Δες το είδωλο της κληματαριάς
που νωχελικά λικνίζεται στο
προσιτό μέρος του απέραντου γαλάζιου.
Είσαι εκεί.
Δες το ρέμα και τα ρυάκια
που είναι καμπύλες μιας ασύμμετρης γεωμετρίας
Είσαι εκεί.
Δες το βυζαντινό καλντερίμι με
το ΄κονοστάσι κάτω από το βράχο.
Είσαι εκεί.
Δες τη κρήνη που η τέχνη της σμίλης μιας
άλλης εποχής δημιούργησε.
Είσαι εκεί.
Δες τη συστάδα από τα αρμυρίκια
στην ακτή της νιότης μου,
που φιλάει το κύμα με πάθος.
Είσαι εκεί.
Δες το κύμα που προσπαθεί
να χαιδέψει τους γλάρους
με σύμμαχο τον άνεμο.
Είσαι εκεί.
Και ένα ερώτημα
να διατυπώσω...
Που δεν είσαι;
που νωχελικά λικνίζεται στο
προσιτό μέρος του απέραντου γαλάζιου.
Είσαι εκεί.
Δες το ρέμα και τα ρυάκια
που είναι καμπύλες μιας ασύμμετρης γεωμετρίας
Είσαι εκεί.
Δες το βυζαντινό καλντερίμι με
το ΄κονοστάσι κάτω από το βράχο.
Είσαι εκεί.
Δες τη κρήνη που η τέχνη της σμίλης μιας
άλλης εποχής δημιούργησε.
Είσαι εκεί.
Δες τη συστάδα από τα αρμυρίκια
στην ακτή της νιότης μου,
που φιλάει το κύμα με πάθος.
Είσαι εκεί.
Δες το κύμα που προσπαθεί
να χαιδέψει τους γλάρους
με σύμμαχο τον άνεμο.
Είσαι εκεί.
Και ένα ερώτημα
να διατυπώσω...
Που δεν είσαι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου