Υπάρχουν μνήμες που παραμένουν αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου. Μνήμες φυλαγμένες σε πορφυρό βελούδο που φυλάς στα πολύτιμα της ψυχής. Μνήμες μη συγκρίσιμες με παρόμοια.....
Δεν είναι δυνατό να σε ξεχάσω σήμερα. Δεν είναι δυνατό να ξεχάσω τη προσφορά σου,την κάθε είδους προσφορά σου καθώς βρεθήκαμε συγχωριανοί στο μικρό μεθοριακό χωριό , ίσως από εύνοια της τύχης.......Μα δεν είναι δυνατό και να ξεχάσω τα περσινά δάκρυα και των δυο μας, δάκρυα συγκίνησης, σαν ανταμώσαμε εκείνο το βράδυ στο μικρό χωριό της Αλμωπίας. Χρόνια σου Πολλά για τη σημερινή γιορτή σου και θα στο ξαναπώ κι από εδώ. Σε θεωρώ δεύτερη ΜΑΝΑ μου. Τ΄αξίζεις με το παραπάνω!!!!
