Απόηχος διαρκείας

Λουλούδια στην προκυμαία του Γαυρίου.

Ένα μέρος του λιμανιού του Γαυρίου Ανδρου, Φωτό που τράβηξα καθώς το S/F ετοιμαζόταν για ατον απόπλου.

Στη χτεσινή λιόλουστη μέρα το ερώτημά σου ήταν εύλογο...

"Γιατί στα μάτια σου αποτυπώθηκε ένα δάκρυ;"

Η απάντηση ήταν άμεση.

Έβλεπα ένα όνειρο με τα μάτια της ψυχής μου.

Και τούτο τ΄ όνειρο κύλησε το δάκρυ στα μάτια του σώματος.

Ήταν από χαρά όμως.

Γιατί η ψυχή νιώθει τ΄ανάβλεμμά της

σαν βλέπει το απειροσύνολο των χρωμάτων της φύσης...

Ατένισα τ΄απέραντο γαλάζιο χτες.

Ένιωσα την πληρότητα των στιγμών.

Γιατί η ορχήστρα των χρωμάτων παιάνιζε χτες στο νησί...

Έκοψα μια μαργαρίτα απ το παρτέρι που στόλιζε τη νησιώτικη γωνιά.

Το ερώτημά μου ήταν αδόκιμο...

Απάντησα ο ίδιος, νιώθοντας την εσφαλμένη σκέψη...

"Δεν ρωτάς την μαργαρίτα αν αγαπάς την Άνδρο κι αν σ΄ αγαπάει εκείνη όταν είσαι στο νησί".

Γιατί η αγάπη είναι βέβαιη...

Και είναι για μια ζωή!!!