Διαβάστε εδώ το ενδιαφέρον δημοσίευμα που αναφέρεται κυρίως στον Ντέιβιντ Λιντς
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2025
Μαρτυρία από τη Ραμάλα / Ας αναρωτηθεί ο κάθε άνθρωπος: «Εγώ τι στάση κράτησα;»
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση από την εφημερίδα Η ΑΥΓΗ.
«Να παραλείπετε τις άχρηστες λέξεις»
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση της Μαρίας Αθανασοπούλου στο booksjournal.
Εισαγωγή Εξίσωσης Στο Ms Word
Δείτε παρακάτω το πως θα γίνει η εισαγωγή, από τον Βασίλη Ταβουλτσίδη.
Τα θέματα του διαγωνισμού Ο ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ της Ε.Μ.Ε.
Δείτε τα παρακάτω όπως τα δημοσίευσε στο ιστολόγιό του ο καλός συνάδελφος Μάκης Χατζόπουλος.
Αυξάνονται διαρκώς οι έξυπνες θυρίδες παραλαβής δεμάτων
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Φροντιστηριακό μάθημα Μαθηματικών
Δείτε το εδώ όπως μας το παρουσιάσει το ψηφιακό φροντιστήριο του Υπ. Παιδείας.
Δέκα μηνύματα προς τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ
Άρθρο του Δημοσιογράφου Μοχάμεντ Ιμπραήμ Ελνταουίρι
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025
Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την επιστροφή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο για δεύτερη θητεία.
Παρά τις εκτεταμένες ανησυχίες σχετικά με την πιθανή υιοθέτηση πολιτικών από τη νέα κυβέρνηση που μπορεί να μην ευθυγραμμίζονται με τα αραβικά συμφέροντα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε μια ξεκάθαρη πραγματικότητα: ο Τραμπ πέτυχε μια ηχηρή νίκη στις προεδρικές εκλογές.
Ως ένα από τα πιο ισχυρά έθνη του κόσμου, με απαράμιλλες οικονομικές, στρατιωτικές, τεχνολογικές και στρατηγικές δυνατότητες, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε θέση να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στην εμπλοκή με διεθνή και περιφερειακά ζητήματα και να συμβάλουν αποτελεσματικά στην επίλυσή τους.
Ως εκ τούτου, θεωρώ απαραίτητο να απευθυνθώ στη νέα διοίκηση με μια σειρά μηνυμάτων σχετικά με την κατάσταση στην περιοχή και τις προσδοκίες που ελπίζουμε να πραγματοποιηθούν.
Παρακάτω είναι τα δέκα μηνύματα που έχω εντοπίσει.
Πρώτον, η σταθερότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή. Τα αμερικανικά συμφέροντα δεν μπορούν να υλοποιηθούν πλήρως χωρίς μια γενική κατάσταση σταθερότητας.
Ενώ οι τρέχουσες εντάσεις μπορεί να προσφέρουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ορισμένα πλεονεκτήματα, η γνήσια σταθερότητα θα απέφερε πολύ μεγαλύτερα αποτελέσματα από την τρέχουσα αστάθεια, η οποία θα μπορούσε, ανά πάσα στιγμή, να κλιμακωθεί σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Δεύτερον, οι προσωρινές διορθώσεις δεν αρκούν. Οι εντατικές προσπάθειες υπό τον Πρόεδρο Τραμπ, σε συντονισμό με την απερχόμενη κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν, συνέβαλαν στην εξασφάλιση συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα μετά από 14 μήνες από την πρώτη εκεχειρία και στην υποστήριξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας στον Λίβανο.
Ωστόσο, τέτοιες επιτυχίες είναι προσωρινά ανακουφιστικά για κρίσεις που θα μπορούσαν να αναζωπυρωθούν εάν δεν επιδιωχθούν ολοκληρωμένες και δίκαιες πολιτικές λύσεις.
Τρίτον, οι συμφωνίες πρέπει να είναι ισορροπημένες. Ενώ η υιοθέτηση μιας προσέγγισης «συμφωνίας» από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση περιφερειακών ζητημάτων είναι κατανοητή, τέτοιες συμφωνίες πρέπει να είναι δίκαιες —τουλάχιστον σχετικά— και να εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών αντί να ευνοούν δυσανάλογα τη μία πλευρά.
Τέταρτον, οι στρατηγικές εταιρικές σχέσεις πρέπει να βασίζονται στον σεβασμό. Η στρατηγική σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των αραβικών χωρών πρέπει να διέπεται από αρχές αμοιβαίου σεβασμού, κοινών συμφερόντων και μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις οποιουδήποτε κράτους.
Θα πρέπει επίσης να αποφεύγει την άσκηση πίεσης σε ένα μέρος για την επίτευξη στόχων σε βάρος ενός άλλου.
Πέμπτον, οι πολιτικές των ΗΠΑ για την Παλαιστίνη απαιτούν επαναβαθμονόμηση. Η πρώτη θητεία της κυβέρνησης Τραμπ έλαβε άδικες αποφάσεις σχετικά με τον παλαιστινιακό λαό, συμπεριλαμβανομένης της «Συμφωνίας του Αιώνα» που αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2018.
Το πιεστικό ερώτημα τώρα είναι εάν η νέα διοίκηση θα λάβει μέτρα για να εξισορροπήσει τις πολιτικές της.
Το αραβικό μήνυμα προς τις ΗΠΑ πρέπει να είναι ξεκάθαρο: «Αν και δεν αντιτιθέμεθα στην υποστήριξη των ΗΠΑ για την ασφάλεια του Ισραήλ, αυτή η υποστήριξη δεν πρέπει να γίνει σε βάρος της ασφάλειας και της κυριαρχίας των αραβικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης αυτής ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους».
Έκτον, αναζωογόνηση ολοκληρωμένων ειρηνευτικών προσπαθειών. Για δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πλήρης εταίρος στην ειρηνευτική διαδικασία, οδηγώντας σε σημαντικά ορόσημα όπως η Ειρηνευτική Συνθήκη Αιγύπτου-Ισραήλ του 1979. Αυτή η συνθήκη τερμάτισε 30 χρόνια πολέμου και εξυπηρετούσε τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών.
Μπορούμε να περιμένουμε από τις ΗΠΑ να διαδραματίσουν παρόμοιο ρόλο στην επόμενη φάση, ειδικά όσον αφορά την παλαιστινιακή υπόθεση, αντί να επικεντρωθούν αποκλειστικά στην προώθηση των Συμφωνιών του Αβραάμ, οι οποίες, αν και σημαντικές, δεν μπορούν να επιτύχουν μόνιμη ειρήνη και σταθερότητα από μόνες τους;
Έβδομο, κάντε το 2025 έτος προόδου. Το έτος 2025 θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή σημαντικών επιτευγμάτων για τη νέα διοίκηση, δίνοντας στην παλαιστινιακή υπόθεση την προσοχή που της αξίζει και ξεκινώντας σοβαρές, έγκαιρες προσπάθειες για να επαναφέρουν Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Όγδοο, οι απειλές δεν θα λειτουργήσουν. Η απειλή ορισμένων κρατών στην περιοχή δεν θα είναι αποτελεσματική.
Δεδομένης της επικρατούσας αστάθειας, πρόσθετες απειλές απλώς θα επιδείνωσαν την κατάσταση.
Η περιοχή απαιτεί μια πολιτική αποκλιμάκωσης και όχι πρόκλησης για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που ευνοεί την επίλυση των συνεχιζόμενων διαφορών.
Ένατο, η προεδρική ομάδα φέρει σημαντική ευθύνη. Η ομάδα που συνεργάζεται με τον Πρόεδρο Τραμπ πρέπει να διαμορφώσει πολιτικές που αντιμετωπίζουν αντικειμενικά περιφερειακά ζητήματα και προάγουν τη σταθερότητα.
Ανεξάρτητα από τους προσωπικούς προσανατολισμούς τους, καθήκον τους είναι να παρέχουν συμβουλές και εναλλακτικές λύσεις που προάγουν τη σταθερότητα και όχι την αύξηση της έντασης.
Δέκατο, αναγνωρίστε την υποστήριξη των αραβικών κοινοτήτων. Ο Πρόεδρος Τραμπ οφείλει ένα χρέος ευγνωμοσύνης στις αραβικές κοινότητες στις ΗΠΑ. Η ισχυρή υποστήριξή τους συνέβαλε στην αξιοσημείωτη εκλογική του νίκη, ιδιαίτερα δεδομένης της δυσαρέσκειάς τους για την προκατειλημμένη στάση του Προέδρου Μπάιντεν έναντι του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Γάζα.
Ενώ αναμένεται ότι η κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να υιοθετήσει πολιτικές που ευνοούν το Ισραήλ ή μια πιο δυναμική προσέγγιση προς την αραβική περιοχή, η πρωταρχική ευθύνη ανήκει στην αραβική πλευρά.
Πρέπει συστηματικά, επιστημονικά και πρακτικά να εμπλέξει προληπτικά τη νέα διοίκηση. Θα πρέπει να διατυπώνει με σαφήνεια τις ανησυχίες και τις προτεραιότητές της και να υποστηρίζει τη σταθερότητα ως κοινό στόχο.
Η επιτυχία σε αυτό το εγχείρημα απαιτεί συνεπή και συχνή αραβική επικοινωνία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ — όχι σε εποχιακή βάση αλλά ως συνεχή προσπάθεια.
Μια πολιτική πρωτοβουλίας και εποικοδομητικής δέσμευσης σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος είναι επιτακτική.
Εάν αποτύχουμε να παρουσιάσουμε ή να υποστηρίξουμε αποτελεσματικά το όραμά μας, κινδυνεύουμε να υποβληθούμε σε εξωτερικές πολιτικές που μπορεί να εφαρμοστούν χωρίς να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντά μας.
Οι μαθηματικοί κέρδισαν τον πόλεμο....
Διαβάστε παρακάτω το άρθρο του Ahmed Al-Moslemany από την εφημερίδα Al-Ahram της Αιγύπτου.
Η λαμπρή ιστορία της Αιγύπτου στα μαθηματικά είναι αυτή που πρέπει να αναβιώσει, γιατί αυτή η επιστήμη των επιστημών είναι το αληθινό κλειδί για τη στρατηγική και την εθνική ανάπτυξη
Ο πολιτικός ρόλος των μαθηματικών μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Οι μαθηματικοί είναι αναμφισβήτητα η πιο σημαντική επιστημονική ελίτ στη σύγχρονη διεθνή πολιτική.
Τα πυρηνικά όπλα και τα συμβατικά όπλα δεν θα είχαν εκτοξευθεί χωρίς τα μαθηματικά. Τα συστήματα πυραύλων και υποβρυχίων, μαζί με εναέρια και ναυτικά όπλα, οφείλονται στα μαθηματικά. Αν όχι για τα μαθηματικά, οι σύγχρονοι πόλεμοι θα είχαν γίνει με τα όπλα του Μεσαίωνα.
Ο σεναριογράφος της βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας A Beautiful Mind, που αφηγήθηκε τη ζωή του διαπρεπούς μαθηματικού, φυσικού και νομπελίστα στα οικονομικά Τζον Νας, είχε δίκιο όταν επέλεξε να ξεκινήσει την ταινία με την αποφασιστική πρόταση: «Οι μαθηματικοί κέρδισαν τον πόλεμο».
Ο Τζον Νας ήταν ένας από τους μεγάλους μαθηματικούς, αλλά υπέφερε από ψυχικές διαταραχές, βλέποντας και μιλώντας με ανύπαρκτα άτομα. Η συμπεριφορά του έμοιαζε με απόλυτη τρέλα μεταξύ των συναδέλφων του και των γύρω του. Ο Δρ Ahmed Zuwail μου είπε μέρος της συνάντησής του με τον Nash και τι άκουσε για αυτόν και τι άκουσε από αυτόν. Ήταν ένα εκπληκτικό μείγμα μυαλού και ασυνειδησίας, γνώσης και αναστάτωσης, ανισορροπίας και λαμπρότητας.
Τα μαθηματικά είναι μια δύσκολη και μη ελκυστική επιστήμη και δεν ελκύουν τους μαθητές. Είναι επίσης μια συσσωρευτική επιστήμη. Εάν τα θεμέλιά του δεν ενσταλάξουν σωστά στο μυαλό, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί πρόοδος στη συνέχεια. Πρέπει να διδάσκεται με προσοχή και αριστεία από την αρχή.
Ο φόβος για τα μαθηματικά δεν περιορίζεται μόνο στους Αιγύπτιους μαθητές, αλλά καλύπτει τους μαθητές σε όλο τον κόσμο και συνεχίζεται για χρόνια. Μερικοί ψυχολόγοι έχουν δημοσιεύσει έρευνα σχετικά με τον «φόβο για τα μαθηματικά» και τον «φόβο για τις στατιστικές». Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας, το 80 τοις εκατό των φοιτητών πανεπιστημίου υποφέρουν από άγχος που σχετίζεται με τα μαθηματικά.
Ο Δρ Michael Vitevitch, επικεφαλής του Τμήματος Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας, για να μελετήσει τρόπους για να ξεπεραστεί το «άγχος των μαθηματικών» αφού δημιούργησε έναν δείκτη για τη μέτρηση αυτού του είδους του άγχους.
Τα μαθηματικά αποτελούν αναπόσπαστο συστατικό της εθνικής ασφάλειας και η υπέρβαση του «μαθηματικού άγχους» είναι ένα πολιτικό ζήτημα. Ο διεθνής ανταγωνισμός στα μαθηματικά έχει γίνει ουσιαστικό μέρος της στρατηγικής σύγκρουσης. Όταν το Ιράν σημείωσε αξιοσημείωτη πρόοδο στον τομέα των μαθηματικών, ο Ισραηλινός υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι η παρακμή των μαθηματικών στο Ισραήλ σε σύγκριση αποτελούσε μια απειλή που δεν μπορούσε να γίνει ανεκτή. Δηλώθηκε ότι «Τα Μαθηματικά είναι μέρος της εθνικής ασφάλειας».
Ο υπουργός είπε: «Η κατανόηση των μαθηματικών από τους μαθητές είναι ο πιο σημαντικός στρατηγικός στόχος του υπουργείου.» Μετά από αυτή τη δήλωση, η ισραηλινή κυβέρνηση ίδρυσε το «Συμβούλιο Μαθηματικών».
Η Ρωσία έχει κάνει σημαντικές προόδους στα μαθηματικά προκειμένου να αντιμετωπίσει την επιστημονική επανάσταση στην αντίπαλη Αμερική. Ρώσοι αξιωματούχοι φέρονται να είπαν: «Η ανάπτυξη των μαθηματικών είναι ένας κύριος πολιτικός στόχος. Τα μαθηματικά θα επιτρέψουν στη Ρωσία να επιτύχει τους στρατηγικούς της στόχους και να καταλάβει πρωτοπόρες θέσεις στον τομέα των όπλων και της οικονομίας».
Η Ουάσιγκτον αντιλήφθηκε από νωρίς τον κεντρικό ρόλο των μαθηματικών στον σύγχρονο πολιτισμό, κατανοώντας ότι η πρόοδος των μαθηματικών πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τα σχολεία πριν από τα πανεπιστήμια.
Τα προηγμένα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν αυτά που επέστησαν την προσοχή στη σημασία των μαθηματικών στον πόλεμο. Το 1920 ιδρύθηκε το Εθνικό Συμβούλιο Καθηγητών Μαθηματικών (NCTM).
Σήμερα, είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός στον κόσμο για τη διδασκαλία των μαθηματικών. Το συμβούλιο εκδίδει τέσσερις εφημερίδες και διοργανώνει ετήσια συνέδρια για Αμερικανούς καθηγητές μαθηματικών. Οι εφημερίδες καλύπτουν το πρόγραμμα σπουδών όλων των σχολικών σταδίων και θεωρούνται κύρια πηγή μαθηματικών γνώσεων.
Το 1944, το NCTM ήταν η αρχή που δημιούργησε το σχέδιο για την περίοδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, προκειμένου να διατηρήσει την ανάπτυξη των μαθηματικών εν όψει του ρόλου που έπαιξε η άλγεβρα βοηθώντας τον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Η άνοδος της επιστήμης των μαθηματικών και η έκδοση εξειδικευμένων εφημερίδων στον τομέα βοήθησαν στην τόνωση μιας προσπάθειας να γίνουν πιο ελκυστικά τα απλουστευμένα μαθηματικά βιβλία. Σε αυτό το πλαίσιο, αξιοσημείωτα είναι τα βιβλία που έγραψε ο Peter Higgins, όπως τα «Numbers: A Very Short Introduction» και «Mathematics for the Curious».
Οι διεθνείς εφημερίδες άρχισαν να αφιερώνουν μεγάλο χώρο εκτύπωσης σε αστέρια των μαθηματικών που έλαβαν επιστημονικά βραβεία, τα πιο εξέχοντα από τα οποία είναι το Βραβείο Abel και το Μετάλλιο Fields, τα οποία ισούνται με το βραβείο Νόμπελ.
Το βραβείο Abel απονέμεται από τη Νορβηγική Εταιρεία Μαθηματικών. Τα πιο σημαντικά ιδρύματα από τα οποία οι επιστήμονές του κέρδισαν αυτό το βραβείο περιλαμβάνουν το Collège de France, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το Ινστιτούτο Μαθηματικών Επιστημών Courant και το Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Το διάσημο μετάλλιο Fields απονέμεται από τη Διεθνή Μαθηματική Ένωση κάθε τέσσερα χρόνια.
Στην Αίγυπτο, το Τμήμα Μαθηματικών ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου το 1925 μόλις πέντε χρόνια μετά την ίδρυση του NCTM. Πρώτος επικεφαλής του τμήματος ήταν ο διάσημος επιστήμονας Μουσταφά Μοσχαράφα. Το ακαδημαϊκό προσωπικό του τμήματος περιλάμβανε τους Sydney Chapman, Paul Montel, Maurice Frechet, Max Born και Jean-Louis Lions. Όσο για τον Δρ Μοσχάραφα, ήταν ο πιο επιφανής στην αιγυπτιακή ελίτ σε αυτό το τμήμα, το οποίο είχε διεθνή χαρακτήρα και ήταν για πολύ ανώτερο από τους ομολόγους του σε αξιόλογα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Διακρίθηκε και η διδασκαλία των μαθηματικών σε αιγυπτιακά σχολεία. Από το Victoria College της Αλεξάνδρειας, αποφοίτησε ο Michael Atiyah, ο πιο διαπρεπής μαθηματικός αραβικής καταγωγής. Ο Atiyah έλαβε και το βραβείο Abel και το μετάλλιο Fields, λαμβάνοντας την επιστημονική του βάση πρώτα σε αιγυπτιακά σχολεία και μετά από βρετανικά πανεπιστήμια.
Τα μαθηματικά είναι η επιστήμη με την οποία ελέγχονται περισσότερο οι άλλες επιστήμες. Η Αίγυπτος ήταν πρωτοπόρος στον τομέα αυτό. Γιατί στην Αλεξάνδρεια, ο Ευκλείδης, ο Αιγύπτιος ελληνικής καταγωγής, έγραψε τα Στοιχεία, το πιο διάσημο βιβλίο στα μαθηματικά.
Η Αίγυπτος πρέπει να ανακτήσει τη δόξα της στα μαθηματικά, να εξαλείψει το «άγχος των μαθηματικών», να ιδρύσει το δικό της Εθνικό Συμβούλιο Καθηγητών Μαθηματικών και να ξεκινήσει τη Λέσχη Μαθηματικών και την Αιγυπτιακή Εταιρεία Μαθηματικών.
Από τα μαθηματικά ξεκινά το αιγυπτιακό πολιτισμικό έργο. Η επιστήμη είναι η λύση.
«Μαμά, μπαμπά, θα χωρίσετε;» - Πόσο οδυνηρό μπορεί να γίνει για το παιδί ένα διαζύγιο;
Διαβάστε εδώ τo podcast από τη lifo.gr.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)