Τούτες τις μέρες, τις μέρες της αφετηρίας του εκλογικού μαραθώνιου, σε μικρές συνάξεις τυχαίνει να βρίσκομαι και να ακούω. Και θέλω ν΄ ακούω. Και διαπιστώνω, πέρα από τις δικές μου ευθύνες...ένα μεγάλο περίσεμμα κριτικής. Πολλοί κρίνουν πολλούς και για πολλά... Μα απουσιάζουν τα έργα. Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμμένα έργα. Μα στο έργο και στην υπεύθυνη στάση που πρέπει να τηρεί καθένας από εμάς. Το στόμα πρέπει να ανοίγει μόνον όταν έχει να πει κάτι. Οχι να ανοίγει για ν΄ ανοίγει έλεγε κάποιος.... Τούτες τις μέρες λοιπόν ακούω. Μα έχοντας ακούσει κι άλλα πολλά, διαλογίζομαι. Θυμάμαι τον υπεύθυνο λόγο.... ¨Και οι κρίνοντες κρίνονται". Φυσικά κι ο υπογράφων.
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου