Άρχισα να συνειδητοποιώ την αξία της προσωπικότητάς του στο τέλος της εφηβείας μου....
Επειδή στην εποχή της πρώιμης επανάστασής μου είχα το νου μου αλλού....
Αν και το φως του φώτιζε εκτυφλωτικά....
Κρεμόμουν απ τα χείλη του όταν μιλούσε...
Δεινός ρήτωρ....
Δημοσιογράφος, διηγηματογράφος, πολιτικός ( με μια άλλη έννοια ), λάτρης του Αιγαίου και των νήσων του κυκλαδίτικου συμπλέγματος.
¨Ανθρωπος βαθύτατα δημοκρατικός, έκανε πράξη την υπόσχεση ότι θα βάλει τηλέφωνο στο σπίτι του, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας... Δίχως φανφάρες, δίχως κομπασμούς....
¨Ανθρωπος βαθύτατα δημοκρατικός, έκανε πράξη την υπόσχεση ότι θα βάλει τηλέφωνο στο σπίτι του, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας... Δίχως φανφάρες, δίχως κομπασμούς....
Μπορούσε να σε κάνει να μη συνειδητοποιείς το χρόνο, να ταξιδεύεις σε άλλες Ιθάκες πέραν αυτών που οι απλοί καπεταναίοι οδηγούν τα σκάφη τους...
Πολλές φορές αναρωτιόμουν από που αντλούσε τη δύναμη της ευγλωττίας και της απαράμιλλης εκφραστικότητάς του....Κι αδυνατούσα να απαντήσω.
Βαθιά πιστός στις αρχές της Ορθοδοξίας αλλά κι αιρετικός των πράξεων και αποφάσεων των ανθρώπων της τελευταίας που εμφανίζονται με ποικίλα προσωπεία....
Σ΄ εκείνο το μικρό σαλόνι της ταπεινής κατοικίας του αξέχαστη θα μου μείνει η μεγάλη φωτογραφία της Παναγιάς της Θαλασσίτρας. Μιας πανέμορφης εκκλησιάς λίγα μέτρα κάτω απ την πατρική οικία στο νησί του.
Μια γαλακτισμένη εκκλησιά να σου καθηλώνει τη ματιά και να σε....προκαλεί να του υποβάλεις ερωτήματα για να αρχίσει εκ νέου μια διήγηση.... για το νησί του.
Μια δική του, κατάδική του, διήγηση.....
Μια διήγηση προκλητικά όμορφη, γεμάτη απ το άσπρο και το γαλάζιο των Κυκλάδων....
Καθώς άρχιζα να προσθέτω χρόνια στο είναι μου τόσο περισσότερο με καθήλωνε η καθάρια σκέψη του.
Μια σκέψη πολυεπίπεδη, ανοιχτή σε κάθε αντίλογο, πλούσια σε συμμετρίες..... μια σκέψη που καθήλωνε και τους άλλους συνομιλητές του, σαν τύχαινε να βρίσκομαι εν τω μέσω μιας τέτοιας σύναξης. Μιας πλούσιας , σε πνεύμα, σύναξης, που ξεχώριζε το δικό του πνεύμα.
Πριν μερικούς μήνες ανακάλυψα σε κιτρινισμένες σελίδες ενός αρχείου σε μια βιβλιοθήκη της ΑΘήνας φύλλα απ την εφημερίδα, της οποίας ήταν εκδότης.
Εκπληξη, συγκίνηση, θαυμασμός, ανάταση κι άλλα παρόμοια ένιωσα.....
86 ολόκληρα χρόνια μετά την δημοσίευσή τους γινόμουν κοινωνός κειμένων πλουσίων σε περιεχόμενο.....
Ένιωσα τυχερός....πολύ τυχερός τότε. Δικαίωμά μου ήταν!!!
Θα μπορούσα να παραθέσω εδώ πάμπολλες αράδες για εκείνον. Επειδή ήταν ηγέτης αναμφισβήτητος!!!!
Άνθρωπος με κύρος που ακόμη και σήμερα συγκινούμαι να μιλούν για εκείνον και μάλιστα στο νησί...Στο νησί μου που έγινε και δικό του νησί.
Κι αν με ρωτήστε γιατί τα γράφω όλα αυτά.....
Γιατί σήμερα ένιωσα τυχερός που ο άνθρωπος εκείνος με βούτηξε στη κολυμπήθρα στον Αη Γιώργη της Κυψέλης. Επειδή με "μπόλιασε" με τα δικά του ξεχωριστά γονίδια. Και με κατέστησε ικανό να "βαφτίζω" τις σκέψεις μου στις δικές του υποθήκες!!!!
Για να πορεύομαι αταλάντευτα στις συμπληγάδες, στις όποιες συμπληγάδες της ζωής μου!!!
Έχετε πολύ όμορφες σκέψεις και λόγο ζεστό και καθάριο, όταν μιλάτε για τον πνευματικό σας πατέρα και όχι μόνο... Είστε πολύ τυχερός άνθρωπος που κληρονομήσατε αυτό τον πλούτο, αυτή την παρακαταθήκη από έναν άνθρωπο τόσο τέλειο και χαρισματικό.!!! Η ψυχή του, εκεί ψηλά, θα αναγαλλιάζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να είστε πάντα ''πιστός στις υποθήκες του...''