Αναγνωστικό Βαμπούλη-Ζούκη

Το θυμάστε οι παλιότεροι; "Πιστεύω τω φίλω...", κλπ, κλπ. Δείτε το παρακάτω.

Η απάντηση στο χτεσινό ερώτημα

Η απάντηση στο χτεσινό ερώτημα ( με τη γυναίκα στη φωτό) είναι η εξής:

Η γυναίκα ονομάζονταν Σταμάτα Ρεβύθη ή κατ΄ άλλους Μελπομένη Ρεθύθη. Λίγες μέρες μετά το θρίαμβο του Σπ. Λούη στον Ολυμπιακό Μαραθώνειο του 1896, η γυναίκα αυτή με ικανή αντοχή στο τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων επιχείρησε ανεπισήμως να καλύψει τη Μαραθώνεια διαδρομή, με σκοπό την αναγνώριση του άθλου της από τις αρχές, στην προσπάθειά της για εύρεση εργασίας. Το συμβάν καλύφθηκε με λεπτομέρειες από τον Τύπο της εποχής. Το σπίτι που φαίνεται υπάρχει ακόμη σήμερα στον Μαραθώνα και μάλιστα έχει αναπαλαιωθεί.

Φωτό από Σιδ. σταθμούς

Ο σ.σ. στα Παραδείσια της Αρκαδίας

Ο σ.σ. Λαμίας, χιονισμένος

Ημέρα της Γυναίκας αύριο, να γιορτάσουμε;

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από το σημερινό ΒΗΜΑ.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
(Μάρκου η΄34-θ΄1)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Την διαβάζω και δεν τη σχολιάζω. Απλά την διαβάζω ξανά και ξανά.

Προσευχή του δάσκαλου

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

[...]Δώσε μου, Κύριε, απλότητα και βάθος.

Κάνε να μην είμαι περίπλοκος,ούτε κοινότυπος

στο καθημερινό μου μάθημα.

Κάνε να υψώνω τα μάτια πάνω από το πληγωμένο μου στήθος

μπαίνοντας κάθε μέρα στην τάξη μου.

Ας μη φέρνω μαζί μου στην έδρα τις μικρές μου

υλικές μέριμνες,τις κωμικές λύπες μου.

Κάμε το χέρι μου ελαφρότερο στην τιμωρία

και απαλότερο στο χάδι.

Ας επιπλήττω απρόθυμα για ναμαι βέβαιη πως

τιμωρώ από αγάπη.

Το πλινθόκτιστο σχολειό μου ας είναι καμωμένο από πνεύμα.

Οι φλόγες του ενθουσιασμού μου ας γεμίζουν

τη φτωχή του είσοδο,τη γυμνή αίθουσά του.

Η καρδιά μου ας είναι στήλη του,η πιο δυνατή

και η θέληση μου χρυσάφι καθαρότερο απ' τις

κολώνες των πλούσιων σχολείων.

ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΜΙΣΤΡΑΛ

ΧΙΛΙΑΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΠΟΙΗΤΡΙΑ
ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ 1946
Μετ. Ρήγας Καπάτος

Απούσα η ηθική από την οικονομία και την πολιτική

Διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Εμφανείς οι επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος στα παιδιά

Διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

«Έμι Νέδερ: η μητέρα της σύγχρονης Άλγεβρας»

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Χαρούμενοι και επί της ουσίας

Διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ.

Ο «πατέρας» της Αλίκης στη χώρα των αριθμών

Διαβάστε εδώ το σημερινό δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ. Ενδιαφέρον!!!

Το εκπαιδευτικό σύστημα «πνίγει» τους εφήβους

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από ΤΟ ΒΗΜΑ. Προβληματίζει...

Ψηφιακή επίσκεψη...

Επισκεφθείτε εδώ το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας. Αξίζει να πάτε, έστω και με αυτό το τρόπο.

Φωτό από Λειβαδιά.

Τις φωτό τράβηξα καθώς επιστρέφαμε από την εξόρμηση της Περιβαλλοντικής Ομάδας του σχολείου στο ΚΠΕ ΄Αμφισσας.

Σκέψεις ενός περίπατου

Φίλοι μου καλοί θα ήθελα να περπατούσα μαζί σας σήμερα,εκεί στις γειτονιές της συμπύκνωσης μα και της χαλάρωσης... Θάθελα ν΄ ακούσω τους στοχασμούς και τα συμπεράσματα των σκέψεων. Θάθελα ν΄ακούσω τα καλαμπούρια σας μα και τους προβληματισμούς σας για τον μεγάλο ασθενή μας. Την Παιδεία μας. Ξέρω... Θα μου πείτε πως μόνο η παιδεία ασθενεί για τους ΄Ελληνες; Όχι βέβαια... Μα εμείς που βιώνουμε άσχημες καταστάσεις καθημερινά και πονάμε για την παιδεία, είναι αδύνατο να βρεθούμε και να μην συζητούσουμε γι΄ αυτήν. Κι όχι άδικα...
Θάθελα λοιπόν να πίναμε ένα καφεδάκι εκεί που, καθώς αντικρύζουμε τα δημιουργήματα των αρχαίων Αθηναίων, χαιρόμαστε από την ανθρώπινη επαφή και όχι μόνο. Ο καφές που έχουμε γευτεί άλλες φορές εκεί, έχει μια ιδιαίτερη γεύση. Θυμηθείτε που χαζεύαμε...τα βιβλία που παίρναμε, τις σχετικές συζητήσεις μας γι΄ αυτά, τις αναζητήσεις για τις αλήθειες της ζωής μας.
Φίλε Γιώργο σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου. Προσηλώνω τη σκέψη μου στα ακούσματά σου , προβληματίζομαι και προχωρώ. Με περίσκεψη μα και με λίγη "τρέλλα"... Κι ας μεγαλώνουν οι αριθμοί των μετρήσεων της ζωής μας. Αν η ζωή μας δεν είχε λίγη τρέλλα, πως θα πορευόμαστε φίλε;
Και καθώς το απόγευμα, έχοντας φορτίσει έστω και λίγο τις μπαταρίες του νου σου, θα μυείσαι όλο και πιό βαθειά στην μαθηματική σκέψη, να ανοίξεις... την μουσική που αδάπανα σου έδωσα. Μην ξεχνάς τη δύναμη των δονήσεων της τελευταίας. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήξεραν τι έκαναν και τι σπούδαζαν... Και τα μαθηματικά , η μεγάλη μας αγάπη, μα και η μουσική ήταν από τις πρώτες προτεραιότητές τους , στην καλλιέργεια του νου.
Κι ο άλλος φίλος, αυτός ο λάτρης της θεωρίας του μέτρου, ας μυηθεί κι αυτός περισσότερο στα των σπουδών του. Θα ξαναπάμε στα ανατολικά της Αθήνας, για να ικανοποιήσουμε ανάγκες διατροφής... Εκεί στους πρόποδες του "τρελλού", θα αναζητήσουμε πρώτα ακούσματα πνευματικά και μετά την ευφορία του αποστάγματος των σταφυλιών. Μη μου πεις πως δεν το θέλουμε όλοι της παρέας μας αυτό;
Καλημέρα φίλοι. Καλό δρόμο. Θα είμαι, νοερά, μαζί σας.
Κι όπως μου είπατε..."γευτείτε νέκταρ".