Εσύ ο άλλος φίλος

Βρεθήκαμε εκεί, δίπλα στην ακτή που σκάει το κύμα. Ηταν χειμώνας όταν ο Μανώλης θέλησε να είναι ο δικός μου "ανάδοχος". Φίλος εκλεκτός κι αυτός. Θεράπων της ιατρικής επιστήμης μα πάνω απ΄ όλα άνθρωπος. Εχουμε μιλήσει κι έχουμε πει πολλά, πολλά εσώψυχά του έχει καταθέσει ο ένας στον άλλο. Τον εκτιμώ για πολλά.

Εκεί λοιπόν στην ακτή του Ματιού βρεθήκαμε για πρώτη φορά. Αναζητητές και οι δύο μας, πιστεύω, αξιών και άλλων... Εκεί ανοίξαμε τους εαυτούς μας, εκεί οι καλοί φίλοι του ομίλου μας έφεραν πιό κοντά, εκεί μιλήσαμε για τα παιδιά μας και διέκρινα την αγάπη σου για το καμάρι σου. Κι ευχομαι να αξιωθείς να το δεις όπως το έχεις δει στο πιο απρόσιτο όνειρό σου. Μα ξέρεις κάτι; Εκεί μας ένωσαν και οι νόμοι της επιστήμης των αριθμών. Το διέκρινες, αλήθεια; Εκεί ακούσαμε ο ένας τον άλλο. Εκεί η αλληλοεκτίμηση ακολούθησε ανοδική πορεία. Περπατάμε σε μονοπάτια παράλληλα. Εχουμε κοινές αγωνίες και ανησυχίες πολλές. Σε διάφορα θέματα. Μπορεί κάπου να έχουμε απόψεις λίγο διαφορετικές. Αλλά η πίστη καθενός μας στις παναθρώπινες αξίες ταυτίζεται με εκείνη του άλλου. ΄Ομως θεωρώ ότι μας συνδέει κάτι σπάνιο στις μέρες μας. Κάτι που όσα χρήματα κι αν ξοδέψεις κανείς, δεν είναι δυνατό να το αγοράσει. Αυτό μόνο κατά τύχη βρίσκεται , στους δύσκολους καιρούς μας. Κι αυτό που μας συνδέει είναι Η ΦΙΛΙΑ.