Πρωτοπερπάτησα το Σάββατο το μεσημέρι εκεί. Σε ένα τόπο πανέμορφο, γοητευτικό που κάποτε έδινε τα δικά του ραντεβού με την ιστορία...Σε ένα τόπο που η ανθρώπινη ματαιοδοξία μεγαλούργησε και όχι μόνο. Και το ερώτημά μου διαρκώς ήταν...Κι από όλον αυτόν τον ανθρώπινο πλούτο τι απέμεινε; Ερείπια, κτίρια κλειστά με φαντάσματα του παρελθόντος, κτίρια από τα οποία η ιστορία γραφόταν σύμφωνα με την επιθυμία των λίγων, σε ποσότητα και ποιότητα...Αλλά θα επανέλθω και με φωτογραφικό ρεπορταζ...
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δευτέρα 9 Μαΐου 2011
Ευχαριστίες
Ευχαριστίες πολλές και από εδώ στις υπεύθυνες Π.Ε. της Δ/νσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αν. Αττικής. Η όλη εξόρμηση του Σαββάτου ήταν πετυχημένη και καλά οργανωμένη. Είδαμε μέρη πανέμορφα και φυσικά μας δώσατε την ευκαιρία να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή, μέσω της εξόρμησης στη φύση. Να είστε πάντα καλά.
Να ζήσετε!!!
Πάρη και Ειρήνη σας στέλνω τις καλύτερες ευχές μου και από εδώ!!! Να ζήσετε και να σας καμαρώνουμε. Χάρηκα πολύ καθώς είδα, αναμεσα σε όλους τους άλλους, το Φίλιππο, τη Μάτα και το Τάσο. Μα κι εκείνη η Γεωργία άξια κατά πάντα. Να είστε πάντα καλά παιδιά. Μα και κάτι άλλο...ήταν και ο μικρός Κυριάκος εκεί χτες το μεσημέρι...Μπορεί να περιορίσει κανείς τη παιδική ψυχούλα του να βρεθεί όπου εκείνη θέλει;
Είμαστε πια πρωταθλητές...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)