Στρατηγέ καλησπέρα

Στρατηγέ καλησπέρα. 

Σαν σήμερα ήταν που η ψυχή σου πέταξε για τις γειτονιές των αγγέλων....Φυσικά δε το ξέχασα....Σαν σήμερα ήταν που δε μου έκανες το χατήρι να μείνεις κι άλλο μαζί μας. Ξέρω....ξέρω πως άκουγες τους ήχους με τις απόκρυφες δονήσεις...τους ήχους-καλέσματα της μάνας και του αδικοχαμένου παιδιού σου.

Ξέρεις, σήμερα πετάχτηκα ως το αγαπημένο σου νησί τη Κρήτη. Κι ανέβηκα έμφορτος από μνήμη στο λόφο πάνω απ το μοναστήρι Της Κυρίας Γωνιάς. Εκεί που το επίγραμμα στο μνημείο των γενναίων θα θυμίζει στους Ελληνες την προσφορά σας στην Πατρίδα.

Ήταν όρθιες οι ντουράφες σήμερα ψηλά στο Κολυμπάρι Στρατηγέ.

Παρουσίαζαν όπλα, ίσως. Έβλεπα πόσο όμορφη ήταν η απόχρωση των χρωμάτων τους.....Απόθεσα κι εγώ ένα κλαδί ελιάς στο ηρώο σας, σαν ελάχιστη προσφορά στη μνήμη σου, στις μνήμες των συμπολεμιστών σου. Μα επίτρεψέ μου, δίχως έπαρση, να είμαι ιδιαίτερα περήφανος, επειδή το μνημείο προς τιμήν των πεσόντων στο Κολυμπάρι φέρει επ΄αυτού τη δική σου σκέψη, τη δική σου έκφραση, που θα θυμίζει στο μέλλον πως πρέπει να αγωνίζονται οι Έλληνες, αλλά και το πως εσείς οι σύγχρονοι τριακόσιοι αντισταθήκατε στους σύγχρονους Μήδους.....

Καλό βράδυ Στρατηγέ. Να κόψεις και να δώσεις λίγα αγριολούλουδα στη μάνα και στην αδελφή μου. Λένε πως αφθονούν στις γειτονιές του Παραδείσου!!!