Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Χτες βράδυ μεταξύ τυρού και αχλαδιού...


Μαίρη, σε ευχαριστώ καλή μας φίλη μας για την ευκαιρία που είχαμε χτες βράδυ να συζητήσουμε, να μιλήσουμε για το τόπο και το επάγγελμα που αγαπήσαμε, για τους κοινούς φίλους και τα αγαπημένα μας πρόσωπα που μας δίνουν τόσα πολλά..., για τα κοινά του τόπου μας, για τη νεολαία που ειναι από τις πρώτες μας προτεραιότητες. Είχαμε την ευκαιρία να πούμε πολλά ,όλοι μας οι συνδαιτημόνες. Μα χάρηκα που εξομολογηθήκαμε αλλήλοις εκείνα τα μυστικά της ψυχής μας που πρέπει ο άλλος να εκμαιεύσει κατάλληλα. Σε ευχαριστώ και εύχομαι τα καλύτερα για σένα. Χαίρομαι που με τη βοήθεια του τοπίου και του τόπου ατένισες προς την αισιοδοξία και τη θετική στάση. Προσβλέπω κι εγώ και όλοι μας στο επανιδείν. Ε! και μη ξεχάσεις το βιβλίο που μου υποσχέθηκες...

1 σχόλιο:

  1. Δημήτρη μου, η αλήθεια είναι πως τα πιο αληθινά έρχονται απρόσμενα...Η χτεσινή βραδιά ήταν εξαιρετική και δράττω την ευκαιρία να ξαναευχαριστήσω και τους 3 σεφ που εμεγαλούργησαν! Σαφώς και δεν ξεχνώ το βιβλίο και να είσαι σε αναμονή για περισσότερα από πλευράς μου, γιατί είμαστε όλοι μας μοναδικοί αλλά είμαστε λίγοι αυτοί που κάνουμε την καλοσύνη πράξη και μοιραζόμαστε όπως μπορούμε καλύτερα την πνευματική μας προίκα - και βλέπουμε αποτέλεσμα...Όχι πάντα και όχι πάρα πολύ,...αλλά κι'αυτό το λίγο is better than nothing...isn't it?

    ΑπάντησηΔιαγραφή