Χτες αργά το βράδυ.....Ομολογώ πως με είχε κουράσει η χτεσινή μέρα και μάλιστα η........επιμόρφωση των βραδινών ωρών....Σαν άνοιξα τη μεγάλη δρύινη πόρτα του κέντρου μια αλλόκοτη ησυχία....Με ενοχλούσε η έντονη υγρασία.....Η ματιά έκανε το δικό της κύκλο....Πάντα με γοητεύουν οι κυκλικές πορείες....Περιέχουν μιαν άλλη ομορφιά......Διέκρινα τα μικρά φώτα του αυλόγυρου του μοναστηριού......Μέσα στην πέτρινη εκκλησία διέκρινα κάποια καντήλια....Αυτά που συμμαχούν με τις προσευχές ενός εκάστου........Και εκεί που προσπαθούσα να διαβώ ακέραιος τη γλυστερή αυλή, μια μορφή.....Καμπουρωτός.... ο ασπρομάλλης καλόγερος.....Μια άλλη μορφή ήταν....Εκοψα ταχύτητα....Ανοιγε τη πόρτα του κελιού του......Τον παρατηρούσα και το είδε.....Πιστεύω να μη με φοβήθηκε......Επιτάχυνα καθώς δεν ένιωσα βολικά......Θεώρησα πως εκείνη τη στιγμή γινόμουν πορθητής, έστω και άθελά μου, της νυχτερινής γαλήνης του....Και δεν είχα το δικαίωμα......Προχώρησα, κατέβηκα τα μαρμαρένια σκαλοπάτια και βγήκα στο πολύβουο δρόμο. Μπήκα στο αυτοκίνητο με έντονη μια απόχρωση προβληματισμού μου...."Θα καλογερέψεις....." μου είχαν πει....λίγο πριν. Και η δική μου αντιφώνηση....... "Δε ξέρω τι θα κάνω. Αλλά γηράσκω αεί διδασκόμενος". Αναψα τη μηχανή, έβαλα ένα όμορφο τραγούδι να ακούσω απ το cd, και ξεκίνησα την ανηφορίτσα προς τη μεγάλη πλατεία της Πεντέλης.
"Υγρό το βράδυ σκυθρωπό, αργεί να ξημερώσει........" άκουγα απ το τραγουδιστή....
"Στο δρόμο να 'χουνε γιορτή ω, ω, ω.........."
Τα φώτα των αυτοκινήτων με καλούσαν σε εγρήγορση.....
Κι είχα αρκετό δρόμο για να φτάσω στο Μαραθώνα!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου