Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΚΕΡΥΝΕΙΑ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ

Στην Ελένη Φωκά, που κράτησε ψηλά τη σημαία της αξιοπρέπειας...

Στην ίδια που εδωσε νόημα στο λειτούργημα του δάσκαλου...

Στα παιδιά της που άκουαν τα λόγια της ελπίδας...

Στα παιδιά και στους λεβέντες πούπεσαν εκεί...




ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ

Στο εκείνο το περίπατο που ο άνεμος χαστούκιζε τα μάγουλα...

Δίπλα από το ενετικό κάστρο με το ενδιαίτημα του έρωτα...

Είχαν κείνα τα λόγια τη δική τους σύνταξη της ελπίδας...

Λυράρης έγινα, καθώς απομάκρυνα τη μελαγχολία...

Οι τραγικές λέξεις δεν τυπώθηκαν στο λεξικό που συμβουλευόμουν!!!



ΑΝ Μ'ΑΓΑΠΑΣ ΜΗ Μ'ΑΓΑΠΑΣ

Στη συνείδηση της αλήθειας που υπηρετώ αενάως...

Στις επιμέλειες της ψυχής...

Στις προσκλήσεις των λογοτεχνικών εσπερινών της Χώρας...

Στη μελωδία της των άστρων μουσικής...

Όχι, δε μετανιώνω για την προσφορά των χαμόγελων...




Τέλος μιας εποχής

Διαβάστε εδώ το άρθρο του Θάνου Βερέμη.

Απολαμβάνω τη φάση στην οποία βρίσκομαι

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.