Aπόψε....

 Προσπάθησα να βρω κοινά σημεία με τον κύκλο της ωριμότητας και της

 ψυχραιμίας....

Κάποια ακούσματα με είχαν πάει πίσω....

Εψαξα και βρήκα διόδους ρεαλισμού και  πραγματικότητας.

Προσπέρασε την ευτέλεια.... μου είπα....

Σκέφθηκα πως είναι δύσκολο, αλλά όχι  τόσο όσο νομίζω....

Όμως η  καθημερινή ευτέλεια αυξάνει εκθετικά.....

Σκέφτομαι πόσο θα υποφέρουν τα σχεδιαστικά εργαλεία και οι...άξονες.....

Το σύνολο τιμών των σχετικών συναρτήσεων θα βρίσκεται δύσκολα καθώς

 οι μεταβλητές τους θα τείνουν στο άπειρο......

Ξαφνικά ο μικρός Δημήτρης μου φώναξε επιτακτικά......

"Παππού, μην αργείς, έλα επάνω...."

Η φωνή του ήταν εντολή και πηγή χαμόγελου.....

Υπάκουσα σε εκείνη τη φωνή.... και έστω προς στιγμήν προσπέρασα ό,τι με

 ενοχλούσε......

Απόψε, πριν λίγο....