Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το vita.gr.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2023
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023
Παραγωγή μελιού στα 1.647 μέτρα υψόμετρο
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Άλκη Γαλδαδά από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ.
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2023
«Ιωάννα μου»: Οι επιστολές του Σεφέρη στην αδελφή του
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Νίκου Μπακουνάκη στη lifo.gr.
Για την ιστορία.....
1. Το ξενοδοχείο St Georges που αναφέρεται στην ανάρτηση βρίσκεται πολύ κοντά στην κατοικία που τελικά νοίκιασε ο Σεφέρης στη διάρκεια της παραμονής του στη Βηρυτό. Το κτίριο υπάρχει ακόμη και σήμερα.
2. Το ίδιο ξενοδοχείο βρίσκεται πολύ κοντά στην περιοχή με τα ελληνικά καμπαρέ στην οποία βρέθηκαν Σεφέρης και Καβαδίας όταν το βαπόρι του τελευταίου είχε πάει στο λιμάνι της Βηρυτού.
3. Το κτίριο που στέγαζε τότε την Ελλ. Πρεσβεία υπάρχει ακόμη και σήμερα αν και η τελευταια έχει μεταφερθεί στα βόρεια της λιβανέζικης πρωτεύουσας. Το κτίριο αυτό έπαθε μεγάλες ζημιές στη διάρκεια του πολύχρονου εμφύλιου πολέμου. Το οικόπεδο που είχε αγοραστεί από τα αδέλφια Σικιαρίδη ( επιφανή μέλη της ελληνικής παροικίας στη πρωτεύουσα του Λιβάνου) στέγαζε στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο τις υπηρεσίες της πρεσβείας ενώ στο υπόγειο στεγαζόταν το γραφείο της ελληνικής κοινότητας και τα εντευκτήρια των Ελλήνων προσκόπων και Ελληνίδων οδηγών. Είναι αλήθεια σε παλιότερα χρόνια το κτίριο ήταν εντελώς αφρόντιστο ενώ στο εσωτερικό του τα όποια έπιπλα υπήρχαν ήταν εντελώς πεπαλαιωμένα και όχι μόνο......... Σε παλιότερα χρόνια στο υπόγειο του κτιρίου στεγαζόταν το ελληνικό σχολείο , το οποίο μεταφέρθηκε στα ανατολικά της Βηρυτού στις αρχές της δεκαετίας του '60.
Δημήτρης Νανόπουλος: «Οι δικοί μου φόροι τιμής»
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο omathimatikos.gr.
Αναμνήσεις συμμετρίας.
Διαβάστε ή και κατεβάστε από εδώ το βιβλίο με τίτλο "Αρχές συμμετρίας" που μας προσφέρει ο Ανδρέας Λύκος το οποίο αναφέρεται στη τέχνη του χαράκτη Μ.Κ. Έσερ.
Ο Αγνωστος Ουμπέρτο Εκο
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Στέφανου Ληναίου από την εφημερίδα των συντακτών.
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023
Θανάσης Φωκάς: Ο διακεκριμένος Έλληνας μαθηματικός μιλά στη LiFO
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τη lifo.gr.
Εικόνες πριν από τη δικτατορία… Ποιος νοιάζεται για τις απειλές της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο hellasjournal.com.
Αθανάσιος Φωκάς: Τα επτά μυστικά ενός όμορφου μυαλού
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο omathimatikos.gr.
Τον έρωτα αξίζει να τον ζεις χωρίς πανοπλίες
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο enallaktikidrasi.com.
Μόνο αν βιώσουμε τον χειμώνα, θα γιορτάσουμε την άνοιξη....
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο enallaktikidrasi.com.
Σχέση: Ο σύντροφός σας επηρεάζει (και) το ανοσοποιητικό σας
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το vita.gr.
Αγγελος Τανάγρας. Ο “πατέρας” των ψυχικών ερευνών που εξήγησε τα φαντάσματα....
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο mixanitouxronou.gr.
Google Maps – Οι αλλαγές που κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο lamiareport.gr.
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2023
Πώς ο εθισμός στην οθόνη αλλοιώνει τη σκέψη των παιδιών
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από τον ιστότοπο omathimatikos.gr.
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2023
Ραντεβού στα Μανιάτικα: Μια βόλτα στη συνοικία της Αγίας Σοφίας του Πειραιά
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το AthensVoice.
Μαθαίνοντας από την ηχώ μας – Πώς ό,τι δίνουμε επιστρέφει πίσω σε εμάς
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το vita.gr.
Οι σκοτεινές απαρχές της νεότερης επιστήμης
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Σπύρου Μανουσέλη από την εφημερίδα των συντακτών.
Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023
Γυναίκες και θυμός
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση της Γ. Τζαμαλούκα στον ιστότοπο anagnostis.org. Eυχαριστώ τον π. καλό φίλο και συνάδελφο Μαθηματικό Γ. Λιάπη για τη γνωστοποίηση του ιστότοπου.
Φαινόμενο Φλυν: Πώς η οικογένεια επηρεάζει την ευφυία
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το antikleidi.com.
Λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από το ύψωμα 731.
Στα μέσα του περασμένου Οκτωβρίου είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ πόλεις, τοποθεσίες, υψώματα, κοιμητήρια, εκκλησίες στα αιματοβαμμένα, από ανώνυμους ήρωες, απλούς φαντάρους και επώνυμους αξιωματικούς, εδάφη της Βορείου Ηπείρου. Επισκεφθήκαμε με τους συνταξιδιώτες μέρη που στη σκέψη μου ηχούσαν περίεργα τα ονόματά τους και από τη παιδική μου ηλικία ήθελα να τα έχω επισκεφθεί......Δεν φανταζόμουν ωστόσο ότι τα εδάφη αυτά, όπου η γενναιότητα των Ελλήνων θα έπαιρνε θρυλικές διαστάσεις θα με έκαναν να συγκινηθώ τόσο πολύ και όχι μόνο. Επισκεφθήκαμε πολλά μέρη μα ένα από αύτά ένιωθα να με δονεί ιδιαιτέρως, να με κάνει να νιώθω μια ξεχωριστή περηφάνεια σαν απλός Έλληνας και να θέλω να μάθω πολύ περισσότερα στοιχεία για την ιστορία του που με έναν μοναδικό μύθο το περιβάλλει και δικαίως.......
Το μέρος αυτό ήταν το ύψωμα 731 βορείως της αλβανικής κωμόπολης της Κλεισούρας. Από την τελευταία μέχρι την κορυφή του υψώματος, μια απόσταση γύρω στα 15 χιλιόμετρα , κάναμε να φτάσουμε γύρω στα 90 λεπτά. Περάσαμε από δρόμους νεροφαγωμένους, απότομους, με μεγάλες πλαϊνές κλίσεις ( από κάτω γκρεμοί) για να φτάσουμε εκεί όπου ο Ταγματάρχης Δημήτρης Κασλάς με τα παλλικάρια του έδωσαν στους πρώτους μήνες του 1941 θρυλικές μάχες για να μη περάσουν οι μεραρχίες του Μουσολίνι και φυσικά πέτυχαν το στόχο τους αφού ήταν.......Έλληνες μαχητές!!!!
Η ξενάγηση που μας έγινε από μέλη της ΕΑΑΝ Ξάνθης ήταν εξαιρετική και φυσικά πλήρης. Εκεί ψηλά στο αλβανικό ύψωμα 731, που πλέον πρέπει να ονομάζεται ύψωμα 726 αφού τα ιταλικά πυρομαχικά έσκαψαν και κυριολεκτικά ισωπέδωσαν το ύψωνα άκουσα για ένα βιβλίο, εκείνο του Στρατηγού Γεωργίου Τζουβαλά, που περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες τις μάχες εκείνων των επώνυμων ηρώων και των ανώνυμων παλλικαριών που με την κακοπάθεια και το αίμα τους έγραψαν το έπος του '40. Σκέφτηκα αμέσως ότι σαν επιστρέψουμε στην Ελλάδα άμεσα θα θελήσω να ψάξω για να αγοράσω το βιβλίο που ανέφερα.........
Όμως καθώς το έψαξα σε βιβλιοπωλεία των Αθηνών και σε παλαιοπωλεία ακόμη, από παντού έπαιρνα την ίδια απάντηση στο αίτημά μου...." Το βιβλίο έχει εξαντληθεί και δε ξέρουμε αν επανεκδοθεί ". Εκείνο το Σάββατο έφυγα για το Μαραθώνα με μια μόνιμη απορία στη σκέψη μου......Που θα βρω το βιβλίο του Στρατηγού.........Ωστόσο μια φωνή στο εντός μου ηχούσε διαισθητικά και με καθησύχαζε........και ω! του θαύματος.... το βιβλίο υπήρχε καινούργιο, αδιάβαστο σε κάποιο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Έκανα σα μικρό παιδί και θυμήθηκα ότι το είχα αγοράσει ως ένθετη προσφορά σε κάποια έκδοση αθηναϊκής εφημερίδας.............
Οι 400 περίπου σελίδες διαβάστηκαν γρήγορα, πολύ γρήγορα από μένα. Θαύμασα τη συγγραφική ικανότητα του Στρατηγού Τζουβαλά που με μετέφερε στα χρόνια εκείνα. Τα ιστορικά στοιχεία μα και άλλες σχετικές πληροφορίες που παραθέτει για τις μάχες στο 731 καλούν τον αναγνώστη να το διαβάσει....απνευστί........ Πολλά από τα γραφόμενα μου άρεσαν, με συγκίνησαν, με έκαναν να νιώσω τον τιτάνιο αγώνα των ηρώων του '40 και να αισθανθώ αλλιώτικά........
Όμως ξεχώρισα ένα κομμάτι από δυο σελίδες του βιβλίου που βίωσε ένας έφεδρος Ανθυπολοχαγός το 1941 εκεί, στη Βόρειο Ήπειρο........ Αυτό το κομμάτι το διάβασα ξανά και ξανά και θέλησα να το αναρτήσω εδώ.......... Και τώρα που τελειώνω την πληκτρολόγηση ακούω τους στίχους.........
Γράφει λοιπόν ο Κώστας Καλατζής στο μυθιστόρημα του «Η οδοιπορία του
Ιουλίου Καίσαρος» που βραβεύτηκε από την Ακαδημία
Αθηνών.
Ένας δρασκελισμός ακόμη και θα είχαμε περάσει το χείμαρρο εγώ και το μουλάρι μου. Αυτό το βήμα δεν έγινε, το μουλάρι ξαφνικά γονάτισε και βρεθήκαμε στα παγωμένα νερά. Ευτυχώς αυτά δεν είχαν ανέβει ακόμα. Δεν θα αργούσαν όμως για πολύ. Η καταιγίδα πλησίαζε. Προσπάθησα να το βοηθήσω να σηκωθεί. Δε μπορούσε να κινηθεί. Κάπου είχε εμπλακεί το πόδι του ή το είχε σπάσει. Του έβγαλα το σάγμα και έκανα ότι μπορούσα για να ξανασταθεί στα πόδια του. Ματαίως. Έμενε ακίνητο και με κοίταζε. Δεν ήξερα ότι τα μάτια των ζώων μιλούν και προπαντός αυτά πού έδειχναν χαζά. Με κοιτούσε με απλανές βλέμμα το οποίο υποδήλωνε απελπισία. Απέφευγα να το κοιτάζω αλλά δεν μπορούσα. Το βλέμμα μου ξαναγύριζε εκεί στα γεμάτα πόνο μάτια του. Είμαστε μόνοι, εγώ και αυτό, μέσα στην άγρια ερημιά. Άρχισα να συνειδητοποιώ την κατάσταση. Το μουλάρι μου με κοιτούσε και νόμιζα ότι άρχιζε να αντιλαμβάνεται και αυτό ότι δεν υπήρχε ελπίδα να λυτρωθεί. Το βλέμμα του εκείνο, το γεμάτο ικεσία και πόνο, μου έλεγε, σώσε με, βοήθησε με, υποφέρω, σε λίγο θα πνιγώ.
Ο ουρανός σκοτείνιαζε. Άρχισα να μιλώ. «Κάνε κουράγιο. Θα πάω να φέρω τη διμοιρία μου
και θα σε γλυτώσω. Σου χρωστάμε μερίδιο της νίκης. Ήσουν πάντοτε πιστός και υπάκουος σύντροφος. Θα ήταν ανανδρία να σε
εγκαταλείψω. Θα σε στυλώσουμε στα πόδια σου, πριν σε σκεπάσει το νερό, και θα γλυτώσεις ». ( Έτσι κάναμε με τα μουλάρια που κολλούσαν στις λάσπες. Όλοι μαζί τα σηκώναμε όρθια).
Το χάιδευα και του μιλούσα. Η νύχτα έπεφτε. Αυτό με κοίταζε και μου
σπάραζε την ψυχή. Όταν ήρθα να πολεμήσω ήμουν για όλα προετοιμασμένος. Για όλα. Για αυτό και ο πόλεμος για μένα ήταν
γλέντι. Δε φοβήθηκα ποτέ. Τώρα όμως έβαλα τα κλάματα. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι
ένα πονεμένο πλάσμα του Θεού θα με εκλιπαρούσε μόνο με τα
μάτια του να το βοηθήσω και εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτα. Ήταν μεγάλο λάθος να αφήσω τους τρεις άντρες μου να προπορευτούν από την αμαξιτή οδό. Κράτησα τον Τουρκαλβανό οδηγό και έμεινα στην Κορυτσά -όπου ήρθα να πάρω αλάτι- και να βρω γυαλιά, επειδή το λευκό του χιονιού
με στράβωνε και δεν έβλεπα τα αεροπλάνα. Αλλά ο Σελίμ είχε προχωρήσει αφού με έβαλε στο δρόμο.
Και τώρα κλαίω σαν γυναικούλα άμα βλέπω αυτά τα γεμάτα θλίψη μάτια να ζητάνε έλεος, και με πνίγει η απελπισία. Άρχισα πάλι να του μιλώ «Θα μείνω μαζί σου, μη φοβάσαι». Το μουλάρι έκλεινε τα μάτια του και τότε ήσυχαζα. Ύστερα τα ξανάνοιγε, γεμάτα απελπισία και παρακάλιο. Η καταιγίδα ξέσπασε. Άνοιξαν οι ουρανοί, το νερό ανέβηκε ως τη μέση μου και ως το λαιμό του συντρόφου μου. Αστραπές, βροντές και το
γνωστό μουγκρητό της τρομερής αντάρας. Σε λίγο το απειλητικό έρεβος της χειμωνιάτικης νύχτας σε
εκείνα τα αφιλόξενα
αλβανικά χώματα, θα
μας σκέπαζε μαζί με τα νερά. Άρπαξα ένα κλαδί και στηρίχτηκα με το ένα πόδι στην όχθη. Το νερό σκέπαζε το κεφάλι του συντρόφου μου, αλλά αυτό με κοιτούσε και στο βλέμμα του διεγράφετο τώρα η αδιαφορία. «Παναγία μου Παρθένα, Εσύ Υπέρμαχε Στρατηγέ μας, βοήθησέ με να το σώσω». Η Παναγία με άκουσε. «Σκότωστ, σκότωστ, καπετάνιο». Ήταν η φωνή του Σελίμ ο οποίος επέστρεψε να
δει τι έγινα. Αλλά τι
μπορούσα να κάνω; Αν το σκότωνα δεν θα έβρισκα
ποτέ ησυχία, όταν θα θυμόμουν τα μάτια που ζητούσαν βοήθεια
γεμάτα πόνο και απελπισία. Έβγαλα την Μπερέττα ( λάφυρο ιταλικό) και τη στήριξα στο κατακούτελο, αλλά δεν είχα το θάρρος το κουράγιο, τη δύναμη να τραβήξω τη
σκανδάλη. Ο Αλβανός φώναζε η φωνή του χανόταν μέσα σε εκείνη την
κόλαση: «Σκότωστ, σκότωστ». Με μία ομοβροντία, 3 αραβίδες άδειασαν το μολύβι τους στο κεφάλι -όσο απέμεινε έξω από το νερό- του άτυχου ζωντανού. Το χέρι που με τράβηξε ήταν του έφεδρου ανθυπολοχαγού
Κώστα Στεφανάκη και οι τρεις αραβίδες του Σφακιανού
λοχία Μανούσακα
και των συμπατριωτών του στρατιωτών Αθητάκη και Οικονόμου. Ήτο το εθελοντικό απόσπασμα για τη διάσωση μου και, μοιραίως για την εκτέλεση του
τραγικού, παγιδευμένου συντρόφου μου. Τα μάτια μου είχαν στεγνώσει. Μία απέραντη θλίψη, μία πρωτόγνωρη
πίκρα είχε απλωθεί σε όλο μου το είναι. Ρίγος με διαπερνούσε. Είχα πυρετό. Μόλις κρατιόμουν στη σέλα του αλόγου. Και στο μυαλό μου ήρθαν οι στίχοι του ποιητή
«Θολούρα πέρα και καταχνιά και τα αστέρια
μάτια
βουρκωμένα θαμπα να φωτάνε».
Τα αστέρια και τα βουρκωμένα μάτια είχαν χαθεί. Και μόνο η θολούρα και η καταχνιά γέμιζαν την ψυχή μου……..
Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2023
Μυστικά και ψέμματα για τις παρακολουθήσεις...
Ακούστε πιο κάτω το podcast με τους Σταύρο Θεοδωράκη και Τάσο Τέλογλου.
Πίσω από τον πυκνό ιστό της βίας
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα της Τασούλας Καραϊσκάκη που αναφέρεται σε ένα οξύ πρόβλημα των ημερών μας.
To καλάθι είναι της νοικοκυράς
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Σάκη Μουμτζή που είναι συμβατή με την επικαιρότητα των ημερών μας.
Στους δρόμους της πέτρας
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Θοδωρή Αθανασιάδη στην εφημερίδα των συντακτών.
Στέλιος Ράμφος: Διακόσια χρόνια εκκρεμότητας
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του γνωστού στοχαστή στο capital.gr.
Στ.Λυγερός : “Γιατί ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τον Κόσμο”
Ακούστε παρακάτω το βίντεο για το τελευταίο βιβλίο του Σταύρου Λυγερού.
Εδαφική ακεραιότητα και απαραβίαστο συνόρων
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του πρέσβυ Αλέξανδρου Μαλλιά στο eboulevard.gr
Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2023
Ένα ερώτημα.....
Τον είδα πριν λίγο σε μια εκπομπή της τηλεόρασης...
Με το γνωστό του ύφος....
Αλλά καθώς σκέφτηκα πότε ακριβώς μας έλεγε για τις αλήθειες των πιστεύω του........
Πριν 20 χρόνια, πριν 15 χρόνια, πριν 5 χρόνια ή τώρα;;;;;;
Έκλεισα την τηλεόραση μουρμουρίζοντας το εθνικό επίθετο...... για τον εν λόγω.......
Μου ήρθε να την σπάσω αλλά τι μου έφταιγε η συσκευή;;;;;
Αν κοιτάς που πατά ο άλλος κι όχι εσύ, είναι αδύνατον να μην σκοντάψεις!
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από το enallaktikidrasi.com.
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2023
Η άνοδος και η πτώση της ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο
Ακούστε παρακάτω το podcast από τη lifo.gr
Η αντήχηση του παρελθόντος στο παρόν μας
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα της Δήμητρας Αθανασοπούλου στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Τέχνες και τοπική αυτοδιοίκηση
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα του Στέφανου Ληναίου στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Ευάγγελος Βενιζέλος: Εκδοχές πολέμου, 2009-2022
Διαβάστε εδώ για το τελευταίο βιβλίο του Ευάγγελου Βενιζέλου, από το capital.gr
Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2023
Ιουλίτα Ηλιοπούλου: «Απ’ την απλότητα στην αισθητική, απ’ την αθωότητα στην ηθική»
Ο ανεύρετος συμβολισμός
Μαθηματικά χωρίς αριθμούς.....
Το παιδί με τη σάλπιγγα (Νικηφόρος Βρεττάκος)
στον αέρα του κόσμου.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Ευχαριστώ το καλό μου φίλο και συνάδελφο Γιάννη Λιάπη που μου το θύμησε τούτες τις μέρες.
Δείτε εδώ τη πιο πρόσφατη ανάρτηση του ιστολογίου.
Αναμνήσεις Συμμετρίας | Μια συζήτηση για τον Ολλανδό χαράκτη Μ.Κ.Έσερ
Ακούστε το podcast από την ομάδα ΘΑΛΗΣ και ΦΙΛΟΙ.
Αλλάζουν εκδοτικές τακτικές, αναγνώστες, βιβλιοσυνήθειες;
Ψυχική υγεία: Οι καλύτερες συμβουλές που μάθαμε το 2022
Eυχές
Λόγω των εορτών ο admin απουσίασε για λίγες ημέρες. Έτσι, έστω και καθυστερημένα εύχεται σε όσες και όσους επισκέπτονται το ιστολόγιό του Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά. Τα καλύτερα να έρθουν στο 2023 για όλες και όλους.