Ανεξίτηλες γραμμές...

Φυτεύεις την αγάπη

και την ποτίζεις μ΄ έρωτα.

Τα μάτια κλείνουν.

Όραμα ευτυχίας προσδοκούν να δουν.

Και μετασχηματισμός οδύνης εύχεσαι να γίνει...

Μα το ερώτημά μου παραμένει...

Πως μπόρεσες να ζωγραφίσεις ανεξίτηλα στην επιφάνεια της θάλασσας

το νέο μονοπάτι της εφηβικής πορείας;