Στις άλλες γειτονιές...

Στην ανηφορική πορεία για το σπίτι σου σήμερα το πρωί.

Είχα μέρες να περάσω για να σ΄αφήσω ένα δάκρυ.

Αντί γι΄αυτό σου άφησα λίγα λουλούδια σήμερα.

Κι αν οι μνήμες ήταν έντονα γκρίζες,

μαύρες θα έλεγα...

σου χόρεψα ένα ζεϊμπέκικο της καρδιάς.

Για να αναβλέψει η τελευταία.

Θα με έβλεπες υποθέτω...

Και θα χαιρόσουν.

Εχουν και οι χειμωνιάτικες μέρες

τα δικά τους πανέμορφα άνθη.

Και η μνήμη μου χρωματίστηκε έντονα...

Ενα απ΄αυτά ήσουν κι εσύ.

Μα και μια προτροπή από μένα.

Μη ξεχάσεις να κόψεις άνθη για το πατέρα σήμερα.

Λένε πως αφθονούν εκεί που είστε!!!