Χτες ήταν ένα λιόγερμα αλλιώτικο απ τ΄ άλλα. Μια συνάντηση με ένα καλό συνάδελφο και φίλο ήταν προγραμματισμένη κι έγινε . Ήταν μια συνάντηση γεμάτη κουβεντούλα μεστή γύρω απ τις κιτρινισμένες σελίδες της τοπικής ιστορίας, της παλιάς μα και της πρόσφατης...Και στιγμές ομορφιάς ζήσαμε στο λιμάνι με τα φωτα των πλοίων να ξεχωρίζουν μέσα στο σκοτεινό περιβάλλον της ξαφνικής συσκότισης... Περιμένω τις σελίδες του Τάσου Ζάππα , φίλε...Μη το ξεχάσεις...
Είχε προηγηθεί βέβαια εκείνη η συνάντηση με το φίλο γιατρό, φίλο απ τα χρόνια της νιότης μου. Μια ουσιαστική κουβέντα και με εκείνον γύρω από θέματα της εποχής μας. Φίλε πόσο μέσα έπεσες στις εκτιμήσεις σου...Αλλά εσύ δε προσπαθείς να κάνεις τη μέρα.....νύχτα όπως αυτοί που έχουν συμμαχήσει με την παράνοια.....
Στη συνέχεια ήρθε εκείνο το τηλεφώνημα με την παραμεθόριο.... Αυτοί οι καλοί μου φίλοι εκεί παραμένουν πάντα φίλοι κι εγώ τόσο τυχερός που τους έχω φίλους. Τι κι αν τα χρόνια πέρασαν, τι κι αν η απόσταση είναι μεγάλη, οι ψυχές μας είναι τόσο πολύ κοντά. Κι εγώ νιώθω τόσο τυχερός που έχω τέτοιους φίλους...Φυσικά το ραντεβού κλείστηκε....Το πρόγραμμα καταρτίστηκε και περιμένω να περάσουν οι μέρες...Τι κι αν τα πλατανόφυλλα στο στενόμακρο δρόμο θα έχουν πέσει τότε; Εγώ θα νιώθω τόσο όμορφα όντας κοντά σας, εκεί στα σοκκάκια της Φούστανης, ενός τόπου που κι αυτός είναι μέσα στη ψυχή μου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου