Ξέρω πως δεν μπορούσες να δεις
τη χτεσινή πανσέληνο.
Τα δικά σου χρώματα αντιφέγγιζαν άλλα...
στο δρόμο της ψυχής σου.
Επειδή ήσουν εσύ.
Αυτό συνέβη αρχικά.
Όμως είχες μηδενίσει την απόσταση.
Κι έτσι βιώσαμε την έννοια της ταύτισης.
Τότε είδαμε μαζί το φεγγάρι.
Η ματιά μας δεν ήθελε ν΄ατενίσει στ΄ άνυδρα αστέρια.
Διαφωνείς;
τη χτεσινή πανσέληνο.
Τα δικά σου χρώματα αντιφέγγιζαν άλλα...
στο δρόμο της ψυχής σου.
Επειδή ήσουν εσύ.
Αυτό συνέβη αρχικά.
Όμως είχες μηδενίσει την απόσταση.
Κι έτσι βιώσαμε την έννοια της ταύτισης.
Τότε είδαμε μαζί το φεγγάρι.
Η ματιά μας δεν ήθελε ν΄ατενίσει στ΄ άνυδρα αστέρια.
Διαφωνείς;
Πολλοί στίχοι είναι σαν αργυρές κλωστές δεμένες
ΑπάντησηΔιαγραφήστα καμπανάκια των άστρων- αν τους τραβήξεις,
μια ασημένια κωδωνοκρουσία δονεί τον ορίζοντα.