Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Σύντομο Πασχαλιάτικο διήγημα...

Συνέχεια από χτες....

-Άνοιξε μάνα. ήρθα κι ας μη με περίμενες...αποκρίθηκα.
Το κλειδί στη κλειδωμένη, για λόγους ασφαλείας πόρτα, γύρισε πολύ γρήγορα...  Η λάχτάρα της μάνας να αγκαλιάσει το παιδί της που είχε να δει ένα χρόνο σχεδόν, φαίνονταν κι από εκεί...
-Αγόρι μου, καλώς ήρθες....Τι χαρά μεγάλη είναι αυτή που μας ήρθες νωρίτερα. Σε περίμενα Δευτέρα με την Ολυμπιακή αλλά τούτη εδώ η έκπληξη είναι πολύ όμορφη. Ελα, πάμε μέσα...
Κάτσαμε στη κουζίνα με τη μεγάλη τζαμαρία και σε λίγο μια λάμψη...
-Γιέ μου είδες το φως; Το θυμάσαι; Είναι απ΄το φάρο; Θυμάσαι που καθόσουν ατέλειωτες στιγμές και τον έβλεπες;Θυμάσαι τα βράδια που έκανες σινιάλο στα πλοία της ΕΛΜΕΣ όταν έφευγαν για Πειραιά;
-Τι λες βρε μάνα; Ξεχνιούνται αυτά; Ένα κομμάτι της ψυχής μου άφησα εδώ. Θυμάμαι τα πάντα. Ξέρεις έβλεπα το κάτοπτρο του φάρου που γύριζε και έκανα όνειρα...Έκανα πολλά όνειρα μάνα...Και θέλω να γίνουν πραγματικότητα...
-Στο εύχομαι ολόψυχα παιδί μου...
-Μα για πες μου που είναι ο πατέρας; Τι κάνετε; Πως τα περνάτε; Επιστρέφετε τον Αύγουστο πίσω;
-Κι ο μπαμπάς σου καλά είναι παιδί μου. Έχει πεταχτεί σε ένα φίλο του για ένα καφέ. Μα δε θα αργήσει νάρθει. Τώρα είναι καλά κι εκείνος κι εγώ...
Το ύφος της φανέρωνε πως είχαν περάσει κάτι. Ίσως απλές δύσκολες στιγμές, ίσως κάτι άλλο, μα το ύφος πρόδιδε κάποια μπόρα....
-Τι έγινε βρε μάνα. Θέλω να μου πεις.
-Αστα παιδί μου, καλύτερα να μη στα πω. Καλύτερα να μη τα θυμάμαι κι εγώ. Δε θέλω να τα θυμάμαι.
-Με τρομάζεις..Τι έγινε; Πες μου.
-Αγόρι μου είχα ταχτεί στη Παναγιά τη Θεοσκέπαστη... Περάσαμε μεγάλη μπόρα...Μας κατηγόρησαν πως καταφερόμαστε ενάντια στο καθεστώς...Και το καθεστώς δεν αστειεύται, ξέρεις...Και οι κατηγορίες ήταν μεγάλες...Φοβηθήκαμε πολύ. Είμαστε έτοιμοι για πολλές ανατροπές στη ζωή μας. Κι ίσως τώρα να μην είμαστε εδώ αλλά κάπου πολύ μακριά...
Κρύος ιδρώτας με περιέλουσε...
-Ποιός μωρέ μάνα ήταν ο σπιούνος;
-Ο κοντός του γραφείου, αυτός είναι μεγάλος χαφιές παιδί μου. Εκβίαζε να πάει ταξίδια, εκβίαζε να μπεί σε καταστάσεις πληρωμής ενώ δεν εδικαιούτο...Εκβίαζε, εκβίαζε, εκβίαζε....
-Κι εσείς; Κι ο πατέρας τι έκανε;
-Ο πατέρας σου τηλεφώνησε πάνω και του είπαν πως ως κι έκτακτο στρατοδικείο μπορεί να περνούσε....Τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα...
- Και τι απέγινε μάνα;
-Γιέ μου ολημερίς προσευχόμουν στη Θεοσκέπαστη. Έφερνα στο νου μου την εικόνα της , όταν την επισκεπτόμουν στο νησί. Κι έλεγα πως η Παναγιά δε θα μας αφήσει. Δε θα αφήσει να επιπλεύσει η λάσπη...
-Και τι έγινε τελικά;
-Μετά από ένα μήνα αγωνίας και πίκρας τα πράγματα φαίνεται να ηρέμησαν. Φαίνεται να επανήλθε η γαλήνη. Φυσικά δε σας είπαμε τίποτα. Τι να σας πούμε; Αφού αν τα πράγματα έπαιρναν άλλη μορφή, δε θα είχατε χρήματα να διαβιώσετε στην Αθήνα...Καταλαβαίνεις...Γι αυτό αύριο-μεθαύριο , καθώς αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα και πηγαίνουμε στον Αη Γιώργη, να κάνεις μια προσευχή καθημερινά εκεί για τους γονείς σου.
-Μόνο μια θα κάνω; Πολλές θα κάνω, είπα και την αγκάλιασα, φιλώντας τη με αγάπη ανυπόκριτη και χαιδεύοντας τη στα μαλλιά της. Σ΄αγαπώ πολύ μάνα, σας αγαπώ πολύ και τους δυό σας. Μη φοβάστε.....
Η Μεγάλη Εβδομάδα που ακολούθησε, η Ανάσταση και το Πάσχα που ήρθαν  ήταν πραγματικά διαφορετικές από άλλες φορές...Το χαμόγελο είχε επανέλθει και στη μάνα και στο πατέρα μιας και τα πράγματα είχαν επανέλθει στη θέση τους μα και χαίρονταν από τη δική μου παρουσία κοντά τους.
Και στη λήξη εκείνης της Αναστάσιμης Λειτουργίας , ενώ είχε σημάνει η Ανατολή, ο πατέρας με αγκάλιασε, με φίλησε συγκινημένος και μου ψιθύρισε στ αυτί...
-Χριστός Ανέστη γιέ μου, είπε και δε μπόρεσε να συγκρατήσει λίγα δάκρυα.
-Αληθώς Ανέστη πατέρα. Όντως Ανέστη ο Κύριος, πρόσθεσα...καθώς το μπλέ MERCENTES με αριθμό 130/3 ξεκινούσε από τη πλατεία του Κοινοβουλίου προς τη γειτονιά του ασπρόμαυρου φάρου της πόλης....


«Το τυρί είναι για να το τηράμε!»

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα της Μαριάννας Τζιαντζή.

ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε τη στήλη ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ που γράφει ο Βασίλης Αγγελικόπουλος.

Βόλτα στην Ιστορία που πληγώνουμε

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα που αναφέρεται στους αρχαιολογικούς χώρους του Μαραθώνα και των πέριξ τόπων.

Aμφιβάλλεις;;;

Μέσα στο πλήθος των απλών μονάδων, μέσα στην απαξίωση, εκεί ανάβουν σπίθες που γίνονται κεραυνοί...

Xριστός Ανέστη από τη Βηρυτό...

Αφού κλείστε τη μουσική του ιστολόγιου ( πάνω δεξιά ) δείτε το βίντεο και ακούστε το Χριστός Ανέστη από τη Βηρυτό...Ευχαριστώ τη παλιά μου συμμαθήτρια που μου το έστειλε.



Πάσχα υπό σκιάν

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το άρθρο της Μαρίας Κατσουνάκη.

Εαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα του Νίκου Ξυδάκη.

Διαφορετικό φέτος το Πάσχα

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Πάσχα 2012: έξοδος - διάβαση

Κάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το πασχαλινό μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου.

Επικίνδυνα «πειράγματα» μέσω Ιντερνετ

Kάντε κλικ στον τίτλο της ανάρτησης και διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα του Απ. Λακασά, που αναφέρεται σε συμπεριφορές που εκδηλώνονται στο χώρο του Διαδικτύου.

Xριστός Ανέστη-Καλό Πάσχα.




Χριστός Ανέστη!!! Χρόνια Πολλά και Καλό Πάσχα να έχουμε όλοι μας. Ο admin του ιστολογίου στέλνει σε όλες/όλους τις πιο θερμές ευχές του. Και του χρόνου!!!

Διαβάστε παρακάτω ένα μέρος του Πασχαλινου μηνύματος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου, που μου άρεσε πολύ...

«Πάσχα σημαίνει έξοδος. Σημαίνει τη διάβαση από την περιοχή της οδύνης στον χώρο της ελπίδας. Σημαίνει τη δύναμη της εναντίωσης στην παρακμή και στο αρνητικό ρεύμα της κάθε εποχής. Ορίζει την έξοδο προς την Αλήθεια. Σηματοδοτεί την απελευθέρωση από τα δεσμά της ανθρώπινης φιλαυτίας και των ψεύτικων υποσχέσεων, την έξοδο προς τη συνάντηση με τους άλλους, για να γινόμαστε μέσα στην Εκκλησία, η κοινωνία της αγάπης».