Χτες καθώς μου μίλησες για τη δική σου μάνα που έχασες πρόσφατα, για τις δικές σου μνήμες για εκείνη, για τη δική της ανεκτίμητη συμβολή στη ζωή σου, θέλω να σου πω κι από εδώ...
Ναι! συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση του ήθους, της ευγένιας, της συμπεριφοράς, της εν γένει προσωπικότητας σου. Μέσα από τη δική της αθόρυβη και απλή παρουσία ανέδειξε το σπλάχνο της. Και να είσαι σίγουρος, πως τούτη την ώρα καθώς θα περιδιαβαίνει τα σοκκάκια του παραδείσου, θα ατενίζει από ψηλά το δημιούργημα της ζωής της. Μαζί με το λεβέντη κρητικό, σύντροφο της δικής της επείγειας διαδρομής. Και ποιος μπορεί να αποφανθεί ότι δεν γεύεται μια άλλη χαρά... Εκείνης που υπάρχει σε ένα αόρατο και απροσδιόριστο από εμάς κόσμο. Σε ένα κόσμο που ο Δημιουργός με τη σοφία του φρόντισε να μην είναι προσπελάσιμος από εμάς. Αλήθεια η δύναμη της πίστης μας, όσων από εμάς το δυναμόμετρο μπορεί να κάνει μετρήσεις.... είναι δυνατό να οριοθετήσει ανάγκες της ψυχής μας που σχετίζονται με το κόσμο αυτό; Μήπως οι μικρότητες της συμπεριφοράς όλων μας συμβάλουν αρνητικά και σε αυτή την οριοθέτηση;
Φίλε μη νιώθεις πως δεν πρόσφερες στη μάνα σου κάποια πράγματα. Απόβαλε σκέψεις για ελλειπείς ενέργειές σου. Ασε τη ψυχή της να αναπαύεται όσο σε βλέπει, από εκεί ψηλά, να χαμογελάς και να γεύεσαι τις χαρές και τα δημιουργήματα της ζωής σου.
:(..
ΑπάντησηΔιαγραφή