Αγαπητέ τέως/νυν....
Με αφορμή το χθεσινό βίντεο μου ήρθαν στο νου όλες εκείνες οι στιγμές του ανοιξιάτικου απομεσήμερου αλλά και της βραδιάς που ακολούθησε, στη διάρκεια του ταξιδιού προς το νησί που υπηρετούσες.
Τη σκέψη κέντησαν εκείνες οι μοναδικές εικόνες που έβλεπα λίγο μετά από την απογείωση από το "Ελ. Βενιζέλος". Αριστερά πάσχιζα και εν μέσω πυκνής νέφωσης να διακρίνω το νησί μου και πιό νότια το νησί της Μεγαλόχαρης.... Μα καθώς το ATR42 συνέχιζε την προς νότο πορεία του ένας λαμπρός ήλιος ξαφνικά εμφανίστηκε. Καθώς καθόμουν την αριστερή πλευρά του μικρού αεροσκάφους είδα για πρώτη φορά από ψηλά το κάτεργο της Γυάρου. Ήταν μια εντυπωσιακή εικόνα. Πιό κάτω η Σύρα με τα γαλακτισμένα χωριά της, στη συνέχεια Παροναξία και Αμοργός κι αφού ακολούθησε ένα πεντάλεπτο αναταράξεων ξαφνικά κάτω και αριστερά ο διαδρόμος προσγείωσης του νησιού στο οποίο ξέρω πως άφησες ένα κομμάτι της ζωής μα και της ψυχής σου. Μη το αρνηθείς. Έτσι είναι.......
Είναι αλήθεια ότι εκείνη η "δοκιμασία" που με υπέβαλλες ήταν αρχικά ανεξήγητη για μένα. Καταλάβαινα ότι θα έπρεπε να περιμένουμε για την παραλαβή του δέματος από την Αθήνα που έφτασε με τη πτήση στην οποία επέβαινα. Μετά κατάλαβα το γιατί....... Και μετά την παραλαβή του εν λόγω δέματος που για λόγους λεπτότητας δεν ρώτησα για το περιεχόμενό του......... -που να ήξερα πόση αξία είχε..... για μένα, για σένα-, για τους ανθρώπους μας, για το νησί και τα παιδιά σου εκεί....... Εκείνη, η κατά παραγγελία γραφή σου, ήταν άλλη μια απόδειξη της ανθρωπιάς σου αλλά και της μεγαλοσύνης της ψυχής σου. Αυτή η μεγαλοσύνη που είναι μονοσήμαντα ορισμένη!!!!
Σαν περάσαμε απ τα Πηγάδια , τις Μενετές και το Απέρι δεν έπαυα να γίνομαι κοινωνός της ομορφιάς του τόπου και όχι μόνο. Δεν έχω ξεχάσει το δρόμο με τις συνεχείς κατολισθήσεις και τις ογκώδεις πέτρες στο οδόστρωμα...... Θυμάσαι πόσο πολύ είχα τρομάξει όταν περάσαμε απ το......χάος κοντά στα Σπόα, εκεί που γευτήκαμε νοστιμιές της θάλασσας του νησιού;;;; Θυμάσαι που είχε σουρουπώσει αρκετά σε εκείνη την πορεία προς τα βόρεια κι εγώ ήθελα να ατενίσω προς το βάθος για να δω τη θάλασσα.......Θυμήθηκα τότε το λαϊκό στιχουργό.........