Ολες και όλοι θα θυμόμαστε μια παραλία, που όταν πρωτοπήγαμε πριν από είκοσι ή τριάντα χρόνια δεν είχε τίποτα άλλο, εκτός από τα αρμυρίκια και τα κρινάκια της άμμου, άντε και μια παράγκα που πούλαγε νερό, φραπέδες, μπίρες και κάνα σάντουιτς. Σήμερα όμως η ίδια παραλία είναι σαν ένα θερινό γκουλάγκ καταναγκαστικής διασκέδασης, ένα Κολωνάκι με σαγιονάρες, του οποίου η δηθενιά δοξολογεί τη βλακώδη επιδειξιομανία όχι μόνο των νεόπλουτων, αλλά και των νεόπτωχων, που κάνουν τα κακά τους παξιμάδι έναν ολόκληρο χρόνο, για να ζήσουν τον μύθο τους στην Ελλάδα. Εστω και για μια μέρα.
Διαβάστε εδώ την ανάρτηση του Παύλου στις "Νησίδες".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου