33 λόγοι για μια επίσκεψη...

Ταξίδεψα ξαφνικά για τη θάλασσα σήμερα το πρωί...

Μα το πέρασμά μου ήταν ξαφνικό κι απ την επικράτεια του βασιλιά των Μακεδόνων...

Η πύλη εισόδου ερμητικά κλειστή...

Ως κι οι μεθοριακοί φρουροί είχαν αποχωρίσει...

Όχι δε λάθεψα...

Οι αριθμοί δε κάνουν λάθη...

Σπατάλη ζωής υπήρχε εκεί...

Πίκρα κι αναξιοπρέπεια συνπήρχαν...

Ο περίγυρος αντιμάχονταν με τις παρουσίες ενός απαξιωμένου παρελθόντος...

Διέκρινα τα κιτρισμένα φύλλα στα τετράδια γυμνασμάτων...

Οι υπογραφές ήταν αλλοιωμένες απ το μηδέν...

Ήδη οι παρουσίες του παρελθόντος είχαν ενδυθεί το σκότος...

Είχε απομείνει, θλιβερό απομεινάρι, το μοναδιαίο στοιχείο της δομής...

Στο νου μου και πάλι ήταν η διαδικασία της σύγκρισης...

Συνέλαβα τον εαυτό μου...να απαλοίφω γραφές και εικόνες, εξ αυτού...

"Συγνώμη" ψέλλισα, ενώ δεν όφειλα...

Ήταν ασέβειά μου να μην εμπιστευθώ το λόγο του ποιητή...

Κατέβαλα ακριβό αντίτιμο γιαυτό...

Αυτοπροσδιορίστηκα όμως, εκφράζοντας άλλα....

Ξαφνικά αναχώρησα με ταχύτητα...

Άφησα πίσω μου τον τόπο με τις σκιές που ζούσαν εκεί...

Ένα μπουκέτο γιασεμί μύριζε όμορφα...

Ήταν άγνωστος ο αποστολέας που μου το ταχυδρόμησε...


Σκέψεις μου που κατέγραψα σήμερα τ΄απόγευμα
με αφορμή το πρωινό μου ταξίδι....