Ο ξένος

Στο δρόμο της επιστροφής ήμουν.

Στο δρόμο για την εσπερινή γαλήνη

της ψυχής μου, περπατούσα.

Κι αυτός απόμαχος της δύσκολης μέρας έδειχνε.

Καταπέλτης ήταν η κούρασή του.

Είχε χορτάσει από τη δυσκολία

της παραμονής του, εδώ.

Σκέφτηκα και προβληματίστηκα.

Κι αυτός άνθρωπος είναι.

Είναι μελαμψός μα έχει ψυχή και καρδιά.

Κι αυτές έχουν το χρώμα της δικής μου

και της δικής σου καρδιάς και σκέψης.

΄Εχει κι αυτός συναισθήματα.

Κι αυτός γελάει μα και κλαίει.

Θέλει κι αυτός να γευτεί τις χαρές τις ζωής.

Θα τον αφήσουμε να τις αναζητά, τουλάχιστον;

Με μια κρυφή ελπίδα που επωάζει στο είναι του.