Η μέρα τούτη είναι γεμάτη αναμνήσεις για μένα. Και ξέρω πως είναι ξεχωριστή και για σένα. Για σένα που χρόνια τώρα βλέπω την ανέλιξή σου , τις σκέψεις και τις συμπεριφορές σου, μα και την αγάπη σου για μένα. Εσύ κι εγώ έχουμε την προνομία, μέσα από τις συνθήκες που η ζωή ή και εμείς οι ίδιοι διαμορφώσαμε, να συζητάμε , συμφωνόντας ή και διαφωνόντας, με ένα ύφος που πολλοί θα ζήλευαν. Ξέρεις την αγάπη μου για σένα αλλά κι εγώ ξέρω τη δική σου για μένα. Νιώθω περήφανος για σένα αλλά και προβληματισμένος για την εποχή που ανοίγεις τα φτερά σου για να κάνεις τις δικές σου πτήσεις... Οι ευχές μου περιέχουν πάρα πολλές επιθυμίες για σένα. Περιέχουν όμως αγωνία και για το μέλλον. Επειδή θεωρώ πως η δική μου γενιά παραδίδει στη δική σου, σιγά-σιγά, ένα κόσμο στρεβλά αναπτυγμένο και μια πατρίδα ανάξια των προσδοκιών που όλοι μας είχαμε και έχουμε γι αυτήν. Όμως η σημερινή μέρα είναι δική σου. Και θέλω να είναι μόνο όμορφη και ξεχωριστή. Σου σφίγγω και από εδώ το χέρι. Σε ασπάζομαι κι από εδώ με όλη μου την αγάπη. Εύχομαι συ να μας κάνεις καθημερινά περήφανους. Και είμαι βέβαιος πως θα μας κάνεις. Να πορεύεσαι με περίσκεψη, να μην συμπεριφέρεσαι όπως δε θα ήθελες να σου συμπεριφέρονται και να βιώσεις την πραγματική ευτυχία στη ζωή σου. Χρόνια Πολλά παιδί μου!!!
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου