Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2025
Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την επιστροφή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο για δεύτερη θητεία.
Παρά τις εκτεταμένες ανησυχίες σχετικά με την πιθανή υιοθέτηση πολιτικών από τη νέα κυβέρνηση που μπορεί να μην ευθυγραμμίζονται με τα αραβικά συμφέροντα, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε μια ξεκάθαρη πραγματικότητα: ο Τραμπ πέτυχε μια ηχηρή νίκη στις προεδρικές εκλογές.
Ως ένα από τα πιο ισχυρά έθνη του κόσμου, με απαράμιλλες οικονομικές, στρατιωτικές, τεχνολογικές και στρατηγικές δυνατότητες, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε θέση να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στην εμπλοκή με διεθνή και περιφερειακά ζητήματα και να συμβάλουν αποτελεσματικά στην επίλυσή τους.
Ως εκ τούτου, θεωρώ απαραίτητο να απευθυνθώ στη νέα διοίκηση με μια σειρά μηνυμάτων σχετικά με την κατάσταση στην περιοχή και τις προσδοκίες που ελπίζουμε να πραγματοποιηθούν.
Παρακάτω είναι τα δέκα μηνύματα που έχω εντοπίσει.
Πρώτον, η σταθερότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή. Τα αμερικανικά συμφέροντα δεν μπορούν να υλοποιηθούν πλήρως χωρίς μια γενική κατάσταση σταθερότητας.
Ενώ οι τρέχουσες εντάσεις μπορεί να προσφέρουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ορισμένα πλεονεκτήματα, η γνήσια σταθερότητα θα απέφερε πολύ μεγαλύτερα αποτελέσματα από την τρέχουσα αστάθεια, η οποία θα μπορούσε, ανά πάσα στιγμή, να κλιμακωθεί σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Δεύτερον, οι προσωρινές διορθώσεις δεν αρκούν. Οι εντατικές προσπάθειες υπό τον Πρόεδρο Τραμπ, σε συντονισμό με την απερχόμενη κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν, συνέβαλαν στην εξασφάλιση συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα μετά από 14 μήνες από την πρώτη εκεχειρία και στην υποστήριξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας στον Λίβανο.
Ωστόσο, τέτοιες επιτυχίες είναι προσωρινά ανακουφιστικά για κρίσεις που θα μπορούσαν να αναζωπυρωθούν εάν δεν επιδιωχθούν ολοκληρωμένες και δίκαιες πολιτικές λύσεις.
Τρίτον, οι συμφωνίες πρέπει να είναι ισορροπημένες. Ενώ η υιοθέτηση μιας προσέγγισης «συμφωνίας» από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την αντιμετώπιση περιφερειακών ζητημάτων είναι κατανοητή, τέτοιες συμφωνίες πρέπει να είναι δίκαιες —τουλάχιστον σχετικά— και να εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών αντί να ευνοούν δυσανάλογα τη μία πλευρά.
Τέταρτον, οι στρατηγικές εταιρικές σχέσεις πρέπει να βασίζονται στον σεβασμό. Η στρατηγική σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των αραβικών χωρών πρέπει να διέπεται από αρχές αμοιβαίου σεβασμού, κοινών συμφερόντων και μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις οποιουδήποτε κράτους.
Θα πρέπει επίσης να αποφεύγει την άσκηση πίεσης σε ένα μέρος για την επίτευξη στόχων σε βάρος ενός άλλου.
Πέμπτον, οι πολιτικές των ΗΠΑ για την Παλαιστίνη απαιτούν επαναβαθμονόμηση. Η πρώτη θητεία της κυβέρνησης Τραμπ έλαβε άδικες αποφάσεις σχετικά με τον παλαιστινιακό λαό, συμπεριλαμβανομένης της «Συμφωνίας του Αιώνα» που αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2018.
Το πιεστικό ερώτημα τώρα είναι εάν η νέα διοίκηση θα λάβει μέτρα για να εξισορροπήσει τις πολιτικές της.
Το αραβικό μήνυμα προς τις ΗΠΑ πρέπει να είναι ξεκάθαρο: «Αν και δεν αντιτιθέμεθα στην υποστήριξη των ΗΠΑ για την ασφάλεια του Ισραήλ, αυτή η υποστήριξη δεν πρέπει να γίνει σε βάρος της ασφάλειας και της κυριαρχίας των αραβικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης αυτής ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους».
Έκτον, αναζωογόνηση ολοκληρωμένων ειρηνευτικών προσπαθειών. Για δεκαετίες, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πλήρης εταίρος στην ειρηνευτική διαδικασία, οδηγώντας σε σημαντικά ορόσημα όπως η Ειρηνευτική Συνθήκη Αιγύπτου-Ισραήλ του 1979. Αυτή η συνθήκη τερμάτισε 30 χρόνια πολέμου και εξυπηρετούσε τα συμφέροντα όλων των εμπλεκόμενων μερών.
Μπορούμε να περιμένουμε από τις ΗΠΑ να διαδραματίσουν παρόμοιο ρόλο στην επόμενη φάση, ειδικά όσον αφορά την παλαιστινιακή υπόθεση, αντί να επικεντρωθούν αποκλειστικά στην προώθηση των Συμφωνιών του Αβραάμ, οι οποίες, αν και σημαντικές, δεν μπορούν να επιτύχουν μόνιμη ειρήνη και σταθερότητα από μόνες τους;
Έβδομο, κάντε το 2025 έτος προόδου. Το έτος 2025 θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή σημαντικών επιτευγμάτων για τη νέα διοίκηση, δίνοντας στην παλαιστινιακή υπόθεση την προσοχή που της αξίζει και ξεκινώντας σοβαρές, έγκαιρες προσπάθειες για να επαναφέρουν Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Όγδοο, οι απειλές δεν θα λειτουργήσουν. Η απειλή ορισμένων κρατών στην περιοχή δεν θα είναι αποτελεσματική.
Δεδομένης της επικρατούσας αστάθειας, πρόσθετες απειλές απλώς θα επιδείνωσαν την κατάσταση.
Η περιοχή απαιτεί μια πολιτική αποκλιμάκωσης και όχι πρόκλησης για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που ευνοεί την επίλυση των συνεχιζόμενων διαφορών.
Ένατο, η προεδρική ομάδα φέρει σημαντική ευθύνη. Η ομάδα που συνεργάζεται με τον Πρόεδρο Τραμπ πρέπει να διαμορφώσει πολιτικές που αντιμετωπίζουν αντικειμενικά περιφερειακά ζητήματα και προάγουν τη σταθερότητα.
Ανεξάρτητα από τους προσωπικούς προσανατολισμούς τους, καθήκον τους είναι να παρέχουν συμβουλές και εναλλακτικές λύσεις που προάγουν τη σταθερότητα και όχι την αύξηση της έντασης.
Δέκατο, αναγνωρίστε την υποστήριξη των αραβικών κοινοτήτων. Ο Πρόεδρος Τραμπ οφείλει ένα χρέος ευγνωμοσύνης στις αραβικές κοινότητες στις ΗΠΑ. Η ισχυρή υποστήριξή τους συνέβαλε στην αξιοσημείωτη εκλογική του νίκη, ιδιαίτερα δεδομένης της δυσαρέσκειάς τους για την προκατειλημμένη στάση του Προέδρου Μπάιντεν έναντι του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Γάζα.
Ενώ αναμένεται ότι η κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να υιοθετήσει πολιτικές που ευνοούν το Ισραήλ ή μια πιο δυναμική προσέγγιση προς την αραβική περιοχή, η πρωταρχική ευθύνη ανήκει στην αραβική πλευρά.
Πρέπει συστηματικά, επιστημονικά και πρακτικά να εμπλέξει προληπτικά τη νέα διοίκηση. Θα πρέπει να διατυπώνει με σαφήνεια τις ανησυχίες και τις προτεραιότητές της και να υποστηρίζει τη σταθερότητα ως κοινό στόχο.
Η επιτυχία σε αυτό το εγχείρημα απαιτεί συνεπή και συχνή αραβική επικοινωνία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ — όχι σε εποχιακή βάση αλλά ως συνεχή προσπάθεια.
Μια πολιτική πρωτοβουλίας και εποικοδομητικής δέσμευσης σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος είναι επιτακτική.
Εάν αποτύχουμε να παρουσιάσουμε ή να υποστηρίξουμε αποτελεσματικά το όραμά μας, κινδυνεύουμε να υποβληθούμε σε εξωτερικές πολιτικές που μπορεί να εφαρμοστούν χωρίς να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου