Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Θέλω...

Μου αρέσει να με οδηγούν τα βήματά σου στο νησί της καρδιάς σου.
Θέλω να πάω εκεί στις αμμουδιές των αστεριών και του αναβλέμματος.
Εκεί παρέα με τους γλάρους και τα ναυαγισμένα όνειρα.
Θέλω να με πας στη λίμνη των κύκνων, να δω τις ρυτίδες των ανθρώπων του μόχθου.
Θέλω να δω ανταύγειες από τη σοφία της ζωής τους.
Θέλω να μου δείξεις το αυγουστιάτικο φεγγάρι που μυρίζει γιασεμί.
Θέλω να με πας δίπλα από τους κοφτερούς βράχους για να νιώσω το άπειρο.
Δεν μου αρκεί το άπειρο των αριθμών της ζωής μου.
Θέλω να ακούσω και να χορέψω στους ρυθμούς της μουσικής του.
Της μουσικής του νησιού σου.
Θέλω να πάρω δύναμη από την ομορφιά μιας άλλης φύσης.
Πότε αλήθεια τούτη η ομορφιά έγινε ένα με τη ψυχή σου;
Ξέρεις βλέπω το φάρο από εδώ.
Είναι μακριά, λες να κάνω λάθος;
Πες μου.
Νιώθω ότι η σκέψη μου είναι γοργόφτερη.
Ελα, βοήθα με να φτάσω εκεί.
Δώσε μου το χέρι σου.
Μη το αρνηθείς.
Αφιερωμένο σε όλα τα νησιά της πατρίδας μας και σε όσους κατάγονται από εκεί.

1 σχόλιο:

  1. ΣΤΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ ΤΟΥ ΦΑΡΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή