Kάντε κλικ εδώ και διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα από ΤΑ ΝΕΑ.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
Και τα εισιτήρια δωρεάν...
Ε μη μου πεις φίλε., πως όλα είναι τυχαία; Πως έτσι , στη τύχη συνέβη κι αυτό; Τα εισιτήρια προσφορά για σένα και μένα... απ το καπτά-Μιχάλη...Υπάρχουν μἀτια κι αυτιά, εκεί ψηλά στο καστρομονάστηρο...Και προ πάντων ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ....
Σχεδιάζονται κίνητρα για φορολογούμενους προς συλλογή αποδείξεων
Κάντε κλικ εδώ και διαβάστε το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Είπα τη γνώμη μου...
Απόψε, πριν λίγο, καθώς μια παλιά μου μαθήτρια, μου έκανε Like σε μια ανάρτησή μου στο F/B, μπήκα στο πειρασμό να της γράψω δυό λόγια, σαν μικρό σχόλιο σε δική της ανάρτηση. Δυό λόγια απ τον παλιό καθηγητή της....
Εγραψε εκείνη, που οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν στο Γυμνάσιο της γειτονικής Ραφήνας.
Στη πιό μικρή στιγμή μαζί σου έζησα όλη μου τη ζωή...
Και της έγραψα...
Μ αρέσει η πρόταση που έβαλες ψηλά στο προφίλ
σου. Αυτές οι μικρές στιγμές είναι οι στιγμές που περιέχουν μεγαλείο και
απόκρυφες αλήθειες...Τα άλλα, τα βαρύγδουπα, είναι κενά, ασήμαντα, άδεια
από σκέψη και δομές...
Τα ποντίκια και η... γάτα της γραφειοκρατίας
Κάντε κλικ εδώ και διαβάστε το άρθρο του Ανδρέα Δρυμιώτη.
Χαμογέλα βρε φίλε...
Μια συνάντηση μεταξύ δυό αγνώστων χτες...αλλά κατά τα άλλα πολύ γνωστών... ΄Ηταν μια συνάντηση έμπλεη σιωπής...Κι ο καθένας με τις δικές του χαρακιές απ τη ζωή και τα δικά του γιατί....Δυό άγνωστοι αλλά πολύ γνωστοί με κοινές πληγές, με κοινά ερωτηματικά.....Και η συνάντηση συνέβη ξανά σε άλλο χώρο, λίγα λεπτά αργότερα. Και πάλι η σιωπή ύψωσε τα δικά της τείχη...Κι ο ένας να βλέπει τον άλλο με απορία....Να προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τι έγινε...Πόσο μικρός είναι τούτος ο κόσμος....Κι αν κάποιος πιστεύει πως τίποτε δε γίνεται γνωστό...πλανάται πλάνην οικτράν.... Ολα εδώ μαθαίνονται κι όλα εδώ πληρώνονται...Σε πείσμα ανόητων βεβαιοτήτων...
Ομως είναι σκληρό , πολύ σκληρό, αν αντί για τα παιδιά σου , φροντίζεις πλέον συμπαθή τετράποδα...Είναι σκληρό να σκέφτεσαι πως τα δημιουργήματά σου σε κλώτσησαν μακριά, υπακούοντας σε λόγους ανεύθυνους , ανώριμους μα και εντελώς ανήθικους...
Καλημέρα γνωστέ-άγνωστε φίλε. Η ζωή συνεχίζεται. Χαμογέλα της για να σου χαμογελάσει κι εκείνη...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)