Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

ΤΙ 'Ν' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ

Στις ανέφικτες, για τους πολλούς, στιγμές που βιώθηκαν...

Στα μονοσήματα ορισμένα θέλω μας...

Στο πρωινό σφυροκόπημα του αναπόφευκτου...

Στις νεωτερικές ιδέες που με φύλλα χρυσού επικάλυψα...

Στη γνησιότητα μιας δήθεν ουτοπικής πραγματικότητας...

Στην ομορφιά των εκθετικών συναρτήσεων...

Κλείστε προηγουμένως τη μουσική του ιστολόγιου.




Απρόσμενο, για μένα , γεγονός...

Αγαπητέ φίλε...
Δε πίστευα σήμερα το πρωί στ΄αυτιά μου με την είδηση της επιτυχούς διεξαγωγής της μάχης. Γιατί και οι προφορικές ή γραπτές εξετάσεις , μάχη είναι...
Σ΄ ευχαριστώ γιατί με τη προσφορά της ψυχής σου συνέβαλες σε μια επιτυχία που εκ των προτέρων φαινόταν να μη συμβαίνει...
Δε ξεχνώ τα λόγια σου..."Οταν οι άνθρωποι σου κλείνουν μια πόρτα, Ο Θεός σου ανοίγει δέκα"...
Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς και για τη σημερινή σου ευχή. Πάμπλουτος αισθάνομαι όταν έχω τέτοιους πιστούς και πραγματικούς φίλους.
Προσευχήθηκα κι εγώ για σένα έτσι απλά, αθόρυβα, μα θέλω να αιτήσεις βοήθεια και για την υγεία ενός εκ των αποψινών συνδαιτημόνων...
Αδάπανες καταθέσεις κάνεις και το ξέρεις....

Παπαγάλε, θες καφέ;

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα του Πανεπιστημιακού Κώστα Γεωργουσόπουλου.

Γιώργος Τζιρτζιλάκης

Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του πανεπιστημικού Γιώργου Τζιρτζιλάκη.

Η Πόλη και η ψυχή της

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα της Κικής Τριανταφύλλη που αναφέρεται στην Πόλη.

Αναζήτηση...

Εύα... ήταν όντως λάθος σου να μη κρατήσεις σημαειώσεις από εκείνη τη σπάνια γραφή του Εκτορα Κακναβάτου... Και τωρα θα αφεθώ στη μαγεία της αναζήτησης στο διαδίκτυο με τη κρυφή ελπίδα της εύρεσης...Όντως ο ποιητής αυτός ήταν εξαιρετικός. Και Μαθηματικός συνάμα...

Προβληματισμοί...

Αλήθεια πως μπορείς να αποδεχτείς εκείνα που μέχρι τώρα ήσουν σίγουρος πως δεν ίσχυαν κι όμως ίσχυαν!!!
Πως μπορείς να εμπιστεύσαι τους ανθρώπους όταν, για τις συμπεριφορές κάποιων, δεν πίστευες με τίποτα πως θα ήταν αυτές που οι τελευταίοι επέδειξαν;
Αλήθεια πως;

Νύχτες θερμές δυσοίωνου Ιούνη

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Μόνο να μη χάσουμε τη χαρά μας

Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα της Μαρίας Κατσουνάκη.

Xτες βράδυ...

Μια πολύ όμορφη βραδιά η χτεσινή, με φίλους καλούς, νόστιμους μεζέδες και κουβεντούλα από το παρόν και το παρελθόν... Μια βραδιά δροσερή, με θέα από τα υψώματα των δικαστικών και με ακούσματα ευχάριστα. Χάρηκα ιδιαίτερα για τη συζήτηση με τον μέντορά μου πάνω στα θέματα της δημόσιας διοίκησης. Με έναν άνθρωπο που με έχει βοηθήσει σε δύσκολες στιγμές και μου έχει δώσει κατευθύνσεις για να πορεύομαι με επιτυχία. Η παρουσία και άλλων εξαιρετικών συναδέλφων έδινε ένα άλλο χρώμα στη βραδιά...Σας ευχαριστώ όλες και όλους για τις στιγμές. Χαίρομαι να σας έχω συναδέλφους μου!!!