Τούτη τη φωτό επίτηδες την έβαλες στις αναρτήσεις του blog σου φίλε; Και τι δε μου θύμησες βλέποντάς τη!!! Πιό κάτω κι αριστερά έμενε η μάνα μου όταν δούλευε εκεί. Στης αρχόντισσας Λουστρινιώς Πολίτου το σπίτι. Πιό πάνω ο ξάδελφός μου ο Λωνίδης ο Ραΐσης που σα σμίγαμε, κατεβαίναμε τρέχοντας τα σκαλάκια προς την Αγ. Θαλασσινή, ενώ ο βοριάς ανάκατος μ΄ αρμύρα μας έκοβε την ανάσα. Πιό πάνω ο πλάτανος με το βιβλιοπωλείο του Καραουλάνη και η είσοδος για το δρόμο προς τη Ρίβα. Ατενίζω στο βάθος της φωτό. Κάπου στο μη ορατό βάθος, τ΄ Άχλα. Πιό πάνω κι αριστερά οι Κατακαλαίοι, πιό κάτω τα ΄Ψηλού με τη καπετάνισσα και τον καπτά-Γιάννη. Μου θύμησες το καλοκαίρι του ΄70, ένα ξεχωριστό καλοκαίρι του τότε για μένα... Μου θύμησες, μου θύμησες... Θύμησες πολλές, θύμησες ολοζώντανες., θύμησες με χρώματα. Σ΄ ευχαριστώ φίλε.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010
Eπίτηδες το έκανες
Τούτη τη φωτό επίτηδες την έβαλες στις αναρτήσεις του blog σου φίλε; Και τι δε μου θύμησες βλέποντάς τη!!! Πιό κάτω κι αριστερά έμενε η μάνα μου όταν δούλευε εκεί. Στης αρχόντισσας Λουστρινιώς Πολίτου το σπίτι. Πιό πάνω ο ξάδελφός μου ο Λωνίδης ο Ραΐσης που σα σμίγαμε, κατεβαίναμε τρέχοντας τα σκαλάκια προς την Αγ. Θαλασσινή, ενώ ο βοριάς ανάκατος μ΄ αρμύρα μας έκοβε την ανάσα. Πιό πάνω ο πλάτανος με το βιβλιοπωλείο του Καραουλάνη και η είσοδος για το δρόμο προς τη Ρίβα. Ατενίζω στο βάθος της φωτό. Κάπου στο μη ορατό βάθος, τ΄ Άχλα. Πιό πάνω κι αριστερά οι Κατακαλαίοι, πιό κάτω τα ΄Ψηλού με τη καπετάνισσα και τον καπτά-Γιάννη. Μου θύμησες το καλοκαίρι του ΄70, ένα ξεχωριστό καλοκαίρι του τότε για μένα... Μου θύμησες, μου θύμησες... Θύμησες πολλές, θύμησες ολοζώντανες., θύμησες με χρώματα. Σ΄ ευχαριστώ φίλε.
Ιστοσελίδα με οδηγούς χρήσης
Αν ψάχνετε οδηγό χρήσης ή κάτι παρόμοιο και δεν βρίσκετε αυτό που θέλετε, έχετε επισκεφθεί τον παρακάτω δικτυακό τόπο;
Μια γεωμετρία της έκφρασης
Γλυκολαλιά ήταν στ΄ άκουσμα των ήχων
και στ΄ ατένισμα της πορείας μου.
Αναρωτήθηκα αν ήταν απόηχος ονείρου.
Αναζήτησα τότε δημιουργίες των χρωμάτων.
Το φεγγαρόφωτο μου έκλεισε το μάτι του με νόημα
και μου συνέστησε παύση των αναζητήσεών μου.
Λες και δεν ήξερε για τη συμβολή των πρώτων αριθμών
σε αένναες σκέψεις...
Στο μυαλό μου δομούσα με αξιωματικές μεθόδους
τη γεωμετρία της ψυχής μου.
Τότε ένιωσα τη δύναμη των εφαπτομένων
των γλυκών σκέψεων.
Κι αυτό ήταν έντονο.
και στ΄ ατένισμα της πορείας μου.
Αναρωτήθηκα αν ήταν απόηχος ονείρου.
Αναζήτησα τότε δημιουργίες των χρωμάτων.
Το φεγγαρόφωτο μου έκλεισε το μάτι του με νόημα
και μου συνέστησε παύση των αναζητήσεών μου.
Λες και δεν ήξερε για τη συμβολή των πρώτων αριθμών
σε αένναες σκέψεις...
Στο μυαλό μου δομούσα με αξιωματικές μεθόδους
τη γεωμετρία της ψυχής μου.
Τότε ένιωσα τη δύναμη των εφαπτομένων
των γλυκών σκέψεων.
Κι αυτό ήταν έντονο.
Φωτό από το ξωκκλήσι της Αγ. Παρασκευής στην Οινόη του Μαραθώνα
Πριν λίγη ώρα τα βήματά μου με οδήγησαν στο μικρό ξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, στην περιοχή Οινόη του Μαραθώνα. Η περιοχή της Οινόης βρίσκεται αριστερά του δρόμου που οδηγεί στη λίμνη και είναι πανέμορφη. Ο τόπος είναι οικείος επειδή αρκετές φορές είναι ο προορισμός ενός σχολικού περίπατου των μαθητών του Γυμνασίου μας. Φτάνοντας εκεί συνάντησα τον αγαπητό μου και σεβαστό γνώριμο κ. Στέλιο Πλακίτση. Ο κ. Στέλιος Πλακίτσης είναι ζωντανή ιστορία για τον Μαραθώνα. Είπαμε πολλά και συμφωνήσαμε να ξαναβρεθούμε για να μου δώσει πληροφορίες για τοποθεσίες του τόπου μας , στην προσπάθειά μου να τις παρουσιάσω εδώ. Ο ίδιος μου είπε πως η μικρή εκκλησία της Αγ. Παρασκευής που εορτάζει σήμερα χτίστηκε αρχικά το 1824 από ορθόδοξους κατοίκους της περιοχής. Οι Τούρκοι όμως την γκρέμισαν και γκρεμισμένη έμεινε μέχρι το 1880 που ξαναχτίζεται με φροντίδα του τότε Δημάρχου Κουτσογιαννόπουλου. Η αφορμή για την εκ νέου οικοδόμηση ήταν το γεγονός πως όταν κάποιοι θέλησαν να πάρουν πέτρες από τα ερείπια για να τις χρησιμοποιήσουν αλλού, βρήκαν εικόνες κάτω από τα χαλάσματα. Η εκκλησία καίγεται το 1936 αλλά αμέσως ξανακτίζεται και ένας ευλαβής Μαραθωνίτης προσφέρει τα χρήματα για την κατασκευή της ξύλινης πόρτας στην μνήμη του γιού του. Ο ναός κινδύνεψε να καεί στην περσινή μεγάλη φωτιά ( του 2009 ) και σώθηκε την τελευταία στιγμή. Δέντρα μα και ένα σπίτι κάηκαν τριγύρω αλλά η εκκλησία σώθηκε με μικρές ζημιές. Μεγάλη ας είναι η χάρη της Αγίας κι ας αξιώσει όλους μας να ανάψουμε και του χρόνου κερί στη γιορτή της.
Της Αγ. Παρασκευής σήμερα
Χρόνια Πολλά σε όσες γιορτάζουν σήμερα. Και στις δικές μου συγγενείς, φίλες και συναδέλφους που γιορτάζουν. Να είναι καλά και να προοδεύουν με κάθε τρόπο στη ζωή τους. Γιορτάζει η μικρή εκκλησία της Αγ. Παρασκευής στην περιοχή της Οινόης του Μαραθώνα. Απόψε επίσης έχουμε την περιφορά της εικόνας του Αγ. Παντελεήμονος που γιορτάζει αύριο, εδώ στην παραλία του Μαραθώνα. Θα παραστεί και ο νεοτοποθετηθείς Μητροπολίτης μας κ.κ. Κύριλλος. Μα θυμάμαι πως γιορτάζει και το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στα Υψηλού της Άνδρου. Καπετάνισσα να κάνεις μια ζεστή προσευχη σήμερα. Να έχεις τη βοήθεια της Αγίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)