Η όμορφη πρωτεύουσα της γης των απογόνων των Φοινίκων, ανανεωμένη μετά τον εμφύλιο. Κι ανάμεσα στα καινούργια κτίρια να απομένει το κουφάρι της παλιάς ελληνικής πρεσβείας, να μου υπενθυμίζει στιγμές απ τα χρόνια της νιότης μου αλλά και την παρουσία του πρώτου Νομπελίστα ποιητή που διετέλεσε Πρέσβυς της Ελλάδας στη Χώρα. Αχ αυτές οι αναλλοίωτες μνήμες μου!!!
Eπισκέπτεστε το ιστολόγιο του Δημ. Σπυρόπουλου, Καθηγητή Μαθηματικών. Θέλω να σας επισημάνω οτι τα μαθηματικά που είχα την προνομία να σπουδάσω είναι ένα εργαλείο σκέψης και προβληματισμού. Χαίρομαι να το χρησιμοποιώ στη ζωή μου... Kι όπως είπε ο μεγάλος Κ. Παλαμάς "Κι αν πλήθος τ΄άσχημα, κι αν είν΄ τ΄ άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη, μια ψυχή, φτάνεις εσύ, εγώ φτάνω, να δώσουμε νόημα στων πολλών την ύπαρξη. ΄Ενας φτάνει..."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου