Πρόσληψη ανάγκης...

Τούτες τις μέρες καθώς με ηρεμία μα και αποφασιστικότητα προετοιμάζομαι για τον αγώνα της 7ης Νοεμβρίου, έχω την προνομία να ακούω... Όλοι θέλουν να μιλήσουν, να εκφράσουν την αγωνία τους, να πουν για τις ελλείψεις που έχουν ως δημότες και πολίτες, να επισημάνουν τι προσδοκούν από αυτούς που θα τους εκπροσωπούν από την καινούργια χρονιά, σε τοπικό επίπεδο. Με λογισμό και μ΄ όνειρο πορεύομαι σε τούτα τα ακούσματα. Εστω κι αν διαφωνώ σε κάποια απ΄ αυτά.
Χτες βρέθηκα σε μια άλλη συγκέντρωση. Εκεί δεν πρόβαλλα όμως την ιδιότητά μου ως υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου. Άκουσα και απάντησα. Μου έκανε εντύπωση η αγωνία των πολιτών για το αύριο και για το σήμερα. Απαιτήσεις όχι παράλογες μα εύλογες. Κατέγραφα τις σκέψεις τους και ο προβληματισμός μου μεγάλωνε. Θέλω , αν εκλεγώ, να βαδίσω με αξιοπρέπεια. Να επιδείξω ένα νέο ήθος. Αυτό που οι συντριπτικά πολλοί επιζητούν και αδυνατούν ίσως να εκφράσουν...
Όπως όμως εξήγησα στον επικεφαλής του συνδυασμού που συμμετέχω, στο σημερινό Δήμαρχο Ν. Μάκρης κ. Ιορδάνη Λουίζο, οι πολίτες είναι ένα βήμα από την πλήρη απαξίωση και περιφρόνηση των "αρχόντων" και της εξουσίας κάθε επιπέδου. Κι όσοι από εμάς έχουμε την επιθυμία να τους εκπροσωπήσουμε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τις ανάγκες τους. Και οι πολίτες, έχω την γνώμη για να μην πω την πεποίθηση, πως λένε, πως κραυγάζουν ίσως... " Αλλάξτε νοοτροπία, δεν πάει άλλο τούτη η παρακμή". Και εγώ συντάσσομαι με τούτη την ανάγκη τους!!!