Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Ένα έντυπο, η διαίσθησή μου και το νησί.....

       Πριν κάποιους μήνες , καθώς αναζητούσα λαογραφικό και ιστορικό υλικό για το νησί, αποτάνθηκα και σ΄ ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, τη θεία μου,  που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι....πριν κάποιες μέρες. Λυπήθηκε, όπως μου είχε πει,  επειδή με την πάροδο των ετών εκτός από κάποιες οικογενειακές φωτογραφίες δεν είχε τίποτε άλλο να μου δώσει. Μου έδωσε όμως ένα έντυπο που είχε εκδοθεί πριν κάποια χρόνια με λίγες φωτό απ την Άνδρο  λέγοντάς μου, και με είχε προβληματίσει ο λόγος της, ότι κάτι αξιόλογο θα βρω σε αυτό.....Ξεφύλλισα  όπως ήταν φυσικό το έντυπο εκείνο. Μου φάνηκε κατώτερο των προσδοκιών της αναζήτησής μου.  Αξιολόγησα ότι δε θα μου έδινε κάτι ουσιαστικό και σκέφτηκα να το βάλω σε μια σακκούλα όπου τοποθετω τα πάσης φύσεως έντυπα και χαρτιά που προορίζω για κάδους ανακύκλωσης......Και ξαφνικά εκεί που ήμουν έτοιμος να  θεωρήσω ότι δε μου έκανε... ένα κλικ στη σκέψη...."Μη το πετάξεις...ίσως κάποτε σου φανεί χρήσιμο......"  ψιθύριζε  η διαίσθησή μου.  Κι έτσι το  έβαλα στα ράφια της βιβλιοθήκης μου όπου στοιβάζω τα πάσης φύσεως έντυπα για το νησί του Καΐρη. Σήμερα λοιπόν, αναζητώντας κάτι άλλο... άνοιξα εκείνο το έντυπο. Το ξεφύλλισα....και έμεινα έκπληκτος....Διάβασα μια συνέντευξη ενός σημαντικού ανθρώπου της Τέχνης που αναφερόταν στην Άνδρο. Διάβασα και ξαναδιάβασα τη συνέντευξη.....Σκέφτηκα να μη μείνει μόνο για μένα. Αξίζει να την καταστήσω προσιτή στον καθένα. Κι έτσι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου να την παρουσιάσω σε ψηφιακή μορφή, εδώ στο διαδίκτυο.  Αξίζει πραγματικά να το κάνω. Και θα το κάνω για δύο λόγους. Πρώτον για να σας κάνω κοινωνούς της σκέψης εκείνου του ανθρώπου της τέχνης αλλά και σαν ένα μικρό μνημόσυνο της Αντριώτισας θείας που ίσως διαβάζει τη σκέψη μου από ψηλά, απ τις γειτονιές των αγγέλων.