Λόγος οφειλής...

 Η θέα από την Ι. Μονή Αγ. Στεφάνου προς Καλαμπάκα.

Αφού πέρασε η ένταση του απόηχου της ξενάγησης στα όμορφα μέρη της πατρίδας που πήγα...θέλω να ευχαριστήσω κι από εδώ τους παλιούς μου μαθητές, το Νίκο και το Γιάννη μα και όλη την οικογένεια Χατζηκωνσταντή, για την άψογη οργάνωση της εκδρομής του π-σ-κ. 

Τούτες τις ώρες σκέφτομαι τις όμορφες στιγμές των ξεναγήσεων, το γλέντι μας, τη ανελέητη...χρήση των φωτογραφικών μηχανών μου, τους φίλους και τις φίλες που βρεθήκαμε μαζί στη Καλαμπάκα, στους βράχους των Μετεώρων, στο Μέτσοβο, στην Ελάτη, στη Νεραϊδοχώρα, στα Τρίκαλα ( by night παρακαλώ...) , στα Καλύβια Πεζούλας και στα τόσα άλλα όμορφα μέρη. 

Τούτην την ώρα του εσπερινού των αναμνήσεων και της περιήγησης στις 3100( ναι 3100...) πόζες που τράβηξα, νιώθω τη γεύση του νάματος της περιήγησής μας. Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά.

Ομως σας επισημαίνω και από εδώ την ευχαρίστηση της ψυχής μου για εκείνη την μικρή, την πολύ σύντομη προσευχή μου στο μουσείο της Ι. Μονής του Αγ. Στεφάνου. Εκείνη η τοιχογραφία της Πλατυτέρας των Ουρανών με ώθησε με ένα μυστηριώδη υπερκόσμιο τρόπο, να καταθέσω μπροστά στην εικόνα της Κυρίας των Αγγέλων τα θέλω μου και τις προσδοκίες απ τη ζωή μου. Εκεί ψηλά που αναρωτηθήκαμε όλοι πιό χέρι δημιούργησε τους γεωλογικούς σχηματισμούς των Μετεώρων, ίσως η προσευχή αναπέμπεται πληρέστερα και ο άνθρωπος επικοινωνεί καλύτερα με το Θεό της καρδιάς του.

Θα μπορούσα να γράψω πολλές αράδες ακόμη για τις εντυπώσεις μου...Μα κάποια στιγμή θα πιούμε  ένα καφεδάκι , όταν έχω το dvd με τις φωτό, και εκεί θα έχω την ευκαιρία να σας πω κι άλλες στιγμές της εκδρομής που αποτυπώθηκαν στη σκέψη μου.

Νίκο και  Γιάννη σας ευχαριστώ και πάλι.  Μα θέλω να ευχαριστήσω και τους γονείς σας, δημιουργούς της δικής σας ΑΨΟΓΗΣ συμπεριφοράς και επαγγελματικής συνέπειας. Καλό βράδυ παιδιά.