Mεγαθήρια γνώσης

Κάντε κλικ παρακάτω για να διαβάσετε για μεγαθήρια γνώσης. Το δημοσίευμα από το ΕΘΝΟΣ αναφέρεται σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=5440809

Δωρεάν βιβλία

Κάντε κλικ παρακάτω για να διαβάσετε που μπορείτε να βρείτε δωρεάν βιβλία στο διαδίκτυο. Το δημοσίευμα είναι από ΤΑ ΝΕΑ.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=4532381

Κανονικό το άνοιγμα των σχολείων

Κάντε κλικ παρακάτω για να διαβάσετε ότι το άνοιγμα των σχολείων θα γίνει κανονικά στις 11/9 σύμφωνα με το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.


http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_21/08/2009_293369

Tα παιδιά σας

Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά.

Είναι γιοί και κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή.

΄Ερχονται στη ζωή με τη βοήθειά σας αλλά όχι από εσάς

και, μ΄όλο που ειναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας όχι όμως και τις ιδέες σας

γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους όχι όμως και την

ψυχή τους

γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο

που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε ούτε στα όνειρά σας.

Από το βιβλίο "Ο προφήτης" του Khalil Gibran.

Διάβασα...

Πολλές φορές μελέτησα

την επιτύμβια πλάκα που χάραξαν για μένα:

μια βάρκα με διπλωμένα πανιά, αραγμένη σε λιμάνι.

Στην πραγματικότητα δεν απεικονίζει τον προορισμό

μα τη ζωή μου.

Γιατί ο έρωτας μου δόθηκε μα ΄γω αρνήθηκα

τις απογοητεύσεις του.

Ο πόνος χτύπησε την πόρτα μου μα εγώ φοβήθηκα.

Η φιλοδοξία με κάλεσε μα εγώ έτρεμα τ΄απρόβλεπτα.

Κι όμως διψούσα να βρω νόημα στη ζωή μου.

Tώρα ξέρω πως πρέπει να σηκώσουμε πανιά,

ν΄ακολουθούμε του πεπρωμένου τους ανέμους

αδιάφορο προς τα που τη βαρκα σπρώχνουν.

Δίνοντας νόημα στη ζωή μπορεί να οδηγηθούμε στην τρέλα

αλλά μια ζωή δίχως νόημα είναι το μαρτύριο

της ανησυχίας και της μάταιας επιθυμίας.

Είναι μια βάρκα που ποθεί τη θάλασσα μα τη φοβάται.

Τα λόγια ειναι του Georges Grey από βιβλίο του Aldo Carotenuto

26 χρόνια πριν...

Η εκκλησία του Αγ. Δημητρίου στο Αετοχώρι, λίγο πάνω από τη Φούστανη και λίγο πιό μακριά από τα ορύγματα και τα υπόγεια περάσματα των πέτρινων χρόνων...Δημήτρηδες, Ηλία και Δημητρούλα σας θυμάμαι πάντα καλά μου παιδιά.

Η Ι.Μ Αρχαγγέλου λίγο πριν την ανηφόρα προς το ομώνυμο χωριό. Στα χρόνια τα παλιότερα το Μοναστήρι είχε ανοίξει μια Δευτέρα του Πάσχα, οπότε και τελέσθηκε θεία λειτουργία χοροστατούντος του Μητροπολίτη και παρουσία του Νομάρχη, του Στρατηγού της ΙΙας Μεραρχίας και άλλων αρχών του Νομού. Επακολούθησε αξέχαστο γεύμα στο συνοριακό φυλάκιο της Τζένας.

Το αγίασμα του Αγ, Ιωάννη του Προδρόμου της Θηριόπετρας στη περιοχή Καϊνάκι. Τόπος Ιερός για όλους , θεωρείται.

Και ο κεντρικός δρόμος της Φούστανης. Μνήμες, μνήμες, μνήμες!!!

Τούτες τις μέρες η μνήμη στρέφεται επίμονα πίσω. Πριν 26 χρόνια στη γη της Μακεδονίας, εκεί, άρχισε η αρχή της εκπαιδευτικής μου σταδιοδρομίας. Εκεί βρίσκεται ο νους τις μέρες αυτές. Ξαναγυρνά εκεί, στα μικρά σοκκάκια των χωριών των απλών και καλών ανθρώπων. Θαθελα αύριο, αν ήταν δυνατό, να είμαι εκεί. ΕΙΘΕ!!!