Κάτω από τον κοσμικό θόλο ενός δισεκατομμυρίου αστεριών, εν αγνοία μας, βρίσκεται μια ορχήστρα κρυμμένη ανάμεσα σε αστρικά σώματα. Η επιστήμη αποκάλυψε την ατελείωτη ουράνια συμφωνία του σύμπαντος, μια κακοφωνία μελωδιών και ήχων που οι ειδικοί προσπαθούν να μετατρέψουν σε ακουστικά δεδομένα για εμάς τους αστρολόγους εδώ στη Γη να συντονιστούν.
Πώς λειτουργεί όμως; Όλοι έχουμε κοιτάξει τον νυχτερινό ουρανό, με ήρεμο δέος από το αστραφτερό φως και την έκταση του σκότους που στροβιλίζεται από πάνω – αλλά είναι μια αρκετά ήσυχη περίσταση. Χωρίς σερενάτες από τα αστέρια, χωρίς μεγάλο φινάλε από τους πλανήτες: αν το σύμπαν τραγουδάει συνεχώς, πού είναι ο ήχος;
Η απάντησή μας βρίσκεται στα κύματα. Ενώ μπορεί να είμαστε συνηθισμένοι σε συζητήσεις γύρω από τα χαρακτηριστικά του φωτός στο διάστημα, το οποίο ταξιδεύει γρήγορα μέσω των δονήσεων στο ηλεκτρικό και μαγνητικό πεδίο, ο ήχος στο διάστημα λειτουργεί λίγο διαφορετικά. Ο ήχος μεταφέρεται στο διάστημα από βαρυτικά κύματα – αυτά τα κύματα είναι ουσιαστικά ο τρόπος με τον οποίο οι δονήσεις, που προκαλούνται από τις κινήσεις της ύλης στο διάστημα, μπορούν να ταξιδέψουν στο σύμπαν με την ταχύτητα του φωτός. Ωστόσο, αυτές οι δονήσεις κάνουν πολύ περισσότερα από το να ταξιδεύουν. τεντώνουν το ίδιο το ύφασμα του χώρου, μετακινώντας το μπρος-πίσω με τρόπο που είναι ανιχνεύσιμος από μεγάλες αποστάσεις . Οι μεγαλύτερες δονήσεις (ή «ήχοι» στο διάστημα) προκαλούνται από ταχύτερη επιτάχυνση στο χώρο πυκνότερων αντικειμένων, ειδικά εκείνων με ισχυρότερες βαρυτικές έλξεις.
Αυτό σημαίνει ότι οι μαύρες τρύπες, τις οποίες ο Αμερικανός επιστήμονας περιγράφει ως «πυκνοί κόμβοι χωροχρονικής καμπυλότητας» , δημιουργούν τις πιο δυνατές δονήσεις στο διάστημα, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος, την πυκνότητα και τη βαρυτική τους έλξη. Η ικανότητά μας να συντονιστούμε σε αυτές τις δονήσεις, που φθάνουν σε εμάς εδώ στη Γη από όλη τη διαδρομή στη μεγάλη έκταση του σύμπαντος, μας επιτρέπει την πρόσβαση σε μια αόρατη παράσταση που λαμβάνει χώρα έτη φωτός μακριά. Αυτά τα τεράστια ουράνια γεγονότα που μπορούμε τώρα να είμαστε κοινό, όπως η κλήση μέσω του ραδιοφώνου και τελικά η εύρεση της σωστής συχνότητας.
Ενώ τα βαρυτικά κύματα έχουν χαμηλότερες συχνότητες από το φως και εκπέμπονται από την κίνηση μεγάλων ποσοτήτων μάζας στο διάστημα, το φως εκπέμπεται στο διάστημα όταν υπάρχει επιτάχυνση μικροσκοπικών ηλεκτρικών φορτίων. Επομένως, ενώ τα αστέρια, φωτεινά στον ουρανό, απελευθερώνουν συνεχώς μεγάλες ποσότητες φωτός, απελευθερώνουν σχετικά μικρές ποσότητες βαρυτικής ακτινοβολίας.
Συγκρίνετε αυτό με τη συγχώνευση μαύρων οπών, οι οποίες δεν εκπέμπουν φως αλλά τεράστιες ποσότητες βαρυτικών κυμάτων. Είναι ενδιαφέρον να εξετάσουμε τη διχοτόμηση αυτού: δεν είναι τα πιο φωτεινά πράγματα στον ουρανό που κάνουν τον περισσότερο θόρυβο, όπως θα μπορούσε να υποθέσει κανείς. Μάλλον, μια κρυφή συναυλία λαμβάνει χώρα, και παρόλο που μπορεί να μην μπορούμε να τη δούμε, σίγουρα βλέπουμε τις επιπτώσεις της στα βαρυτικά κύματα που σηκώνουμε.
Αυτές οι συγχωνεύσεις μαύρων τρυπών δημιουργούν τις δονήσεις που ταξιδεύουν στο διάστημα μέχρι τη Γη μας, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να μεταγραφούν σε μουσικά δεδομένα. Μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στο διάστημα γύρω μας, εάν οι θεωρίες μας γύρω από αυτά τα βαρυτικά κύματα ταιριάζουν με αυτό που παρατηρούμε, τόσο για επιστημονικούς σκοπούς όσο και για σκοπούς ηχοποίησης.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά τα δεδομένα που μεταγράφονται ως μουσική. Το Παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra μετατρέπει οπτικά και ακατέργαστα δεδομένα από μια ποικιλία τηλεσκοπίων σε μουσική, ελπίζοντας να ενισχύσει τόσο την προσβασιμότητα όσο και την επιστημονική έρευνα. Με την ονομασία Sonification Project, υπάρχει ελπίδα από ανθρώπους όπως η Kimberly Arcand, η επιστήμονας οπτικοποίησης για το Παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra, ότι αυτό θα επιτρέψει στα άτομα με προβλήματα όρασης την ικανότητα να αλληλεπιδρούν με τον γαλαξία μας με πολύ πιο οδυνηρό τρόπο. Κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ με συνοδεία ψηφιακής απεικόνισης, δημιουργώντας δύο τρόπους αλληλεπίδρασης με τον γαλαξία και πληροφορίες που λαμβάνονται από τα ισχυρά τηλεσκόπια που πρέπει να αναζητήσουμε παραπάνω. Οι ακροατές μπορούν να συντονιστούν στις μουσικές ερμηνείες των διαστημικών δομών, όπως το Νεφέλωμα του Καβουριού, στο Multiwavelength Light .
Είναι μια συναρπαστική διαδικασία για την ερμηνεία αυτής της ηχοποίησης δεδομένων, όπως εξηγεί ο Arcand. Όταν εξετάζει το έργο της για την αλληλεπίδραση υψηλής πίεσης μεταξύ μιας τεράστιας μαύρης τρύπας και του θερμού αερίου γύρω της, η Arcand λέει στο NPR ότι με κάποια «εξαιρετικά μαθηματικά», η πίεση μεταξύ των δύο είναι, στην ουσία, ένα επίπεδο B ή περίπου 57 οκτάβες κάτω από αυτό που ταξινομείται ως "μεσαίο C". Είναι τέτοια δεδομένα που μπαίνουν στο άλμπουμ αυτών των sonifications, με τίτλο "Universal Harmonies" . Αυτή η διαδικασία επιτρέπει τη μεγαλύτερη κατανάλωση γνώσεων και πληροφοριών από το κοινό, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την πρόσβαση στην προσβασιμότητα για άτομα με προβλήματα όρασης που εξακολουθούν να ενδιαφέρονται να αλληλεπιδράσουν με τον γαλαξία και τη μελέτη και την έρευνά μας για το σύμπαν. Είναι επίσης ενδιαφέρον να εξετάσουμε τη μίξη των δύο κλάδων της μουσικής και της επιστήμης, ίσως πολύ πιο παρόμοια από ό,τι φαίνεται αρχικά.
Το άλμπουμ διαθέτει μαγευτικό ήχο από μερικές απίστευτα εκπληκτικές διαστημικές δομές και δείχνει μια ομάδα σαφώς αφοσιωμένη στην ερμηνεία αυτών των απίστευτων ουράνιων σωμάτων σε δεδομένα που μπορούν να απολαύσουν μεγαλύτερο κοινό. Τα κελάηδηση, οι ηχώ και οι απίστευτες αρμονίες χαρακτηρίζουν πολλές από αυτές τις sonifications στο άλμπουμ. Το " R Aquarii, in MultiWavelength Light", είναι ιδιαίτερα όμορφο, με μια ανερχόμενη κλίμακα που μιμείται τη σκηνή κλεισίματος μιας ονειρικής ταινίας, το είδος μουσικής που θα περίμενε κανείς από τα κουδούνια του ανέμου στο καλοκαιρινό αεράκι. Οι πλήρεις sonifications είναι διαθέσιμες μέσω μιας ποικιλίας πλατφορμών ροής, συμπεριλαμβανομένου του Spotify.
Καθώς συνεχίζουμε το ταξίδι μας στο διάστημα ως είδος, συλλέγοντας τη γνώση του σύμπαντος σαν αναμνηστικά για να μοιραστούμε με τον υπόλοιπο κόσμο, μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να βλέπουμε μια ώθηση προς νέους και καινοτόμους τρόπους ερμηνείας εκπληκτικών διαστημικών δεδομένων. Καθώς η γνώση μας μεταμορφώνεται, το ίδιο θα πρέπει και οι ερμηνείες μας: με πόσους άλλους τρόπους μπορούμε να συνδεθούμε και να αλληλεπιδράσουμε με το σύμπαν με ανθρώπινη έννοια; Μπορεί να μην μπορούμε να ρίξουμε αστερόσκονη στα δείπνα μας όπως πάπρικα, ή να λιώσουμε αστερισμούς στα φλιτζάνια μας και να πιούμε την Κασσιόπη, αλλά μπορούμε να συνδέσουμε τα ακουστικά μας και να ακούσουμε ύμνους από το σύμπαν, τραγούδια που παίζουν πολύ πριν φτάσουμε εδώ και αυτό θα συνεχίζουμε να παίζουμε πολύ αφού έχουμε φύγει.
Και φυσικά, δημιουργεί μια απίστευτη λίστα αναπαραγωγής αστεριών.
Από το studybreaks.com.
