Αστέρι της αστραπής

Η εισβολή του απρόσμενου συνέβη...

Στις ώρες της χαλάρωσης

η αστραπή έγινε αστέρι.

Οι σκέψεις των στεναγμών αποχωρούν.

Συνειδητοποιώ την αλληλουχία

των γεγονότων.

Ξεκουράζομαι από τον ίσκιο της μυγδαλιάς.

Προσμένω!!!

Πριν λίγες μέρες...

Φίλοι και συνάδελφοι μου. Επιθύμησα μωρέ εκείνη τη σύναξή μας στο μικρό απλό μαγαζί της κατηφόρας, μετά την μαθηματική μας συνάντηση. Πότε θα ξαναπάμε; Πότε θα ξανασμίξουμε αναζητώντας ουσιώδεις ασυνέχειες και ασύμπτωτες της σκέψης μας; Ξέρετε, καθώς και το λίγο κρασί να βρέχει τον ουρανίσκο, αναζητούμε νέες εφαρμογές της μαθηματικής σκέψης και η κουβεντούλα μας διανθίζεται με άλλα... Πότε θα πάμε λοιπόν;