΄Ητανε μια φορά...

Αφού κλείσετε κι εδώ τη μουσική του blog ( στα δεξιά του) απολαύστε τον αητό της Κρήτης Νίκο Ξυλούρη που έφυγε νωρίς για τις γειτονιές των Αγγέλων. Το τραγούδι ξανακούσαμε τη Κυριακή το βράδυ με τον εκλεκτό φίλο και συνάδελφο Γ.Ψ , μετά τη περιφορά της εικόνας του Αγ. Παντελεήμονα στη Παραλία Μαραθώνα. Γιώργο, ένιωσα τη νοσταλγία για το νησί σου και το τόπο που μεγάλωσες. Ευχομαι να πας γρήγορα εκεί και να μας φέρεις δύναμη κι εμάς. Ξέρω πως πάντα σε γοητεύει η ομορφιά και οι δονήσεις του νησιού σου. Ξέρεις πως θέλω να πάω κι εγώ στα μέρη που γεννήθηκες. Να περιπλανηθώ στα σοκκάκια του Ρεθύμνου χαζεύοντας τα υπέρθυρα των καταστημάτων της παλιάς πόλης, έχοντας απωλέσει την έννοια του χρόνου... Μα και δυτικότερα , εκεί στη Ι. Μονή Γωνιάς. Να αποθέσω λίγα αγριολούλουδα της Κρητικής γης στη μνήμη των γενναίων που έπεσαν μα κι εκείνων που έμειναν πιστοί στο χρέος και τις επιταγές της ιστορίας...
Στο αφιερώνω το τραγούδι αγαπητέ και εκλεκτέ μου φίλε.