Είχα γράψει....
Αφιερωμένη τούτο το κείμενο στο αποψινό ταξίδι στο νησί του έρωτα...Δε περίμενα πως θα ήταν τόση όμορφη αυτή η βραδιά καθώς όλες οι στιγμές της ήταν μια συνεχής ροή για το διάβα μας, για τη ζωή καθενός μας εκεί... Ήρθε κι εκείνη η δἶήγηση για τη βρύση της παπαδιάς μα και τα τόσα άλλα... και έκαναν το αρβανίτικης προελεύσεως τσίπουρο να είναι περισσότερο εύγευστο...Αλήθεια στην Αρνη έγινε η απόσταξη;
Όλα τυχαία συνέβησαν απόψε;
Μου άρεσε το πνεύμα που ήταν διάχυτο στη βεράντα σου...
Μου άρεσαν οι φωτό και σ΄ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη...
Μου άρεσαν οι αφιερώσεις...και ευχαριστώ...
Ήδη άνοιξα και διαβάζω το "Ημερολόγιο της Μεγάλης Ελλάδος".
Πρέπει να σου πω, ότι....
πέρασα τον Όρμο του Φελλού και ετοιμάζομαι να προσορμιστώ στο Γαύριο
και πάλι....
Από μακριά βλέπω τα ¨προβατιανά" φώτα και σκέφτομαι το πέρασμα απ τη ρεματιά
της Κατακοίλου...Νιώθω τη δροσιά απ τα νερά της....
Είδα....μη νομίζεις πως δεν είδα ότι κοσμεί το σαλόνι σου....η δική μου δημιουργία...
Και κάτι τελευταίο για απόψε....
Επειδή απόψε είμαι σίγουρος πως θα μιλήσεις του Παπανεστάση....
Επειδή είμαι σίγουρος πως θα του πεις για τα ανηφορικά μονοπάτια της ζωής μας...
Πες του να κάνει μια ευχή και για το γυμνασιάρχη το φίλο σου..
Στο είχα πει μια άλλη φορά...στο νησί ο Θεός ακούει καλύτερα τις
προσευχές των ανθρώπων!!!
Καληνύχτα με γαλήνη λοιπόν...
Μου έμεινε ένα παράπονο όμως...
Ήταν σύντομο το ταξίδι μας στο νησί...
Αυτό που με παρηγορεί πως τώρα δα βλέπω τις φωτό που μου έδωσες!!!
