Mια συνάντηση

Μια απρόσμενη συνάντηση σήμερα το πρωί. Με τον πρύτανη της τοπικής ιστορίας κύριο Στέλιο Πλακίτση Προσωπικότητα του τόπου, με ευαισθησίες για τα τοπικά δρώμενα και την ιστορική μνήμη. Ξεκάθαρος στις ιδέες του, μαχητής των θέσεών του, φίλος και ταυτόχρονα πρόσωπο σεβαστό για μένα. Με τιμάει με τη φιλία και την εκτίμησή του για το πρόσωπό μου. Εξαιρετικό το τελευταίο πόνημά του για το σχολείο μας. Με εντυπωσίασε.
Σήμερα καθώς συναντηθήκαμε στο γραφείο του, μεταφέρθηκα πολύ πίσω στις εποχές της γαλήνης. Φαντάστηκα τις γενιές του τότε που καμιά σχέση δεν έχουν με τις γενιές του σήμερα. Καλώς ή κακώς. Αλλά ο σεβαστός μου κ. Στέλιος Πλακίτσης έχει σχέση και με τους γονείς μου. Στα χρόνια τα παλιά οι δρόμοι τους συναντήθηκαν. Σε εποχές δύσκολες. Και πιστεύω πως ο ευθυτενής κλαρούχος που είχατε ανταλλάξει απόψεις και όχι μόνο ,φίλε μου κ. Πλακίτση θα ήταν έμπλεος συγκίνησης αν μπορούσε να κάνει το ίδιο και σήμερα μαζί σου. Εκεί στη Ραφήνα θυμήσου, κάνατε όνειρα. Συμβατά με το χρώμα των υδάτων. Κι όταν δίνατε το χέρι μιλούσατε και το εννοούσατε ,για αξιοπρέπεια. Είσαστε και οι δυό σας και άνδρες και Ελληνες. Κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Εύχομαι χρόνια καλά και για τους δυό σας. Να είστε γεροί και δυνατοί με τα παιδιά και τα εγγόνια σας. Αξίζετε πολλά!