Από τη φίλη κ. Αρτεμι Μενούνου, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο στη πόλη Mons του Βελγίου, πήρα τη παρακάτω σκέψη της αναφορικά με το διάβα μας ως λαού, αναφορικά με τα όσα δραματικά γεγονότα συμβαίνουν στο τόπο μας.
Τη παραθέτω, με την παρατήρηση πως την ευχαριστώ που με τιμά, με το να με κάνει κοινωνό της.
Μου έγραψε λοιπόν η Αρτεμις...
Μας απομένει η ανθρωπιά, η μοιρασιά, η αγάπη, η σύνεση στην καθημερινή μας ζωή ΟΣΟ και ΟΠΟΥ μπορούμε. Μοιάζει σαν να πρόκειται να συμβούν τερατώδη πράγματα, για τα οποία το μόνο αντίδοτο είναι η αξιοπρέπεια ακόμα και του πόνου.
