Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Τα παιδιά που μουντζώνουν

Kάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε το άρθρο του Γ. Πρετεντέρη , όπως δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της Δ.Δ.Ε. Φθιώτιδας.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Το χρέος, ο Ανδρέας και εγώ

Διαβάστε τη μικρή συνέντευξη του πρώην Υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Κουλουριάνου,  στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.

Η χειμερινή ώρα βλάπτει τη διάθεσή μας

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης , τη σχετική είδηση από το δικτυακό τόπο Newsbeast.gr

Μηχανή αναζήτησης αλά ελληνικά

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, που αναφέρεται σε μια ελληνική μηχανή αναζήτησης.

Φθινοπωρινές βιβλιο-αποδράσεις με την επιστήμη

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτηση,ς το δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Εκείνη...

Ήταν ανεξίτηλη εικόνα μιας άλλης εμπειρίας της ψυχής του...

Έδειχνε αξία μιας κορυφής...

Κι ο λόγος ήταν εντελώς ανίσχυρος στο να εκφράσει...

Οι πρόσφυγες είχαν απομακρυνθεί προ πολλού...

Τα όνειρα της καλοκαιρινής νύχτας είναι νοτισμένα από άρωμα...
 
Κι αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα...

 Είναι εύκολο νομίζεις, να διακρίνεις τα σκαλοπάτια

που σ΄οδηγούν στο Θεό της ελπίδας;



Ο νέος πυρετός των αποδείξεων

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το άρθρο της Μαριάννας Τζιαντζή.

Τσιμέντα μπεζ και γαλανόλευκη

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  το άρθρο του Νίκου Ξυδάκη.

Ελληνες σε χώρα Τρώων...

Διαβάστε κάνοντας  κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το άρθρο του Παντελή Μπουκάλα.

Ναυάγια στ΄ άστρα;;;

Διάκρινες την ομορφιά σ΄ εκείνη τη φυγή...

Αναζητούσες την παλίρροια της ησυχίας...

Δεν είχες σκεφτεί αν θα την έβρισκες όμως εκεί...

Πολλές φορές οι άνεμοι του εφήμερου είναι σφοδροί....

Η προτροπή ήταν να επανεξατάσεις τη στάση σου...

Η απάντησή σου ήταν ένα πλατύ χαμόγελο...

Όντως τέτοιες αποφάσεις λαμβάνονται 

όταν ο νους περιβάλλεται από άλλο φως...

Δίχως υποψίες για το απρόσμενο ήταν ή σκέψη σου...

Ποιος να αντιτάξει και τι απέναντι στους συνειρμούς σου...

Θυμήσου πως υπάρχουν κι αύτανδρα ναυάγια στα ερωτευμένα άστρα...

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

| Ο Μεγάλος Αντίκτυπος του Στρες στην Σημερινή Κοινωνία

Kάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να δείτε το βίντεο, όπου ο καθηγητής Γεώργιος Χρούσος μιλάει για το μεγάλο αντίκτυπο του stress στη σημερινή κοινωνία.

Ας ξυπνήσει επιτέλους ο καλύτερός μας εαυτός!

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ.

Ασφυκτικό πολιτικό αδιέξοδο

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο της Αννας Φραγκουδάκη από ΤΑ ΝΕΑ.

Χασάπης Δημήτρης | Μαθηματικά και τέχνες στην εκπαίδευση: Αναζητώντας κοινούς τόπους

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να δείτε το βίντεο με τον καθηγητή Δημήτρη Χασάπη να μιλάει για τη σχέση Μαθηματικών και Τέχνης.

Ξανά μανά

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το άρθρο του Πανεπιστημιακού Κώστα Γεωργουσόπουλου.

Βαθιά πληγή

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Λ.Παπαδόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ.

Πρωινές αναγνώσεις...

Χτες το πρωί, στη διάρκεια του ταξιδιού μου ν΄ανταμώσω με σελίδες της ιστορίας και καθώς ήμουν αποδεσμευμένος από τις δεσμεύσεις της..τεχνολογίας.....μεθυστικά ήταν τα λόγια του ποιητή που διάβαζα.... Ήταν από το τρίτο τόμο του έργου του "Μέρες¨.

"Προσπάθησε, κάθε μέρα να θυμάσαι και να πραγματοπιείς τι πιστεύεις.Κι αν χρειαστεί κάποτε για τη ζωή σου, για το σκοπό της ζωής σου, να ξεχάσεις, να γυρίσεις πλευρό, ν΄ανασάνεις, τότε δοκίμασε ν΄αφεθείς ολότελα, να ζήσεις τυφλός για κάποιο διάστημα. Ίσως η γαλήνη που γυρεύεις να βρίσκεται ακριβώς στην ισορροπία μιας τέτοιας θέσης και μιας τέτοιας άρσης. Ζήσε ολόκληρος."

Λίγη ώρα αργότερα περνούσα έξω από το σπίτι που έζησε κάποτε ο ποιητής των ασπαλάθων. Κι άρχιζε η φόρτιση της ψυχής μου εκεί. Λίγο ήταν;;;

 Η αρχή της οδού Κυδαθηναίων από τη μεριά της Φιλελλήνων.

 

 Το σπίτι με τη σημαία είναι αυτό που έζησε ο Φιλόσοφος και ΠτΔ Κ. Τσάτσος μα και ο ποιητής Γ. Σεφέρης(κάποιο διάστημα)


 
 Η είσοδος του σπιτιού.


Και η σημαία στο παράθυρο...

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Οφείλουμε ευλαβική μνήμη, όπως σε πρόσωπα ιερά

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το επετειακό δημοσίευμα του  ακαδημαϊκού Κώστα Δεσποτόπουλου.

Η 28η Oκτωβρίου 1940, ξεχωριστή μέρα

Διαβάστε κάνοντας κλικ  στον τίτλο της ανάρτησης,  το επετειακό δημοσίευμα που υπογράφει ο Ακαδημαϊκός Κώστας Δεσποτόπουλος.

Η λαφυραγώγηση του Δημοσίου

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο της Τασούλας Καραϊσκάκη. Με εντυπωσίασε και με προβλημάτισε πολύ.

Αν ήμουν Ελληνας

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο του Gabor Steingart, που είναι αρχισυντάκτης της γερμανικής οικονομικής εφημερίδας Hndlesblatt.

Το χρέος μας στους ήρωες του ’40

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο του Απόστολου Γεωργιάδη, που είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

Επέτειος με... χωρίστρα και σημαία!

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε το δημοσίευμα της..."ΤΗΛΕΦΟΣ" από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Με αισιοδοξία από το παρελθόν μας

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης την άποψη του Μιχάλη Κατσίγερα, από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Ανόητες απορίες

Διαβάστε, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  το δημοσίευμα από 
ΤΑ ΝΕΑ.

Ο εορτασμός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου στο σχολείο μας.

Δείτε παρακάτω φωτό από το σημερινό εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου στο Σχολείο μας.


Ο 1ος Υπ/ντής κ. Λ. Ζάχος και η συνάδελφος της Αγγλικής κ. Σ. Κυριακοπούλου στην ανάγνωση της απονομής αριστείων και βραβείων.


 Η κάθε εκδήλωση θέλει κι εκείνους που ασχολούνται με τον ήχο...


Η ορχήστρα μας στη σκηνή


Η χορωδία μας με τη συνάδελφο κ. Κολοκοτρώνη.


Και η εκ των υπευθύνων της γιορτής, Φιλόλογος κ. Μ. Τριπολιτάκη.




Ο εκ των Πληροφορικών μας κ. Σ. Ευθυμίου με την κ. Σ. Κυριακοπούλου

Γυναίκες Ηπειρώτισσες

Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( δεξιά και πάνω ) ακούστε το βίντεο με την εξαίρετη φωνή της Μαρινέλας, κάνοντας κλικ εδώ.

Aύριο η επέτειος μιας εποποίας μας...

                        
Αύριο τιμάμε τους προγόνους που αγωνίστηκαν και έπεσαν στα βουνά της Ηπείρου πιστοί στις προσταγές του γένους.
Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( στα αριστερά ) ακούστε το βίντεο με την  αξέχαστη Σοφία Βέμπο, κάνοντας κλικ  εδώ


Παρακάτω διαβάστε τη φωνή των Ελλήνων διανοουμένων της εποχής...

"Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενον, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασεν η Ιταλία κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώση τα εδάφη της, να αρνηθή την ελευθερία της και να κατασπιλώση την τιμή της.
    Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αυτή αξίωσι της φασιστικής βίας, την απάντησι που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών [σημ. Φ.Μ.: και πλέον] παραδόσεις, χαραγμένες βαθειά στην ψυχή μας, αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά της ιερής γης με το αίμα των μεγαλυτέρων ηρώων της ανθρωπίνης ιστορίας. Και αυτή τη στιγμή κοντά στο ρεύμα του Θυάμιδος και στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών πολεμούμε, τις περισσότερες φορές με τη λόγχη, αποφασισμένοι να νικήσουμε ή να αποθάνουμε μέχρις ενός.
    Σ' αυτό τον άνισο σκληρότατο αλλά πεισματώδη αγώνα, που κάνει τον λυσσασμένο επιδρομέα να ξεσπάζη κατά των γυναικών, των γερόντων και των παιδιών, να καίη, να σκοτώνη, να ακρωτηριάζη, να διαμελίζη τους πληθυσμούς στις ανοχύρωτες και άμαχες πόλεις μας και στα ειρηνικά χωριά μας, έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεσι: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των Υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητος και της βίας. Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν' απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του Κόσμου για να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθειά τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάστασι των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδρασι, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθησι και την ενέργεια για ένα καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξη τα δυναστευόμενα Έθνη από τη φοβέρα της πιο μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος.
Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κ. Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κ. Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογίαννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Αρίστος Καμπάνης.




Η σκάλα στο πλάι της οικίας του Μεταξά, που ανέβηκε ο πρέσβυς της Ιταλίας Ντίνο Γκράτσι, για να επιδόσει το ιταλικό τελεσίγραφο.

Mια ανατολή...

Η Ανατολή χτες το πρωί από το σπίτι μου. Στο βάθος ο κόλπος του Μαραθώνα. Και μπροστά διακρίνεται η Λεωφ. Κ. Σουλίου.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Xρόνια μας Πολλά

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ μα να είναι και ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ για όλους εμάς που γιορτάζουμε σήμερα μα και για όλο το κόσμο. Ας είναι ο Αγιος Δημήτριος σύμμαχος στις δικές μας μάχες της ζωής και αρωγός στις δυσκολίες της.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Επιστολή προς τους Ελληνες

Διαβάστε, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που υπογράφει ο Hugo Dixon που εργάζεται στο πρακτορείο Reuters.

Η αλλαγή του πολιτικού Παραδείγματος

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Aσκήσεις για Μαθηματικούς διαγωνισμούς

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε πλήθος ασκήσεων για εξάσκηση μαθητών Γυμνασίου που θέλουν να λάβουν μέρος σε Μαθηματικούς διαγωνισμούς.

Στέλιου Ράμφου κατάθεση...

Η κατάθεση του Στέλιου Ράμφου...

"Ασ τους άλλους. Εσύ ο ίδιος, που ευθύνεσαι; Τι προσάπτεις στον εαυτό σου; Από εκεί θα βρεθούν τα υπόλοιπα. Όσο αυτό δεν γίνεται, η κρίση θα παρατείνεται, το σάπισμα θα βαθαίνει και τα φαινόμενα της ανομίας θα γίνονται πιο άγρια. Ψυχή έχουμε; δεν έχουμε κατανόηση του εαυτού μας. Άλλο να είσαι έξυπνος και άλλο να κατανοείς. Η κατανόηση είναι ένας βαθμός πάνω από την εξυπνάδα και την γνώση; είναι μία ευαισθησία βαθύτερη, η οποία έχει να κάνει με το κατά πόσο βγαίνουμε από τον εαυτό μας. Παριστάνουμε ή νομίζουμε ότι είμαστε πολύ κοινωνικοί, ενώ στο βάθος έχουμε έναν συναισθηματικό εγωκεντρισμό που μας οδηγεί σε ναυάγια και καταθλίψεις. Ενδιαφέρει αυτή την ώρα της κρίσεως να κοιταχτούμε απ έξω. Τι σημαίνει "απ έξω"; Σημαίνει αντί να παίρνουμε θέσεις, να κατανοούμε. Έτσι και στον εαυτό μας θα μένουμε και θα ισορροπούμε. Αντίθετα, εμείς καθρεφτιζόμαστε στις επιθυμίες μας, δηλαδή δεν κοιταζόμαστε πουθενά. Υπάρχει περίπτωση να βρεθούμε;"


Σϋντομος προβληματισμός

Εντονος ο προβληματισμός. Πως θα πορευτούμε; Πως θα άρουμε τις δυσκολίες; Πως θα μπορέσουμε να πείσουμε για τη δική μας συμμετοχή στα μεγάλα σφάλματα; Πως θα ανιχνεύσουμε το μονοπάτι της αυτοσυνειδησίας και της ορθής πορείας; Πως;

ΤΟ ΒΗΜΑ - Τα μαθηματικά του τρόμου - science

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ.

«Εάν βρω μια ευκαιρία στο εξωτερικό...»

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

«Εχουμε αλλάξει ζωή, τελεία και παύλα»

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ελληνίδες οικιακές βοηθοί

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Κύμα φυγής μαθητών από ιδιωτικά σχολεία

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Εκπαίδευση και κοινωνία στην εποχή της κρίσης

Διαβάστε το δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Αυτοί οι πολλοί, οι λίγοι

Διαβάστε  κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης , το δημοσίευμα του Πάσχου Μανδραβέλη.

Kιβωτός για τις δύσκολες μέρες

Διαβάστε  το άρθρο του Θάνου Βερέμη κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Σχετικά με το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού.

Διαβάστε σχετικά με το θέμα τη δημοσίευση από την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ανοίξτε τα σχολεία τώρα!

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε το άρθρο του Απόστολου Δοξιάδη. Παραμένει πάντα επίκαιρο το νόημά του...

Και μια άλλη ερώτηση...

Σχετική με την παρακάτω ανάρτηση, μια ερώτηση...
Ξέρετε τι σημαίνει συνείδηση της ευθύνης;
Απλό ερώτημα!!!

Σκέψεις μου...

Μπράβο η κριτική σας από το καναπέ!!!   Ανέξοδα, ακούραστα, δίχως αντίλογο, δίχως αντίλαλο είναι.....Αντιλαμβάνομαι τη μικρότητά σας και την έλλειψη περίσκεψης... Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη σας για ταξίδι...Μόνο προσέξτε μήπως ο προορισμός είναι οδυνηρός...Τότε θα κατεβάστε το κεφάλι και θα μιλάτε στους εαυτούς σας για την επάνοδο...αλλά ξέχασα...αν μπορείτε να το κάνετε αυτό...
Το να μπορέσεις να μιλήσεις με τον εαυτό σου, το  να μπορέσεις να έχεις αυτομεψία είναι οδυνηρό, ενίοτε. Προϋποθέτει άσκηση κι εσείς δεν έχετε ασκηθεί....Μαθημένοι από το βάλτο του τόπου, βαλτώνετε καθημερινά όλο και πιό πολύ  στη ραστώνη της σκέψης και των ενεργειών σας που τείνουν στο μηδέν...
Σας προσπερνώ αδάπανα κι άκοπα. Ο νόμος της τριχοτομίας ισχύει πάντα...Αλλά πως μπορείτε να τον αντιληφθείτε αλήθεια;;; Εσείς οι ξερόλες, μπορείτε;
Εσείς  όλα τα κατέχετε....
Τελειώνοντας μια συμβουλή...Αύριο πρωί, όταν ξυπνήστε, ρίξτε μια ματιά σε ένα καθρέφτη!!! Μπορείτε αλήθεια;

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Το ταξίδι του Νίκου Κακλαμανάκη από την Ανδρο.

Δείτε , αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου, το βίντο από την κινηματογραφική λέσχη Άνδρου, που αναφέρεται στο νέο ταξίδι, με ιστιοσανίδα,  του Ολυμπιονίκη μας Νίκου Κακλαμανάκη με αφετηρία την ΄Ανδρο.


Ομιλία για τον Αλεξ. Παπαδιαμάντη.

Ήταν πολύ καλή η ομιλία του αγαπητού συναδέλφου Γιάννη Κωβαίου, στο Δημαρχείο του γειτονικού Διονύσου σήμερα και η οποία αναφερόταν στον "κοσμοκαλόγερο" Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.  Τόσο τα κείμενα όσο και οι φωτογραφίες, που είχαν ληφθεί από τον καλό συνάδελφο,  ταξίδεψαν όλο το ακροατήριο στα χρόνια που έζησε ο Σκιαθίτης λογοτέχνης και  μας έκαναν να προβληματιστούμε με τις διαχρονικές αξίες που εξέφραζε με το λόγο του. Ο φίλος Γιάννης αρθρογραφεί και στη ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ, ένα πνευματοφόρο περιοδικό υψηλής στάθμης. Φίλε, ευχαριστίες και από εδώ.

Στα φροντιστήρια αντί για ιδιαίτερο

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ολος ο κόσμος μια πλατεία...

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης , το δημοσίευμα του Παντελή Μπουκάλα.

Πολυκατοικίες σε πτώχευση

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα της Μαρίας Κατσουνάκη.

Μην πετάς τη μαμά από το τρένο

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Ενα βίντεο που μας ταξιδεύει...

Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( στα δεξιά του ) ακούστε μουσική βλέποντας ένα βίντεο, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Δεν υπάρχει καθόλου τσίπα;;;

Διάβασα την είδηση....Πως θέλετε, λέει,  να μπεί στο τραπέζι το θέμα των αναδρομικών σας... Μα καλά δε ντρέπεστε;  Στις γκρίζες αυτές μέρες που πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τα στοιχειώδη ως προς το ζειν, εσείς μιλάτε για αναδρομικά; Χάθηκε εντελώς η ντροπή; Χάθηκε εντελώς η στοιχειώδης τσίπα;;; Κρίμα...
Όταν ο νεοδιόριστος καθηγητής θα έχει μισθό 680€ το μήνα, εσείς συζητάτε για αναδρομικά;
Αναδρομική σκέψη που υπάρχει άραγε;

Εθισμός στη βαρβαρότητα

Διαβάστε ο άρθρο του Νίκου Βατόπουλου, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, Με απογοήτευσε...

Πώς να προστατεύσετε τα παιδιά από τους κινδύνους στο Ίντερνετ

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το ενδιαφέρον άρθρο που αναφέρεται στη σχέση των παιδιών μας με το διαδίκτυο.

Την κερκόπορτα στους ιούς την ανοίγουμε μόνοι μας

Διαβάστε το δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που αναφέρεται στις "μολύνσεις" των υπολογιστών μας.

Τραγωδία σε εξέλιξη

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο της Μαρίας Κατσουνάκη.

Αλαλα χέρια

Kάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο του Οδυσσέα Ιωάννου.

Φωτό από την Άνδρο.

  
Πηγαίνοντας για τη Ρίβα και βλέποντας δεξιά.

  

Το σπίτι του Θεόφιλου Καίρη και στο βάθος το Παραπόρτι.

  
Στενό και στο βάθος ο Νειμποργιός.

Στενό πλάι από την Παναγία.

Η λέξη αισιοδοξία

Διαβάστε το άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Αγνωστος και άγνωστοι

Διαβάστε το άρθρο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.   Μου άρεσε...

Kάντε τον έξυπνο...

Ας υποθέσουμε πως θέλετε να κάνετε τον/την έξυπνο/η  διατυπώνοντας μια μαθηματική πρόταση...
Λέτε λοιπόν σε κάποιον να σκεφτεί έναν αριθμό δίχως να σας τον πει. Του λέτε να προσθέσει αυτόν με τους 4 αμέσως μεγαλύτερους θετικούς ακέραιους αριθμούς και να σας ανακοινώσει το  άθροισμά τους.
 Αν το άθροισμα το διαιρέσετε με το 5 και από το πηλίκο αφαιρέσετε το 2 ο αριθμός που βρήκατε είναι ο αριθμός που είχε σκεφτεί ο συνομιλητής σας και του τον λέτε!!!
Μπορείτε να εξηγήστε τη διαδικασία εύρεσης;

Σε ξένα χέρια η διοίκηση

Διαβάστε το άρθρο του Αγγελου Στάγκου, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Τα κοινωνικά τείχη υψώνονται ήδη

Διαβάστε το άρθρο της Τασούλα Καραϊσκάκη κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Το «συμβόλαιο» να αντιπαλέψει τη ζούγκλα;

Κάντε κλικ για να διαβάστε το άρθρο τοτυ Χρήστου Γιανναρά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Η μεγάλη σιωπή

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Σε εφεδρεία ο αρχαιολόγος της ομηρικής Ιθάκης...

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε ένα ενδιαφέρον δημοσίευμα από αρχαιολογικές ανασκαφές στη Κεφαλονιά.

H 7η πότε;

Ε! λοιπόν αυθόρμητα μου βγήκε τούτο.   Μη κανείς για το πότε η 7η...   Μην  πει.... Εδώ θα είμαστε δίχως 7η. Σωστά;;;

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Θέματα διαγωνισμού Κανγκουρώ.

Κάντε κλικ στην αντίστοιχη γραμμή για να διαβάσετε θέματα του Ελληνικού διαγωνισμού Κανγκουρώ για το έτος 2006. 









Θέματα προαγωγικών εξετάσεων Α΄ Γυμνασίου

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  θέματα προαγωγικών εξετάσεων στα Μαθηματικά Α΄ Γυμνασίου από ένα Γυμνάσιο της χώρας.

Θέματα προαγωγικών εξετάσεων Α΄ Γυμνασίου

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης θέματα προαγωγικών εξετάσεων στα Μαθηματικά Α΄ Γυμνασίου του Μουσικού Γ/σίου Κομοτινής.

Οι ερωτήσεις στη διδασκαλία των Μαθηματικών

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  τι προτείνει ο Σχολικός Σύμβουλος των Μαθηματικών Δημήτρης Μπουνάκης, σχετικά με τη διδασκαλία των Μαθηματικών.

Οδηγίες για τη διδασκαλία των Μαθηματικών

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  τις οδηγίες του Υπουργείου μας για τη διδακτέα ύλη των Μαθηματικών στο Γυμνάσιο.

Αν γίνει ευάλωτη η καθημερινότητα

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,   το άρθρο της Μαρίας Κατσουνάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Μισθοί και ανεργία

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Σάββα Ρομπόλη από ΤΑ ΝΕΑ.

Λιτή αφθονία, ο νέος τρόπος ζωής

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  τις απόψεις του Καθηγητή Σερζ Λατους για την κρίση, την αποανάπτυξη κλπ.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Πρόχειρο διαγώνισμα Β΄ Γυμνασίου

Δείτε παρακάτω τα θέματα ενός προχείρου διαγωνίσματος στα Μαθηματικά, στα οποία διαγωνίστηκαν οι μαθητές ενός Γυμνασίου. Αν και πολλά οι μαθητές έγραψαν!!!


Με αφορμή το πρόσφατο δημοσίευμα από την εφημερίδα ΑΝΔΡΙΑΚΗ.

Η εφημερίδα ΑΝΔΡΙΑΚΗ στο τελευταίο φύλλο της είχε ένα μικρό αφιέρωμα για την καλοκαιρινή εκδήλωση του Συνδέσμου Ανδρίων Ποιητών-Λογοτεχνών, στην οποία έλαβε μέρος και ο admin. H εκδήλωση είχε πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο της Χώρας, στην Ανδρο, στο τελευταίο σ/κ του  περασμένου Ιουλίου. Μαζί με το αφιέρωμα , που παραθέτω , έβαλα και λίγες φωτό από την εκδήλωση.


  
Τα παιδιά που μας ταξίδεψαν με τα τραγούδια που έπαιξαν. Διακρίνεται και ο π. Ιωάννης Στάμος.


  
Η εμψυχώτρια και συνδιοργανώτρια της εκδήλωσης κ. Ειρήνη-Φάνια Παπιδά. Δίπλα της μόλις διακρίνεται ο έτερος συνδιοργανωτής κ. Βασίλης Ξένος


  
Και ο admin.

  
Kαι ο αγαπητός φίλος κ. Μιχάλης Χαλάς του Παπανεστάση.


Και το μικρό αφιέρωμα από την ΑΝΔΡΙΑΚΗ.









Βεβαίως ο μακαριστός Διονύσιος Ψαριανός, για τον οποίο μίλησα, δεν ήταν αρχιμανδρίτης αλλά Μητροπολίτης Σερβιων και Κοζάνης και είχα την ευλογία να με βαπτίσει. Η αγαπητή ΑΝΔΡΙΑΚΗ ας μου συγχωρέσει την υπενθύμιση.

Ενστασεις

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  το δημοσίευμα του Τάκη Καμπύλη που δημοσίευσε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και αναφέρεται στο μεγάλο Μαθηματικό Κων/νο Καραθεοδωρή.

Κι όμως, ζουν ανάμεσά μας

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης , το άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ.

Πρόβλημα για μαθητές Α΄ Γυμνασίου

Ενα πλαστικό ενυδρείο σπιτιού αν το γεμίσουμε πλήρως με νερό ζυγίζει 8 κιλά. Αν στο ίδιο ενυδρείο βάλουμε τη μισή ακριβώς ποσότητα  νερού από εκείνην που μπορεί να δεχτεί , ζυγίζει 5 κιλά. Μπορείτε να βρείτε το βάρος του ενυδρείου δίχως να έχει νερό μέσα του;

Απάντηση στις χτεσινές ασκήσεις.

Η απάντηση για το ποιος είναι ο αριθμός Α.
Το πρώτο μέλος της ισότητας ισούται με 56 - 14 ( που μας δίνει η παρένθεση) δηλ τελικά 42.
Άρα και το δεύτερο μέλος, λόγω της ισότητας μας δίνει 42.
Έτσι αφού από τον αριθμό ( 56 - Α )  αφαιρούμε το 14 και πέρνουμε 42, άρα ο αριθμός 56 - Α είναι ίσος με 56.  ΄Αρα Α = 0.

Στην άλλη άσκηση η απάντηση έχει ως εξής:
Αφού διαιρώντας τον αριθμό μας με το 25 παίρνουμε 12 τότε ο αριθμός μας είναι ο 25 . 12 δηλ. ο 300. ( αν λάβουμε υπόψη την τατυτότητα της διάιρεσης). Άρα αν κάναμε πολλαπλασισμός θα πέρναμε 300 . 25 = 7500.



Το αίσθημα βαθιάς αδικίας

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε το άρθρο του Πανεπιστημιακού Π. Ιωακειμίδη.

Να κρατήσουμε τα σχολεία ανοιχτά, ζωντανά

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα του Νίκου Ξυδάκη, που αναφέρεται στις καταλήψεις των σχολείων μας.

Γιατί έστειλα την επιστολή για τις αναπηρικές

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης τη  μαρτυρία μιας Αθηναίας....Με προβλημάτισε αρκετά...

Αγαπητή κυρία Αγκελα Μέρκελ...

Διαβάστε κάνοντας κλικ στο τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Τάσου Τέλογλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Η οικονομία χρειάζεται την αξιοποίηση του Ελληνικού

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης τι είπε ο αρχιτέκτονας Σπύρος Πολλάλης στη δημοσιογράφο Μαργαρίτα Πουρνάρα.

Απλή έκφραση.

Φίλε σ΄ευχαριστώ για όλα τα χτεσινά. Μου άρεσαν οι δημοσιεύσεις του περιοδικού της  Ένωσης για τη Διδακτική των Μαθηματικών.  Και σαφώς η συναντήση με τους συναδέλφους μας είναι πάντα ζητούμενη από εμάς. Βεβαίως ίσως να είχαμε πάει νωρίτερα στον ΙΑΝΟ. Αλλά έστω κι έτσι, πήραμε κάτι. Διαφωνείς;

Στη Ραφήνα χτες το μεσημέρι.


Τραβηγμένες στη Ραφηνα χτες μεσημέρι οι φωτό. Τα πλοία δεμένα λόγω απεργίας, το κρύο έντονο αλλά ο μεζές στα ¨καβούρια του Ασημάκη" όλος νοστιμιά...

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Άσκηση για μαθητές Α΄ ή και Β΄ Γυμνασίου

Αν ισχύει η ισότητα  56 - ( 28 - 14 ) = ( 56 - Α ) - 14 ποιος είναι ο αριθμός Α;

΄Ασκηση για μαθητές Α΄ Γυμνασίου

Ο Γιάννης ήθελε να πολλαπλασιάσει έναν αριθμό με το 25. Λανθασμένα αντί για πολλαπλασιασμό έκανε διαίρεση και έδωσε για απάντηση τον αριθμό 12. Ποιός αριθμός θα ήταν το σωστό αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού;

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Άγχος και κατάθλιψη σε καιρούς οικονομικής κρίσης

Kάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο.

15 Mαθηματικές προκλήσεις...

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτηση,ς για να διαβάστε μια εξαιρετική εργασία του συναδέλφου Μάκη Χατζόπουλου που αναφέρεται σε προβλήματα θεωρίας αριθμών για μαθητικούς διαγωνισμούς.

ΤΟ ΒΗΜΑ - Δ. Χριστοδούλου: «Τα ελληνικά ΑΕΙ έχουν μείνει 30 χρόνια πίσω» - κοινωνία

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε τις απόψεις του Καθηγητή Δημ. Χριστοδούλου.

Ποιοι πλήττονται και πόσο από τις αλλαγές στη φορολογία

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε το δημοσίευμα από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Η επίτευξη του ακατόρθωτου

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, για να διαβάστε το δημοσίευμα που υπογράφει ο Χρήστος Τσόλκας στη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Μαθησιακές δυσκολίες αντί τεμπελιάς και αδιαφορίας

Kάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάστε ένα δημοσίευμα που αναφέρεται στις μαθησιακές δυσκολίες των μαθητών μας.

Οι δύο χρόνοι που τρέχουν.

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του Καθηγητή Γιάννη Βούλγαρη.

Ο κοινωνικός αναλφαβητισμός

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ.

Τέσσερις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε οπωσδήποτε για να πετύχουμε τον στόχο μας

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Τα πώς και τα γιατί που μας οδήγησαν στο «σημείο μηδέν»

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Απόψε η δική σου αντιφώνηση...

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν

Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε

τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο



Και η δική μου αντιφώνηση στο δικό σου λόγο
Σ΄ευχαριστώ για τούτο το  μεστό λόγο σου...
Τον κρατώ και τον επεξεργάζομαι στο νου μου.
Πορεύομαι και αναλογίζομαι το χρέος...
Μου το επιβάλλουν οι καιροί...

Αποστασία...

Φίλε...
Ο φίλος μας, ή μάλλον  "ο φίλος μας", αποστάτησε...
Κατέστη οπαδός της ευτέλειας, της μικρότητας και της απερισκεψίας...
Επέλεξε την οδό της μοναξιάς...
Δικαίωμά του ήταν...
Αλλά εμείς...
"Ανω σχώμεν τας καρδίας"...
Να θυμάσαι πως καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται...
Θα είμαι δίπλα σου αν χρειαστεί...
Με την κατάθεση του προφορικού ή και του γραπτού μου λόγου...
Ευτυχώς η απαξίωση της λογικής ξεχωρίζει...
Επειδή εκείνος...
κατέστη αναγνώστης του "Εκ των παρακμιών" αναγνώσματος...
Του χαμογελάμε...



Eνα ερώτημα...

Διάβασα τον όρο....και βάζω ένα ερώτημα...


Πόσος άραγε είναι ο χρόνος της εθνικής μας αυτοδιάλυσης;;;

Πόσος;

Μονόδρομος είναι ο γκρεμός;

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα που υπογράφει η Αννα Φραγκουδάκη.

Μια χρήσιμη παραβολή

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα του Κώστα Γεωργουσόπουλου από το "Βιβλιοδρόμιο"  της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ.

Περιττές αλλά και επικίνδυνες συχνά οι πολυβιταμίνες

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα που αναφέρεται στις πολυβιταμίνες.

«Επικίνδυνα» για συναλλαγές πάνω από το 50% των ηλεκτρονικών καταστημάτων

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Σκουπίδια εντός, εκτός και επί τα αυτά

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης, το δημοσίευμα της Μαρίας Κατσουνάκη.

Η διεκδίκηση του μέλλοντος

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Νίκου Γ. Ξυδάκη.

Κλειστά σχολεία

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης,  τη σύντομη επιστολή μιας συναδέλφου προς την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Την προσυπογράφω.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Συνήγορος του διαβόλου

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του Ι.Κ. Πρετεντέρη από ΤΑ ΝΕΑ.

Ο κλαυθμός για το Δημόσιο

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης  το δημοσίευμα του Πάσχου Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Σπουδές για δουλειά... μακριά από το Δημόσιο

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Απόστολου Λακασά, που αναφέρεται στο με τι θέλουν να ασχοληθούν οι νέοι μας.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Mια όμορφη φωτό.


Τη φωτό τη πήρα από τους Καραβολάτρες της Κεφαλονιάς . Μου άρεσε πολύ και την πρόσθεσα εδώ. Φυσικά δεν είναι δική μου. Πως ήταν δυνατό να βρεθώ στο Αργοστόλι άραγε, καταμεσής της εβδομάδας;

Στης παρανομίας τα θρανία...

Διαβάστε το δημοσίευμα του Π. Μανδραβέλη που αναφέρεται σε ζημιές που έγιναν σε σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη και όχι μόνο, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Η νέα αγορά βιβλίου της Αθήνας

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης σχετικά με το πως διαμορφώνεται η ανθρωπογεωγραφία των βιβλιοπωλείων της Αθήνας.

Λιτή αφθονία, ο νέος τρόπος ζωής

Διαβάστε αυτό το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης.

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Διαχείριση σχολικής τάξης: παραβατικότητα και μαθητική απειθαρχία



Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο.

Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.

Γράμμα σε σκεπτόμενο πατριώτη

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο  του Μίμη Ανδρουλάκη, όπως αυτό δημοσιεύεται στο ιστολόγιό του.

Η διαχείριση του θυμού

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του Παναγή Βουρλούμη.

Συντηρητικοί μύθοι που αναπαράγουν την κρίση

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη που αναφέρεται σε θέματα που μας απασχολούν έντονα...

Oδός ονείρων

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα από το περιοδικό VITA που αναφέρεται στα όνειρα.

Βανδαλισμοί, κλοπές, ναρκωτικά, απειλές με όπλο, σε σχολεία

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Απόστολου Λακασά και προβληματιστείτε....αν θέλετε.

Η τύχη γύρισε την πλάτη στα πρακτορεία

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα που αναφέρεται στα τυχερά παιχνίδια. Άλλη μια συνέπεια της κρίσης...

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Κλειστά σχολεία – ανοιχτά φροντιστήρια

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του κ. Σταύρου Θεοδωράκη.

Ανακαλύπτοντας την ανάπτυξη

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Πάσχου Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Απηυδισμένος αστός

Διαβάστε  κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Άγγελου Στάγκου.

Δυό ασκήσεις στις ανισότητες



Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Ξόρκια κατά βασκανίας

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το άρθρο του Πανεπιστημιακού Κώστα Γεωργουσόπουλου από ΤΑ ΝΕΑ.

Aγωνία γονέων για τα λουκέτα

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Γιάννη Ελαφρού από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Tα Μαθηματικά του χάους.

Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( στα δεξιά του ) δείτε κι ακούστε το βίντεο.



Ο ψηφιακός πολίτης; Το διαδίκτυο, τα ιστολόγια και η δημόσια σφαίρα

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης για να διαβάσετε το ενδιαφέρον αυτό άρθρο.

Το χρέος είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Δημήτρη Τσιόδρα από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Χωροχρονικές αναταράξεις

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης , το δημοσίευμα της Μαιάννας Τζιάντζη.

Το Σύνταγμα και ο κύριος Μεϊντάνης

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Παντελή Μπουκάλα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Ο χρόνος κυλάει αλλιώς στην Αιόλου

Διαβάστε κάνοντας κλικ στον τίτλο της ανάρτησης το δημοσίευμα του Νίκου Ξυδάκη, που αναφέρεται στην ιστορική οδό της Αθήνας.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

H ομιλία του Στιβ Τζομπς στο Πανεπιστήμιο του Στανφορντ.

Τον Ιούνιο του 2005, ο ιδρυτής της Apple που  είχε κάνει μια συγκλονιστική ομιλία κατά την τελετή αποφοίτησης στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Κατά τη διάρκειά της, οι περισσότεροι απόφοιτοι έκλαιγαν συνεχώς. Η ομιλία έχει διαβαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και αποτελεί ένα είδος αυτοβιογραφίας αλλά και την πνευματική κληρονομιά αυτού του ξεχωριστού ανθρώπου
Είναι τιμή μου που είμαι μαζί σας σήμερα στην τελετή αποφοίτησής σας από ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο. Για να σας πω και την αλήθεια, αυτό είναι το πλησιέστερο που έχω φτάσει ποτέ σε τελετή αποφοίτησης. Σήμερα, θέλω να σας πω τρεις ιστορίες από τη ζωή μου. Αυτό, όλο κι όλο. Τίποτα σπουδαίο. Απλώς τρεις ιστορίες.
Η πρώτη έχει να κάνει με το πώς να ενώνεις σημεία.
Εγώ εγκατέλειψα τις σπουδές μου στο Κολέγιο Reed τους πρώτους 6 μήνες, αλλά παρέμεινα εκεί ως drop-in (σ.σ.: που είναι ο φοιτητής ο οποίος αντί για 4 χρόνια, επιλέγει να σπουδάσει μόνο για 2 χρόνια στο πανεπιστήμιο) για άλλους 18 μήνες, οπότε και τα παράτησα οριστικά. Γιατί το έκανα αυτό, λοιπόν;
Ολα άρχισαν προτού καν γεννηθώ. Η βιολογική μου μητέρα ήταν πολύ νέα, ανύπαντρη φοιτήτρια, και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία. Πίστευε πολύ βαθιά ότι θα έπρεπε να υιοθετηθώ από απόφοιτους πανεπιστημίου, από μορφωμένους ανθρώπους δηλαδή, και έτσι όλα είχαν κανονιστεί ώστε μόλις γεννιόμουν να με υιοθετούσαν ένας δικηγόρος και η γυναίκα του. Μόνο που, μόλις βγήκα από τη κοιλιά της μητέρας μου, οι δύο αυτοί άνθρωποι αποφάσισαν την τελευταία στιγμή ότι ήθελαν κορίτσι. Ετσι, λοιπόν, οι σημερινοί μου γονείς, οι οποίοι ήσαν σε λίστα αναμονής τότε, έλαβαν ένα τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας και άκουσαν κάποιον να τους λέει: «Εχουμε, αναπάντεχα, ένα νεογέννητο αγόρι. Το θέλετε;». Και είπαν: «Βεβαίως».
Η βιολογική μου μητέρα ανακάλυψε αργότερα ότι η θετή μου μητέρα ποτέ δεν είχε αποφοιτήσει από κανένα πανεπιστήμιο, και ότι ο θετός μου πατέρας δεν είχε αποφοιτήσει καν από γυμνάσιο. Ετσι, αρνήθηκε να υπογράψει τα έγγραφα στα οποία χρειαζόταν η συμφωνία της ώστε να οριστικοποιηθεί η υιοθεσία μου. Υποχώρησε, όμως, λίγους μήνες αργότερα, όταν οι θετοί μου γονείς υποσχέθηκαν ότι κάποια μέρα θα με έστελναν σε πανεπιστήμιο. Να μορφωθώ.
Πράγματι, 17 χρόνια μετά, πήγα για σπουδές σε πανεπιστήμιο. Αλλά πολύ αφελώς, επέλεξα ένα πανεπιστήμιο το οποίο ήταν σχεδόν όσο ακριβό είναι και το Στάνφορντ, και έτσι όλες οι οικονομίες των σκληρά εργαζομένων γονιών μου ξοδεύονταν για τα δίδακτρά μου. Επειτα από 6 μήνες, όμως, δεν είχα ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα εάν άξιζε τον κόπο οι γονείς μου να ξοδεύουν τόσα χρήματα για να σπουδάζω εγώ. Δεν έβλεπα να είχε αξία αυτή η επένδυσή τους.
Δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Και δεν είχα ιδέα εάν η πανεπιστημιακή ζωή θα με βοηθούσε να βρω την απάντηση. Κι όμως, ήμουν εκεί, και σπούδαζα, ξοδεύοντας όλα τα χρήματα που οι γονείς μου είχαν εξοικονομήσει ολόκληρη ζωή.
Ετσι, λοιπόν, πήρα μια μέρα την απόφαση να εγκαταλείψω τις σπουδές, πιστεύοντας ειλικρινά ότι όλα θα τακτοποιηθούν και ότι θα βρω τελικά το δρόμο μου. Ηταν σχεδόν τρομακτικό, τότε, αυτό που έκανα, αλλά καθώς κοιτάζω πίσω τώρα, νομίζω πως ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ. Τη στιγμή που εγκατέλειψα το κανονικό πρόγραμμα σπουδών, σταμάτησα να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα που δεν με ενδιέφεραν και άρχισα να πηγαίνω σ' εκείνα που μου φαίνονταν πιο ενδιαφέροντα. Κατ' επιλογήν.
Δεν ήταν όλα ωραία, εύκολα και ρομαντικά τότε. Δεν είχα δικό μου δωμάτιο στη φοιτητική εστία, κοιμόμουν στο πάτωμα των δωματίων μερικών φίλων μου, πήγαινα σε σουπερμάρκετ και τους επέστρεφα γυάλινες μπουκάλες Κόκα Κόλα και έπαιρνα 5 σεντς τη μία και αγόραζα κάτι να φάω, και περπατούσα 7 μίλια από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη κάθε Κυριακή βράδυ για να πάρω δωρεάν ένα πιάτο καλό φαγητό που μοίραζαν σε κάποιο ναό των Χάρε Κρίσνα. Κι όμως, τα λάτρευα όλ' αυτά. Και όσα πράγματα ανακάλυψα τυχαία, ακολουθώντας την περιέργεια και τη διαίσθησή μου, αργότερα αποδείχτηκαν ανεκτίμητα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα:
Το Κολέγιο Reed, εκείνον τον καιρό, διέθετε την πιο καλή σχολή καλλιγραφίας σε όλη τη χώρα. Σε όλη τη πανεπιστημιούπολη, κάθε αφίσα, κάθε ταμπέλα σε κάθε ντουλάπα ή συρτάρι καθηγητή, λέκτορα ή φοιτητή ήταν γραμμένη στο χέρι με την πιο όμορφη καλλιγραφία. Εγώ, επειδή είχα παραιτηθεί από το κανονικό πρόγραμμα σπουδών και έτσι δεν ήμουν αναγκασμένος να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα, αποφάσισα να πάρω το μάθημα της καλλιγραφίας και να μάθω και εγώ να γράφω έτσι ωραία.
Εμαθα, λοιπόν, για τις γραμματοσειρές serif και san serif, έμαθα να τροποποιώ το διάστημα μεταξύ διαφόρων συνδυασμών γραμμάτων και έμαθα τι είναι εκείνο που κάνει τη σπουδαία τυπογραφία πραγματικά σπουδαία. Ηταν υπέροχο, ήταν ιστορικό, ήταν καλλιτεχνικά διακριτικό με τρόπο που καμιά επιστήμη δεν μπορεί να συλλάβει, και εγώ το έβρισκα τόσο, μα τόσο συναρπαστικό.
Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είχαν βέβαια καμία ελπίδα πρακτικής εφαρμογής στη ζωή μου. Αλλά δέκα χρόνια αργότερα, όταν σχεδιάζαμε τον πρώτο υπολογιστή Macintosh, όλα όσα έμαθα στο μάθημα της καλλιγραφίας μού ξανάρθαν πάλι. Και τα ενσωματώσαμε όλα στο Mac. Ηταν το πρώτο κομπιούτερ με πραγματικά υπέροχη τυπογραφία. Ετσι, εάν δεν είχα παρατήσει εκείνον τον κύκλο υποχρεωτικών μαθημάτων στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου, το Mac δεν θα είχε ποτέ ούτε τις πολλαπλές γραμματοσειρές ούτε και τα fonts με αναλογικά διαστήματα.
Και μιας και τα Windows απλώς αντέγραψαν το Mac, είναι πολύ πιθανό, σήμερα που σας μιλάω, κανένα PC να μην είχε αυτές τις εφαρμογές. Εάν δεν είχα παρατήσει τότε τα υποχρεωτικά μαθήματα, δεν θα πήγαινα ποτέ σ' αυτές τις τάξεις καλλιγραφίας και οι προσωπικοί υπολογιστές μπορεί να μην είχαν την υπέροχη τυπογραφία που έχουν σήμερα.
Βεβαίως, ήταν αδύνατον να δω τόσο πολύ μακριά όταν σπούδαζα τότε στο πανεπιστήμιο και να συνδέσω τα σημεία. Αλλά δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας πίσω, ήταν πλέον πολύ σαφές. Πάλι, δεν μπορείς να συνδέσεις τα σημεία κοιτώντας εμπρός. Μπορείς να το κάνεις μόνο εάν κοιτάξεις πίσω εκ των υστέρων. Ετσι, πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη ότι τα σημεία αυτά (ή, τα σημάδια, αν θέλετε), με κάποιον τρόπο, στο μέλλον θα ενωθούν. Πρέπει σε κάτι να έχεις πίστη. Στη διαίσθησή σου, στη μοίρα σου, στη ζωή, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση δεν με πρόδωσε ποτέ, και έχει κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή μου.
 
Η δεύτερή μου ιστορία είναι για την αγάπη και την απώλεια.
Ημουν τυχερός - πολύ νωρίς ανακάλυψα τι ήθελα να κάνω στη ζωή. Ο Woz κι εγώ ξεκινήσαμε την Apple στο γκαράζ του σπιτιού των δικών μου, όταν εγώ ήμουν 20 χρόνων. Δουλέψαμε σκληρά και σε 10 χρόνια η Apple είχε αναπτυχθεί από μια δουλειά που την κάνανε δύο άνθρωποι μέσα σε ένα γκαράζ σπιτιού σε μια εταιρεία αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με περισσότερους από 4.000 υπαλλήλους.
Είχαμε μόλις βγάλει στην αγορά την καλύτερή μας δημιουργία -το Macintosh- έναν χρόνο νωρίτερα, κι εγώ μόλις είχα γίνει 30 ετών. Και τότε, με απέλυσαν. Πώς μπορείς να απολυθείς από μία εταιρεία που ξεκίνησες και έστησες εσύ; Ε, καθώς η Apple μεγάλωνε, προσλάβαμε κάποιον που εγώ νόμιζα ότι ήταν ταλαντούχος για να διοικεί την εταιρεία μαζί μου. Και για τον πρώτο σχεδόν χρόνο, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Αλλά τότε, τα οράματα και τα σχέδιά μας για το μέλλον άρχισαν να αποκλίνουν, και τελικά είχαμε μία «έκρηξη», έναν μεγάλο καβγά μεταξύ μας. Οταν συνέβη αυτό, το διοικητικό συμβούλιο τάχθηκε με το μέρος αυτού του ανθρώπου που εμείς είχαμε προσλάβει για να μας ξαλαφρώσει στη διοίκηση της εταιρείας.
Ετσι λοιπόν, στα 30 μου χρόνια, με πέταξαν έξω. Και μάλιστα με τον πιο «δημόσιο», πιο ταπεινωτικό τρόπο. Ο,τι ήταν έως τότε το επίκεντρο της ενήλικης ζωής μου, γκρεμίστηκε. Και αυτό για μένα ήταν ολέθριο, καταστροφικό.
Για μερικούς μήνες μετά δεν ήξερα τι να κάνω. Πίστευα πως είχα απογοητεύσει φοβερά όλη την προηγούμενη γενιά των επιχειρηματιών - ότι μου έπεσε η σκυτάλη τη στιγμή που μου την έδιναν για να συνεχίσω.
Συναντήθηκα με τον David Packard και τον Bob Noyce και προσπάθησα να απολογηθώ και να τους εξηγήσω γιατί τα είχα κάνει τόσο σκατά. Σκέφτηκα ακόμα να φύγω εντελώς από την Σίλικον Βάλεϊ και να εξαφανιστώ από προσώπου γης.
Αλλά κάτι άρχισε σιγά σιγά να ρίχνει λίγο φως στη ζωή μου. Αυτό το «κάτι» ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα. Οσα είχαν συμβεί στην Apple, δεν είχαν καν αγγίξει, για μένα, αυτό το «κάτι». Είχα γευτεί την απόρριψη, αλλά ήμουν ακόμα ερωτευμένος.
Και έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω πάλι από την αρχή. Δεν το έβλεπα τότε, αλλά αποδείχτηκε ότι η απόλυσή μου από την Apple ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου είχε συμβεί. Το βάρος τού να είσαι επιτυχημένος αντικαταστάθηκε από την ελαφράδα τού να μπορείς και πάλι να είσαι πρωτάρης και να έχεις για όλα λιγότερη σιγουριά. Η απόλυσή μου με απελευθέρωσε και με βοήθησε να περάσω σε μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου.
Στα επόμενα πέντε χρόνια, ίδρυσα μια νέα εταιρεία, την NeXT, και ακόμα μία, την Pixar, και ερωτεύτηκα μια καταπληκτική γυναίκα που έμελλε να γίνει και σύζυγός μου. Η Pixar παρήγαγε την πρώτη στον κόσμο ταινία κινουμένων σχεδίων «φτιαγμένων» εξ ολοκλήρου στο κομπιούτερ, το «Toy Story», και είναι σήμερα το πιο επιτυχημένο στούντιο για παραγωγή τέτοιων ταινιών στον κόσμο.
Επίσης, σε μια συγκλονιστική ανατροπή των πραγμάτων, ή Apple εξαγόρασε την NeXT, εγώ επέστρεψα στην Apple και η τεχνολογία που αναπτύξαμε στην NeXT είναι σήμερα στην καρδιά της αναγέννησης της Apple. Και, μαζί με όλα αυτά, η Leurene και εγώ έχουμε μαζί μια θαυμάσια οικογένεια.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί εάν δεν είχα απολυθεί από την Apple. Ηταν ένα φάρμακο με απαίσια γεύση, αλλά νομίζω πως τελικά ο ασθενής το χρειαζότανε. Μερικές φορές η ζωή σε χτυπάει στο κεφάλι με ένα τούβλο. Μη χάνετε την πίστη σας. Είμαι πεπεισμένος ότι το μόνο πράγμα που με κράτησε όρθιο ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα.
Πρέπει λοιπόν και εσείς να ανακαλύψετε τι πραγματικά σας αρέσει. Και αυτό αφορά και τη δουλειά που θα κάνετε, και τον σύντροφο που θα επιλέξετε στη ζωή σας. Η εργασία θα γεμίσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας, και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι είναι μια σπουδαία δουλειά. Και ο μόνος τρόπος για να κάνει κάποιος μια σπουδαία δουλειά είναι να την αγαπήσει. Εάν δεν την έχετε ανακαλύψει ακόμα, μην απογοητευθείτε. Συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαυτείτε. Μην συμβιβαστείτε.
Οπως όλα τα «θέματα της καρδιάς», όταν το ανακαλύψετε, θα το αισθανθείτε, θα καταλάβετε ότι «αυτό είναι». Και θα δείτε τότε ότι, όπως κάθε σπουδαία σχέση, έτσι και αυτή, όσο θα περνούν τα χρόνια, θα γίνεται όλο και καλύτερη. Ετσι λοιπόν, συνεχίστε να ψάχνετε έως ότου βρείτε αυτό το «κάτι» που θα ξέρετε ότι είναι το «δικό σας». Μην επαναπαυτείτε.
 
Η Τρίτη ιστορία μου έχει να κάνει με το θάνατο.
Οταν ήμουν 17 ετών, διάβασα μια ρήση που έλεγε: «Εάν ζήσεις κάθε μέρα ωσάν να ήταν η τελευταία σου, κάποια μέρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δικαιωθείς». Μου έκανε εντύπωση αυτή η ρήση, και έκτοτε, για τα τελευταία 33 χρόνια, κάθε πρωί κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ρωτώ τον εαυτό μου: «Εάν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταία της ζωής σου, θα ήθελα να κάνω αυτό που ετοιμάζομαι να κάνω σήμερα;». Και όποτε η απάντηση ήταν «όχι» για σειρά ημερών, ήξερα αμέσως ότι κάτι έπρεπε να αλλάξω.
Υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου ότι «σύντομα θα πεθάνεις», βρήκα το πιο χρήσιμο εργαλείο ώστε να παίρνω τις σημαντικότερες αποφάσεις στη ζωή μου. Διότι σχεδόν όλα τα πράγματα -όλες οι εξωτερικές προσδοκίες, όλες οι υπερηφάνειες, όλοι οι φόβοι και οι όλες οι ντροπές για πιθανή αποτυχία- όλα αυτά απλώς γκρεμίζονται, εξαφανίζονται όταν βλέπεις μπροστά σου το θάνατο και μένουν μόνο εκείνα που είναι στ' αλήθεια σημαντικά.
Υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου ότι μια μέρα θα πεθάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις την παγίδα τού να σκέφτεσαι συνεχώς αυτά που θα χάσεις εάν πάρεις την «άλφα» ή «βήτα» απόφαση. Θυμήσου ότι είσαι ήδη γυμνός. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, λοιπόν, να μην ακολουθήσεις αυτό που σου ζητάει η καρδιά σου.
Πριν από περίπου έναν χρόνο, μου ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι έχω καρκίνο. Εκανα MRI (μαγνητική τομογραφία) στις 7.30 το πρωί και έδειξε ξεκάθαρα ότι είχα καρκίνο στο πάγκρεας. Τότε δεν ήξερα κάν τι είναι το πάγκρεας. Οι γιατροί μού είπαν ότι ο καρκίνος που είχα εγώ εκεί ήταν σχεδόν αθεράπευτος και ότι θα έπρεπε να αρχίσω να συνηθίζω στην ιδέα ότι δεν μου έμενε περισσότερη ζωή από τριών έως εννέα μηνών. Ο προσωπικός μου γιατρός με συμβούλευσε να επιστρέψω στο σπίτι και να αρχίσω αμέσως να τακτοποιώ τις «προσωπικές» μου υποθέσεις, μία φράση που χρησιμοποιούν ως κλισέ οι γιατροί αντί να σου πουν «προετοιμάσου να πεθάνεις».
Η «τακτοποίηση προσωπικών υποθέσεων» είναι να προσπαθήσεις να πεις, σε ελάχιστους μήνες, στα παιδιά σου όσα νόμιζες ότι είχες άλλα τουλάχιστον δέκα χρόνια για να τους τα πεις. Είναι, επίσης, να μην αφήσεις πίσω σου, πεθαίνοντας, εκκρεμότητες που θα ταλαιπωρήσουν τους δικούς σου ανθρώπους που θα μείνουν πίσω. Σημαίνει, τέλος, αυτό το «τακτοποίηση προσωπικών υποθέσεων», να βρεις τον κατάλληλο χρόνο και τρόπο για να αποχαιρετίσεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα.
Ζούσα με αυτήν την καταραμένη διάγνωση κάθε μέρα της ζωής μου. Το ίδιο βράδυ που ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι είχα καρκίνο, μου έκαναν και βιοψία ενδοσκοπικά, μέσω του λαιμού μου, στο στομάχι και από εκεί στα έντερα, πέρασαν μία βελόνα στο πάγκρεας και πήραν μερικά κύτταρα από τον καρκίνο. Εγώ ήμουν σε καταστολή, αλλά η γυναίκα μου, που ήταν παρούσα, μου είπε ότι όταν είδα οι γιατροί τα κύτταρα κάτω από ένα μικροσκόπιο, άρχισαν να κλαίνε, διότι αποδείχτηκε ότι είχα μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος που είναι θεραπεύσιμη με εγχείρηση. Σχεδόν όλες οι άλλες μορφές τέτοιου καρκίνου είναι καταδικασμένες. Ετσι, λοιπόν, με βάλανε στο χειρουργείο, και σήμερα είμαι μια χαρά.
Αυτό ήταν το κοντινότερο που έχω φτάσει στο θάνατο. Και ελπίζω να είναι το κοντινότερο που θα φτάσω σε αυτόν για τις επόμενες δεκαετίες. Εχοντας ζήσει, λοιπόν, αυτήν την εμπειρία, νομίζω πως μπορώ, με μεγαλύτερη σιγουριά απ' ό,τι όταν ο θάνατος ήταν για μένα απλώς μία «φιλοσοφική ιδέα», να πω ότι:
Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Ακόμα και οι άνθρωποι που θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, δεν θέλουν να πεθάνουν για να φτάσουν εκεί. Και όμως, ο θάνατος είναι ο προορισμός που όλοι μοιραζόμαστε. Κανείς, ποτέ, δεν έχει γλιτώσει από αυτόν. Ο Θάνατος είναι, ίσως, η καλύτερη ανακάλυψη της Ζωής. Και έτσι, μάλλον, πρέπει να είναι. Ο Θάνατος είναι ο ατζέντης, ο μεσίτης, που σε βοηθά να αλλάξεις τη Ζωή σου, προτού έρθει αυτός να σε πάρει. Ξεκαθαρίζει το παλιό, προετοιμάζοντας το έδαφος για να 'ρθει το καινούργιο. Αυτή την στιγμή που σας μιλάω, το καινούργιο είστε εσείς. Αλλά κάποια μέρα, όχι πολύ μακρινή από τώρα, και εσείς θα εξελιχθείτε σιγά σιγά σε «παλιό», και θα... ξεκαθαριστείτε. Συγχωρήστε με που γίνομαι τόσο δραματικός, αλλά αυτή είναι η απλή αλήθεια.
Ο χρόνος σας είναι περιορισμένος. Μην τον σπαταλάτε, λοιπόν, ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου ανθρώπου. Μην παγιδευτείτε από το δόγμα τού να ζείτε από τα αγαθά της σκέψης ενός άλλου. Μην αφήστε το θόρυβο από την άποψη άλλων ανθρώπων να πνίξει την δική σας, εσωτερική φωνή. Και, το πιο σημαντικό απ' όλα, να έχετε πάντα το θάρρος να ακολουθείτε την καρδιά και το ένστικτό σας. Αυτά τα δύο, κάπως, πάντοτε, γνωρίζουν ήδη τι εσύ θέλεις πραγματικά να γίνεις. Είναι δευτερεύοντα.
Οταν ήμουν νέος, υπήρχε ένα καταπληκτικό δημοσίευμα που είχε τίτλο «The Whole Earth Catalog» («Ο κατάλογος όλου του κόσμου»), που ήταν μία από τις βίβλους της δικής μου γενιάς. Τον είχε συντάξει ένας τύπος ονόματι Stewart Brand, που ζούσε όχι μακριά από εδώ, στο Menlo Park, και το ζωντάνεψε με το ποιητικό του άγγιγμα. Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του '60, πριν από τους προσωπικούς υπολογιστές (personal computers) και το desktop publishing. Ολα τυπώνονταν με τη χρήση γραφομηχανών, ψαλιδιού, και φωτογραφιών από μηχανές Polaroid. Ηταν, ας πούμε, σαν να 'χαμε το Google σε έντυπη μορφή, 35 χρόνια πριν έρθει αυτό που ξέρουμε σήμερα σε ηλεκτρονική: ήταν ιδεαλιστικό και ξεχείλιζε από υπέροχες εφαρμογές και ιδέες.
Ο Στιούαρτ και η ομάδα του έβγαλαν πολλές εκδόσεις του «The Whole Earth Catalog», και τότε, όταν είχε κάνει τον κύκλο του, έβγαλαν και μία τελευταία έκδοση. Αυτό συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του '70, και είχα τη δική σας ηλικία. Στο οπισθόφυλλο της τελευταίας αυτής έκδοσης υπήρχε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το ξημέρωμα σε έναν επαρχιακό δρόμο, ένα δρόμο στον οποίο θα μπορούσατε να βρεθείτε και εσείς κάποια στιγμή, εάν είστε περιπετειώδεις τύποι, να κάνετε οτοστόπ. Κάτω από αυτήν τη φωτογραφία, υπήρχε μια λεζάντα με τα λόγια: «Stay hungry. Stay foolish». Δηλαδή, «Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου». Ηταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της ομάδας του Στιούαρτ, καθώς υπέγραφαν την τελευταία τους έκδοση.
Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου. Αυτό ευχόμουν και εγώ πάντοτε για τον εαυτό μου. Και τώρα, καθώς αποφοιτάτε για να αρχίσετε μια καινούρια ζωή, εύχομαι και για σας το ίδιο, ακριβώς, πράγμα: 
Μείνετε πεινασμένοι. Κάντε την τρέλα σας. Σας ευχαριστώ πολύ.