα και σήμερα.
Με κατεύθυνση νοτιοανατολικά.
"Ανατολικό" με αποκαλούσε εκείνος ο καλός μου φίλος.
Δεχόμουν ευχαρίστως το χαρακτηρισμό.
Κι απόψε καθώς η διαδοχή κάποιων εικόνων στιγμών όμορφων με οδήγησε επιβάτη σε ένα όμορφο
αδάπανο ταξίδι.
Ίσως ήταν αναγκαίο για μένα.
Σκέφτομαι να αρνηθώ την αποβίβαση.....
Άλλωστε δεν ήμουν γραμμένος σε κατάσταση επιβιβάσεως.....
Όχι δεν ήμουν λαθρεπιβάτης.
Ήμουν όμως επιβάτης.
Θέλω να συνεχίσω να ταξιδεύω.
Είναι δικαίωμά μου.
Να ταξιδεύω στα Ανατολικά ως.... Ανατολικός.
Καλό βράδυ.
