Είδα ότι σου προξένησα κάμποσα ερωτήματα καθώς σου μιλούσα για τις αναζητήσεις μου σχετικά με την ιστορία και ειδικότερα με εκείνη που άφησε ίχνη της στο νησί.....
Μα μου προξένησες κι εσύ άλλα τόσα καθώς προβληματίστηκα με τη σκέψη σου, όχι αρνητικά φυσικά.
Άκου.....Καθώς βαδίζω στα στενά, ξέρεις σ΄ εκείνα τα στενά που τα μάγουλά μου ραπίζει ο βοριάς αλλά και η αρμύρα του Αιγαίου, νομίζω πως ακούω ψίθυρους από γεγονότα άλλων εποχών....εποχών με μια ιδιαίτερη ιστορική αλλά και συναισθηματική σημασία για μένα.
Άκου....καθώς γινόμουν αποδέκτης πληροφοριών για το κοινωνικό γίγνεσθαι του παρελθόντος, η σκέψη μου ξεσηκώνονταν...Μη με ρωτήσεις για τη ταχύτητα της δίνης..... Ούτε τα αίτια για την αύξηση της...τιμής της ταχύτητας.....
Άκου....όταν με ρώτησαν....."Δεν είναι βασανιστικά για σένα τούτα τα συναισθήματα;" στην αρχή δυσκολεύτηκα να απαντήσω. Δε μπορούσα να το αρνηθώ. Αντίθετα θέλησα να πω ότι είναι πολύ βασανιστικά......
Άκου..... αυτός ο θαυμαστός κόσμος των συναισθημάτων μας, αυτός ο κόσμος που τον μπασταρδέψαμε με ένα πλήθος από ψέμματα κι από παρόμοια.....είναι όντως θαυμαστός. Κι αν εισέλθεις με σεβασμό και διάκριση στο εντός του τότε ίσως νιώσεις αυτό που έκανα και κάνω.....
Άκου λοιπόν.......Θέλησα και θέλω να τιμώ τα συναισθήματά μου, ιδιαίτερα σαν βρίσκομαι στο νησί.
Καλημέρα, καλή δουλειά, καλή δύναμη σε ό,τι κι αν κάνεις.
Έχει ένα δυνατό δροσερό αεράκι στη βεράντα μου, εδώ στο Μαραθώνα.
Κι απέναντι , στο βάθος, έβλεπα πριν λίγο τα πλοία καθώς βρίσκονταν εν πλω προς το νησί....
Μη με ρωτήσεις τι σκέφτηκα...
Τιμούσα για άλλη μια φορά τα συναισθήματά μου!!!!
Πολύ όμορφο...πολύ αληθινό...τόσο που άγγιξε την ψυχή μου... και μία στοιβάδα δακρύων κύλησε και έβρεξε τα μάγουλά μου... Σας ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη ανάρτηση....ξεσηκώσατε μέσα μου ωραία, ανομολόγητα συναισθήματα...!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή