Φίλε είσαι για ένα περίπατο για κουβεντούλα;

Φίλε πιστεύω να συμφωνείς κι εσύ πως είναι νωπές μα και ζωντανές οι μνήμες από την επίσκεψή μας στο νησί του Λασκαράτου. Θυμάσαι κι εσύ, υποθέτω... Βλέποντας λοιπόν και πάλι τις φωτό που τραβήξαμε, σκέφτηκα να σου προτείνω ένα νοερό περίπατο εκεί, στην πρωτεύουσα του νησιού. Θυμάσαι εκείνον τον κυριακάτικο πρωινό περίπατο στη γέφυρα του Δεβοσέτου;... Για έλα να πάμε λοιπόν σ΄αυτό το γεφύρι και να αφήσουμε στην ορμή του βοριά τη κουβεντούλα μας, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μας...Ελα να πάμε εκεί, να θυμηθούμε τα χρόνια τα παλιότερα, τα σχολειά που περάσαμε, τους συναδέλφους που συναντήσαμε στο διάβα μας, τις εκατοντάδες των μαθητών μας, τα αμέτρητα βιβλία μας, ακόμα κι εκείνα με τις κιτρινισμένες σελίδες της σοφίας...Ελα να πάμε εκεί και για άλλη μια φορά να θυμηθούμε τις διδαχές των μανάδων μας και των αγαπημένων μας προσώπων. Εκείνων των πνευματοφόρων προσώπων που συναντήσαμε στην πορεία της ζωής μας και δεν υπάρχουν πια. Ξέρεις ποιους εννοώ...
Μην ξεχάσουμε όμως σα βρεθούμε στο μέσο της γέφυρας, να ατενίσουμε ευθεία ,προς την εκκλησιά της Παναγιάς της Σισσιώτισσας. Κι αν είναι ανοιχτά να ανάψουμε ένα μικρό κερί για το φίλο μας μα και για τον άλλο φίλο μας, αυτόν που μας πίκρανε αφάνταστα. Ισως λαθεύω που μιλώ από εδώ για όλα τούτα. Μα θέλω να σου πω δυό πράγματα. Πρώτα απ΄ όλα να είναι μικρό το κερί της προσφοράς μας και δεύτερο να είναι αντιστρόφως ανάλογη με το μέγεθός του κεριού η ζέση της προσευχής μας. Σου θυμίζω πως ο Χριστός δεν θέλει λαμπάδες, επιδείξεις, πλούτο και προβολή. Ζητάει από εμάς πίστη στη διδασκαλία του, αλληλοβοήθεια, μοίρασμα..., ανθρωπιά, συγκατάβαση, αλήθεια... Διαφωνείς μήπως; Να θυμάσαι και κάτι άλλο... Στην αδικία θα παραθέτουμε το χαμόγελό μας και θα περιμένουμε... Εμείς πάντα θα λέμε καλημέρα και θα την εννούμε. Πάντα θα έχουμε διάθεση συγκατάβασης. Θέλουμε να είμαστε άνθρωποι. Με τα ελλαττώματα και τα προτερήματά μας. Και σου θυμίζω...Σαν φεύγει το βλέμμα μας προς τα αριστερά, ξέρεις εσύ που,..., τόσο πιό πολύ θα νιώθουμε καλά και γεμάτοι. Θα αισθανόμαστε τι πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος και πλήρης. Μεγάλες αλήθειες να συνειδητοποιούμε φίλε. Τότε ας προσευχόμαστε για εκείνο το φίλο μας. Τι λες? Είσαι για έναν περίπατο αγαπητέ μου συνάδελφε;

Ο σταθμός των λεωφορείων.

Η Παναγιά η Σισσιώτισσα.

Θα περπατήσουμε εδώ;

Κι εδώ επιστρέφοντας;

Εδώ θα αφήσουμε την μνήμη μας να αφήσει λίγα δαφνόκλαδα;