Στίχοι μου....

Mετά το γεύμα της αγάπης στη Στυμφαλία...

Υγρό σκοτάδι...

Εντονα πλατύ...

Τρέμουλο έντονο...

Κι απορία εξ αυτού...

Παντελώς ξένο και πρωτόγνωρο τ' απόσταγμα στη σκέψη μου.

Ακούω...

Χτυποκάρδια του κόσμου...

Κι εσυ 

Μη ξεχνάς...

Τους ασπασμούς των όσων βιώνεις...

Στην ανηφορική επιστροφή έβρεχε καταρρακτωδώς....